Tramvayda bir turlu huzurla oturmayi basaramamis insanlardir. (bkz: ben) zaten uc bes tane koltuk var, yorulduk oturalim diyemiyoruz. Illa bi teyze tepemde dikilip dik dik bakar. Psikolojik baski.
Sulalesini toplayip, piknik sepetini de kapip kentpark'taki yapay denize yuzmeye gelen; havuzu tuvalet niyetine kullanan veletlerle birlikte yuzmus insanlardir. (bkz: ben).
Hastaliga ek olarak depresyona da sokabilecek durumdur.
Cocukken alismisiz annelerimizden. E haliyle ihtiyac duyuyoruz. Yalnizlik hayallerime gem vurma sebeplerimden biri de bu zaten. Ev arkadasim yoksa noluyor, binlerce km. Uzaktaki sevgilimin basinin etini yiyorum ilgi isterken telefonda.
Son iki yildir dusunuyorum da, ev arkadasimla olan tartismalarimizin geneli sabah olmustur. 10'dan once ayilamiyor ama ben 6'da uyandigimdan, birbirimizi anlayamiyoruz.
Kardes bim'de 9'dan sonra acil lazim olacak seyler satilmiyor ki zaten. Sigara, alkol, ekmek olsun hadi gece vakti lazim olabilecekler. E bunlari da temin edebilecegin yerler var sabah kadar acik.
Bim ki teyze marketidir esasinda. O saatte hangi teyze alisverise gider? Oldu da gece 12'de kapaniyor diyelim. Sanki gideceksin.
Gunumuzde, En lanet bagimlilik turudur.
Vazgecmek zordur cunku pekistirici unsurlar cok fazladir. Ve beyin oyle bir sartlanir ki bu yapay dunyaya, bir an durup sorgulmazsiniz bile "bu sacmalik nedir?" Diye.
Saatlerinizi harcarsiniz, uykudan uyaninca cisinizi bile yapmadan hemen bi goz atarsiniz...
Insanin kendine yaptigi en buyuk iskencelerden biridir. Bagimlilik boyutundan bahsediyoruz elbette.
Oturdugum koltuktan kalan boslugu gorup, "bu koltuk tek kisilik mi iki kisilik mi?" Diye sorup, benden "1.5 kisilik" cevabini aldiktan sonra, koltugu paylastigim amcadir.
Otobuste kapinin yaninda bir kadin.
Ve bir erkek var, inecek.
Erkegin inmesi icin
Kadinin yol vermesi gerekecek.
Erkek "gecebilir miyim?" Diyor
kadin "gecebilirsin" diyor
"Kendimi bir iliskiye baslamak icin hazir hissetmiyorum" tarzi konusan erkektir.
Bu tur erkekler;
Durust degildir
Sizi adeta bir pacavra gibi kullanip atma dusuncesindedirler
Sizi begenmedigi halde, yasadigi bosluktan dolayi sizinle takilmaya devam ederler
Veeee, karsisina hoslandigi biri ciktigi anda sizinle iletisimi kesecektir
Ve en kotusu de; diger kizdan sıkıldiginda size "naber" gibisinden bir mesaj atacaktir.
Bir seyi cok isterseniz olmaz. Bu hayatin bizlere en onemli ogretilerindendir aslinda. Gecmise donup baktigimizda, neyi cok istedik de oldu acaba? Ya da kaci oldu?
Bizler isteriz durmadan. Sonucunu dusunmeden. Ama olmaz. Zaman gecer ve olmadigi icin sukrederiz.
Samimiyetle istersek olurmus. Peki ya kacimizda samimiyetin zerresi kaldi?
Ben size soyliyim; bir sey icin "olmasa da olur" derseniz o sey gerceklesir. Murpy yasalari gibi bisi vardi sanirim onlardan biriydi bu.
Bu konu ile ilgili ayet ya da hadis de mevcut. Anafikrini soyliyim sadece; dunyaya arkanizi donerseniz, pesinizden gelir...
hicbir seyi saplanti haline getirmemek lazim. Zorla da olsa o sey gerceklesir belki ama hayirli olur mu bizler icin?
Tabi bazi konular ayri tutulmali; ogretmen olmak istiyordum calistim oldum. Burda onemli olan calismaktir. Neyse yine klise konulara girdim.
Simdi burada "oo sifir kilometre" bilmem ne diyen degisik zihniyetli arkadaslar size sesleniyorum; o kiz sizi ister mi saniyorsunuz? Sirf daha once sevgilisi olmadi diye siz onu ister misiniz?
Kritere bak, evlenirlermis. Sizi kim ne yapsin? Herkesle her halti yiyin, sonra da sevgilisi olmamis kiz arayin. Neyse bu klise konulara girmek istemiyorum.
Vardi sevgilisi olmamis arkadaslarim. Hatta 25 yas uzeri olup da hala sevgilisi olmamis olanlar da var. Ama bu bayanlarla evlenmeyi isteyeceginizi hic sanmiyorum.
Ornegin benim cok az sevgilim oldu. Ama bir suru insanla tanistim, flort donemi oldu vesaire. Sevgililik boyutuna ulasmadi cogu. Onlar da oyle olabilir.
Evlenecegim insanla tanistim 1 yil once. Hala guzel giden bir iliskimiz var. Bana hicbir zaman sormadi "kac tane sevgilin oldu" benzeri sorular. Kriter bu degildir cunku hayat arkadasi seciminde...
temelinde; kalabaliktan cekinme (insanlar bizi yoksul sanabilir) ve kendini zengin hissetme (parayi gormezden gelme sureti ile) durumlari yer aldigindan gerceklesmeyen eylemdir.
ben mesela tutamiyorum kendimi yerde para gorunce. hemen almak istiyorum. belki yoksulluk, belki de para duskunlugu bilmiyorum.
mesela dolmustayim ve tam inerken yerde bana gulumseyen bozuk parayi fark ediyorum. o anda parayi soyle ayak ucuyla itip benimle birlikte inmesini sagliyorum ve dolmus gidince de aliyorum o parayi.
tabiki de saka, bunu denemedim hic ama zihnimde defalarca oynadi bu sahne.
ya da korkunc bir kalabalikta otobus bekliyorum diyelim. yine yerde para. icim gidiyor ama kalabalikta ezilmiyim diye dokunmuyorum.
hafta sonlari yasadigini hissetmek icin calismaktir.
is yerinde imkanlarim cok rahat olmasina ragmen, pazartesiden itibaren, hafta sonu icin gun sayarak yasiyorum resmen.
haftasonlari da oyle yapacagim pek bir sey oldugundan da degil ama hayattaki tek mutlulugum bu oldu artik: haftasonunu bekleyerek yasamak...
yorgunluk, tukenmislik hissi her gecen gun artmakta hayatimizda. ve bizler her allahin gunu is yerindeyiz. baska secimimiz de yok cunku zengin dogmadik.
