liseden mezun olduktan sonra (teknik lise-makine bölümü), bir işe girdim. şunu 2-3 yıl kadar çalıştım. cnc operatörüydüm. robot kollu, çift kafalı, mazatrol tezgah kullanıyordum, tezgahın ortalama değeri 1-1.5 trilyon civarındaydı. tezgah benim için bir oyuncaktı, her bir haltını yapıyor, programlama sayfasında ismimin programını yazarak simule ediyordum canımın sıkıntısından.
anadolu lisesinden mezun olmuş bir makine mühendisimiz vardı, o bir gün yanıma geldi. kıvrandı tezgahın etrafından, ezildi büzüldü gelip bana sordu yapacağı işi. kumpas okumasını bırak, tutmasını bile pek bilmiyordu açıkçası.
meslek lisesinden mezun olmuş bir makine mühendisimiz daha vardı, bölüm şefiydi kendisi. cnc hattındaki tüm makinelerle bebek oyuncağı gibi oynuyordu. fanuc, mazak, siemens dillerinde program yazmayı çok iyi bilen, pratiği çok iyi biriydi. onun yardımcılığına girmek için baya çaba göstermiştim. en ufak bi arızalanma da bakım ekibinden önce kendi müdahale eder olayı çözmeye çalışır ve çözerdi. kendini çok iyi yetiştirdiği beş belliydi. tabi sadece çalışan ben değildim koca fabrikada, öteki ustalar ve çalışanlar mühendislerin odasına bakıp, 'ulan hiç birşey yaptıkları yok, akşama kadar oturup şu kadar para alıyorlar' deyip dururlardı. sadece dinlerdim ve takıp ederdim.
sonra babamın sözüne(oğlum bir yılını kendine zehir et, sonra sefanı sür) gelip, işi gücü bırakıp çalıştım. kamçılanmıştım çok fazla. nasip oldu kazandım mühendisliği, ama şimdi görüyorum ki hiç o kadar kolay değil o unvanı almak, uykusuz geçen günler, bitmeyen projler vs. hiç ama hiç kolay değil. sözel bölüm okusam gidip ne var ne yok ezberle gir sınava, ama bu öyle değil ki...
gerçi ne kadar anlatsam burada, tüm derslerin detaylarını yazsam boş, görmeyen bilemez durumu.
uzun lafın kısası o adam tek düğmeye basamıyorsa bile, bu derslerden geçmiş bir şekil, o diplomayı almış. hak ediyor o maaşı. ama şu bir gerçek çekirdekten yetişme veya düz lise mezunu olsa da insanın kendini yetiştirmesi çok önemli bir faktör.
üretim müdürümüz ege myo makine bölümü mezunuydu. ama en üst basamaklardaydı.
sadete gelecek olacaksam;
bir dünya zorluklar görerek mezun olmuş ve mühendis sıfatını almaya hak kazanmış birine çamur atmak, veya kendini geliştirip üst seviyelere çıkmış birine laf atmak kesinlikle doğru değildir. aksine atanların o pozisyonlar da olamadıklarından dolayı, hazmedemediklerinden dolayı ve acizliklerinden dolayıdır.
kişiden kişiye değişen düşüncedir. kimisine göre beli, kimisine göre kalçası, kimisine göre göğüsleri, kimisine göre bacakları, kimisine göre dudakları... tabi ayaklarına bakıp titreyerek boşalanlar bile vardır.
bana kalacak olursa genel olarak düşünülmelidir ve benim gibi düşünenlerde varmış. buyrun; http://banamidedinsen.blo...m/2011/02/guzel-kadn.html
Canim Annecigim
Hani bas ucumda toplanmis,telas icinde feryadu figan ile gözyasi döküyordunuzya iste o anda dünyada iken hic görmedigim, tanimadigim varliklar geldi yanima.
Meger onlar Meleklermis.
Azrail ve diger görevli melekler...
o esnada bir sey daha oldu.
Bana Ahirette ebedi kalacagim yer gösterildi.
Alevler vardi orada.
Ceza yeriymis orasi.
Her seyi anladim.
Ihmalimi de hatalarima da.
Ve cok korktum anne.
Bir ürperti sardi bedenimi.
Öyle bir sIkIntiya girdim ki sizleri de taniyamaz öldum.
Azraile baktikca korkumun siddeti artti.
Cok heybetliydi.
Pisman olmustum dünyadaki gafletime.
O sirada Allah'u Teala dan salih ameller isleyebilmek icin ölümü geciktirmesini ve beni tekrar geri dünaya göndermesini istedim.
Ama vakit cok gecti.
Istedigim kabul olunmadi.
Tabi bunlardan sizin haberiniz olmadi.
Nasil aci cektigimi hissedemediniz.
Öyle ya ne bilecektiniz.
Benim gibi Azraili bütün dehsetiyle görmediniz ki.
Hani dünyada iken Sekerati Mevt diyorlardiya ne kadar zormus.
O anki aciyi anlatmak mümkin degil.
O gün gelipte Azraille karsilasanlar bilir ancak.
Yani tadinca bilir ana tadinca bilir.
Gercekten Peygamberimiz (sav) in "Allah'im sekerati mevtte ölüm zahmeti ve bayginligimda bana yardim et." diye dua ettigini söylerdi hocalar da sanki kulagimin birinden girer nefsime hic etki yapmadan digerinden cikardi.
