Bir insanın hayatındaki bir insana verdiği değeri göstermesi normal bir durumdur. Karşı tarafın buna verdiği tepkinin, davranışı gerçekleştiren kişinin ya da davranışın kendisinin değerini herhangi bir şekilde etkilediğini düşünmek ile kötü bir insan olmak için bahane aramak arasında bir fark göremiyorum. Siz kendinize nasıl davranılsın istiyorsanız öyle davranın, bırakın bunu hak edip etmediği konusu karşı tarafın derdi olsun.
Eğitim modunu bundan kaçayım diye tamamlayamazdım. Kendisi adeta it follows filminden çıkmış gibi sizi takip eder durur ve garip garip sesler çıkarır. O nedenle iki farklı çıkışı olmayan yerlere girilmemelidir. Ayrıca unutulmamalıdır ki; huzur havuzda.
yapılmaması gereken eylemdir. büyük samimiyetsizlik içerir ve gereksiz bir özveridir çünkü sonraki haklı oluşlarınızda karşı tarafın ılımlı olmayan her davranışında özür dilediğiniz kişiden büyük bir hızla soğursunuz. bu davranış sizi bazı durumlarda küçük düşüren bir davranıştır ve aynı zamanda karşı taraftan da aynı şekilde davranması yönünde bir beklenti oluşturabilir. zaten bazı durumlarda karşı taraf da biliyordur sizin daha haklı olduğunuzu. (bkz: ben) ama sizden özür dilememeyi tercih etmiştir. (bkz: ego) siz de öyle yapın. not: bu bazı durumlar gerçekten sevilen insanlar baz alınarak değerlendirilmemiştir. *
Bir süre sonra hayal dünyanızda kendi kendinize vakit geçirdiğinizi fark edip etmediğini asla anlayamayacağınız insanlardır. Çünkü siz başka şeyleri düşünmeye başlayıp karşı tarafı dinlememekte olduğunuzu fark ettiğinizde, karşı tarafın da bunu fark edip etmediğini merak ettiğinizde, defalarca konuşulmuş bir konudan bahsedildiğini anlayınca düşüncelerinizi toparlayıp gerekli tepkiyi verebileceğinizi düşünüyor olarak bir şeyler söylemeye hazırlandığınızda ve son olarak ne zamandır karşı tarafı dinlememekte ve nasıl bunu yapabildiğinizi sorguladıgınızda o çoktan sizin anlamak için çaba gösterdiğiniz konuyu anlatmayı bitirmiş ve başka bir konuya geçmiştir. Amaçları güzel vakit geçirmek olabilir ve güzel vakit geçirme anlayışları hiçbir şekilde durağanlığa yer vermiyor olabilir. Ancak bir süre sonra sanki siz olmasanız da o hep orada konuşmaya bir şeyler anlatmaya devam edecekmiş ve sizin o süreç boyunca varoluşunuzun tek sebebi karşı tarafı kendi kendine konuşuyor diye akıl sağlığının yerinde olup olmadığını sorgulayan insanlarla uğraştırmamakmış gibi hissettirir.
Bugün bayraklı'da patlama oldu. Uzun zamandır evden çıkmadığım için orada olmamam konusunda kendimi özel olarak şanslı hissetmiyorum. Ama bu ülkede patlama olan yerde bulunmamak şanslı olmak anlamına geliyor. Bütün tanıdıklarımı ve sevdiklerimi bir yere kapatıp onlara hiçbir zarar gelmediğinden emin olmak istiyorum bazen. Ama görünen o ki bu gidişle hepimiz evlerinden çıkamayan esirler olacağız. Şu ülkede yaşadığım bunca zamanda bir türlu huzuru bulamadım. Ve her yer gittikçe daha da kararıyor. Bu dünyada sayısal bir veriden daha çok şey ifade ettiğim, birey olabildiğim bir yerde yaşamak isterdim. Bu patlamalarda yaralanan/ölen insanların birilerini gerçekten de rahatsız etmesini isterdim. Ölebileceğimizi bikiyorken göz göre göre okul, iş için yollara düşmemeyi isterdim. insan hayatının sistemin devamlılığından daha önemli olduğu bir düzende yaşamak isterdim. Ama olmuyor, olmayacak.
Söz konusu kişi:
-Mevcut durumu ve şartları değerlendirdiğinde sağlıklı bir ilişki yaşayamayacağını düşünmüş olabilir.
-Karşı tarafın kendisinden yeterince hoşlanmadığını düşünüyor olabilir.
