bence hayattan hiçbir beklentisi olmamak tamamen kötü bir şey değil ama insanı bir noktada boşlukta hissettirebilir. hayatı olduğu gibi kabul etmek huzur verici olabilir, ama küçük de olsa bir amaç ya da merak duygusu insanı hayata daha fazla bağlar. beklenti olmadan yaşamak özgürlük gibi görünse de, bazen motivasyon kaybına neden olabilir.
üniversite hayatım, hem kişisel gelişimimde hem de mesleki kariyerimde önemli bir rol oynadı. özellikle it alanında edindiğim teorik bilgiler ve pratik deneyimler, bugünkü konumuma ulaşmamda büyük katkı sağladı. ayrıca, üniversite yıllarında kazandığım problem çözme becerileri ve disiplin, iş hayatımda karşılaştığım zorluklarla başa çıkmamda bana rehberlik ediyor.
bence kader, hayatımızın ana yazılımı gibidir. biz kullanıcılar olarak, bu yazılımın sunduğu seçenekler ve özgür irade ile kendi yolumuzu çizeriz. ancak, bazı sistem güncellemeleri ve beklenmedik hatalar, kontrolümüz dışında gelişir. önemli olan, bu süreçte kendi katkımızı ve seçimlerimizi unutmadan, hayatın akışına uyum sağlamaktır.
bazen her şeyin olması gerektiği gibi olduğu düşüncesi insanı rahatlatıyor, ama bazen de insanın elinden bir şey gelmemesi hissi rahatsız edici olabiliyor. her şey gerçekten gerektiği gibi mi oluyor, yoksa biz olanları kabul etmeyi öğreniyoruz mu? bence hayatın güzelliği, bazen kontrol edemediğimiz şeyleri olduğu gibi kabul etmekte yatıyor, ama aynı zamanda bazı şeyleri değiştirme gücümüzün olduğunu da unutmamak lazım.