Ne kadar dogru imis.
Yani anlayacagin anacigim o ölüm ani kasabin elinde derisi soyulan koyunun düstügü an gibi bir hal.
Izdirap dolu bir an.
Cok ama cok zor,ve cok korkutucu.
Bu korkunc manzara karsisinda biliyor musun ruhum bedenimden cikmak istemedi ana, parcalara ayrildi kacisip duruyordu bedenimde.
Ruhum cikmamakta direndikce melekler de bana azap ettiler.
Iste böylece daha ruhum cikmadan kabir azabi baslamisti.
Nihayet ruhum bedenimi terk etti de bende bu azaptan kurtuldum.
Hep düsündüm durdum anne.
Acaba bu kadar cezayi hak edecek ne yaptim?
Fakat sonradan anladim bu cezanin sebebini.
Meger bunlar dünyada isledigim kotu amellerin sonucuymus.
Azrailin yaninda iki melek daha vardi biri rahmet diyeride azap melegiymis.
Ölen iyi kimse ise azrail aldigi ruhu rahmet melegine kötü kimse ise azap melegine verirmis.
Allah'in emri böyle imis.
Bir yigin azaptan sonra azrail ruhumu aldi.... ve.... azap melegine teslim etti.
O zaman daha önce gösterilen ahiretteki yerimin ne kadar koöü oldugunu daha iyi anladim.
Zaten ruhum alinacagi sirada bir kus gibi gögsümün en üst tarafina, köprücük kemigime firlamisti.
O zaman meleklerin konusmalarinda her sey belli olmustu.
Cünki, "bunu kim tedavi edecek?" diye bir birini soruyorlardi.
O ani ve sIkIntilarini anlatmak imkansiz anacigim.
Ayaklarim birbirine dolasti melekleri görünce.
Belki sizde fark ettiniz ayaklarimdan kanin cekildigini ve bembeyaz buz gibi oldugunu.
Iste böyle anne.
Benim dünyadan getirdigim kötü amellerim dolayisiyla melekler ruhumu bedenimden zorla almak durumunda kalmislardi.
Bunlar naziat melekleri imis.
Eger amellerim iyi olsaydi,yani salih amel sahibi olsaydim o zaman neseli ve kolaylastirici Nasitat melekleri ruhumu alacakmis.
Ve bana Allah'in selamini sunup selam sana ey Allah'in Veli kulu, muhakkak ki Allah'u Teala sana selam gönderiyor diyecekmis.
Nerdeee!
Gafletimin acisini cektim iste böylece anne.
Ve sayet Azrail geldiginde abdestli olsaydim birileride yanimda Kuran okusaydi ve salih amellerimde cok olsaydi, o kadar aciyi cekmeyecektim biliyor musun.
Ölümüm daha kolay olacakti.
Veya orada bulunanlardan Allah'in sevdigi bir dostun benim icin azraile "Ey Azrail,arkadasima aci.
Ona yumusak davran cünki o mü'minlerdendir " dese ve böylece dua etseydi yine o kadar aci cekmeyecektim biliyor musun.
Dogrusu Azrail gelirken zaten heybetinden korkmustum.
Cünki daha ruhumu almadan onu korkunc sekliyle gördüm.
Keske gözlerim kör olsaydi da onun korkutucu seklini görmeseydim.
Ama öyle degil.
Gözlerim körde olsa yine de onu görürmüsüm.
Dünyada iken kör olup olmamak fark etmezmis herkes ölüm aninda ruhu daha cikmadan onu mutlaka gorurmus.
Bilmem ki canim annecigim.
Benim ölüm aninda bogazimin sIkIlarak hiriltilar cikardigini, yüzümün renginin degisip siyaha yakin bir hal aldigini,ve agzimin köpürdügünü görebildinmi? Zannetmiyorum.
O kadar cok feryadu figan icindeydin ve o kadar gözyasi döküyordun ki bunlari fark etmen mümkin olamazdi o anda.
inanmayın, güvenmeyin. yeri gelecek ayağınıza kapanıp ağlayarak seviyorum diyecek, sonra arkasına bakmadan çekip gidecek. olan sana olacak. sevme kardeşim sevme, sen yanarsın.
yapılabilecek güzel bir eylemdir, çokta güzel bir muhabbet olur. türküler geçmişimizden bugüne kadar kendisini bıktırmadan defalarca dinlete bilen, kah güldüren, kah derince düşündüren, kah sevgiliyi özlettikçe özleten, kah hüzünleten büyük eserlerdir. hep var olsunlar. buyrun dostlar buyrun bu türkülerde benden sizlere. saygılarımla...
genelde psg, man city, napoli
artık oynarken koşul atıyorum ortaya, barça ve real den gına geldi, başka takım alalım diye. ama en zevk vereni de random seçimdir.
ilginç varlık ırkı. ne olduklarını, nereden geldiklerini, ne konuştuklarını çoğusu bilmez. özellikle son dönemlerde ilginç saç tipleri ve giyinişleriyle piyasaya çıkıp gelene geçene bakıp süzerler. yanındaki kadına bakarlar kavga etsen orada bir mesele, etmesen başka bir mesele. gittikçe bıktırmaktadırlar kendilerinden. bir bitselerde rahatlasak.
