hep icimde bunun vicdan azabini tasidigimi soyleyerek baslamak istiyrum sozlerime. ilkokul zamanlari hoca bize dergi aldirirdi. yani dergi dediysek ders icin alinanlari haftada bir konu konu alirdik. o zamanlar ahmet diye bir sira arkadasim vardi. durumuda kotuydu hani. bir gun eve geldim baktim yanlislikla onunda dergisini almisim. sonra dusundum ne yasam nasil versem diye. cocukluk bu ya dedim simdi bilerek aldi damgasi falan yerim iftiraya ugrarim vermedim. aradan bir kac gun gecti yine dedim olmaz ya boyle vereyim ama sonrada cok zaman gecti bilerek vermedigim belli olur dedim veremedim. ama o yil boyunca hic aklimdan cikmadi. hep kendimi ona karsi kotu hissettim. bunu kimseye soyleyemedim de. kismet burda itiraf etmekmis.
kırıtan erkek, kıllı kadın, yumuşak erkek, maço kadın... Özetle kadın huylarını kadınlar erkek huylarını erkekler göstersin mümkünse. onun dışında bu tipler çekilmez.
