ergenlik dönemimde çok fazla çilekeş dinleyen bir insan idim. o dönemde de pek bir meşhurlardı, severek dinlerdik. ergenlik dönemimin getirdiği hareketlerle odamın duvarına pastel boyayla çilekeş yazmıştım. odama giren babamın yazıyı gördükten sonraki tepkisi: "kızım ne çilesi çektin de duvara çilekeş yazıyorsun?" benim için unutulmaz.
izmir'dir orası izmir. 19 yıl izmir'de yaşadıktan sonra üniversite için başka şehre gittiğimde anladım izmir'in değerini. burada yaşayanlar bu şehrin kıymetini iyi bilmeli zira yaşanacak ikinci bi güzel şehir daha yok.
ha okuyanları yok mudur, tabii ki vardır. lakin bu bir genellemedir ve doğrudur. zaten çok kitap okuyor olsaydık düşünme kabiliyeti gelişmiş bir halk olurduk.
her iki seçmenden birinin akepe'ye oy vermiş olduğu gerçeğini göz önünde bulundurduğumda en yakınımdaki insanlardan bile şüphe ettiğim an zihnimde oluşan cümledir.