-bütün olasılıklar olumlu yönde olsa bile kendisini bir ilişkiyle yıpratamayacak kadar yorgun hissediyor olabilir.
-kendisini bir ilişkiye hazır hissetse ve karşı tarafın da hazır hissettiğini düşünse bile sevgili olmanın geçici olabileceğini bu nedenle arkadaş kalmanın uzun vadede daha yararlı olacağını düşünmüş olabilir.
-aslında kendisi o kadar da sevmiyor olabilir.
-olmayadabilir.
(bkz: bahaneler)
Sevgilisiyle en ufak sorununda sizi arayıp, belki de sizin konuşmaya dahil olup olmamanıza bile aldırmadan kendi ilişkisinin geniş çaplı bir değerlendirmesini üstünüze kusacaktır. Her boku konuşabildiğiniz insanla konuştuğunuz konular karşı cins, onları çalmak isteyen başka hemcinsleri ve bu tür durumlarda yapılması gerekenler olmuştur. Yeni birisini tanırken elbette çevreye duyulan ilgi azalabilir ve iletişimde bazı aksamalar olabilir. Ancak herkesi yoksaymayı tercih ettikten sonra, sevgiliden ayrılınca da yapılan bu tercihe saygı duyulması ve ortalıkta "ay sen çok değiştin çok soğuksun bu aralar" diye dolaşılmaması tavsiye edilir. Sonuçta sevgiliye göre arkadaş ilişkilerini şekillendirmek nasıl bireysel bir tercihse, başkası tarafından sadece mutsuz anlarında akla gelen leş kargası muamelesi görmemeye karar vermek de bireysel bir tercihtir.
bu hayata sadece bir kere geliyoruz. ve ben elimdeki bu tek şansı kendime acıyarak harcıyorum. eskiden olsa farklı meridyenlerde doğsam daha şanslı olacaktım/farklı zamanda yaşasam daha şanslı olacaktım/cinsiyetimi seçebilsem daha farklı olacaktım diye diye kendimi avuturdum bir şekilde. ama "madem şartları kendim belirleyemiyorum o halde mutlu olmamam çok normal" diyerek kendimi kandırdığım dönem bile geride kaldı. bu hayatta tek bir şansım vardı ve onu da sıkıcı, suratsız, soğuk, kararsız, beceriksiz, amaçsız birine dönüşerek harcadım. sadece çevremdekileri değil kendimi de boğuyorum kişiliğimle. fark ettim ki kullanıldığımı bildiğim bir ilişkiye kendimden kaçmak için tutunmuşum. tekrar kendimle kalmak ağır geliyor.
ve bu ruh halinin sadece bana ait olmasını çok isterdim. dönem dönem geçiştirdiğim,dönem dönem unuttuğum ya da görmezden geldiğim bu ruh halinin, kibar bir hüzünle dans etmekte olduğunu düşündüğüm melodinin davetiyle tekrar içimde kıpırdandığını hissediyorum.
aileyi bir arada tutabilmek için atılmış tüm hamlelerin boşa kürek çekmek olduğunun anlaşıldığı anlardandır. çocuğu dünyayla tanıştıran iki önemli insanın birbirlerine tahammülsüzlüğüdür. ve tabi ki diğer üyeler için evin içinde daha da kısıtlanmış alan demektir.
1. kendi geçmişinizdeki saçma seçimlerinizi aşamamış olduğunuzu karşı tarafa gösterin.
2. sorulmadığı halde eski sevgililerinizden bahsedip "bana böyle mükemmel davrananlar oldu sen de en az böyle ol" mesajını 'gizlice' vermeye çalışın.
3. sevgilinize söz verdiğiniz günde kendi hobilerinizi geliştirmek için fırsat doğduğunda sevgilinizi ekin. sevgiliniz "canım sorun değil ya biz de arkadaşlarla vakit geçirecektik" dediğinde niye kızmadı diye kızın. çünkü sorumsuz olan kesinlikle o. (!)
4. hakaret edin.
5. sadece cinsel amaçlarla onla birlikte zaman geçirdiğinizi hissettirin. sevişmeyeceksek buluşmayalım modunda gezin.
6. her zaman yapmanız gereken çok mühim işleriniz olsun. sevgilinizin aramalarına mesajlarınıza canınız istemezse dönmeyin. sevgiliniz de doğal olarak anlayışlı davransın. (!)
7. sevgilinizin ilişkiniz hakkındaki olumsuz eleştirilerini "aman nolcak canım/ne var sanki/ne alaka/ama sen de şunu yapıyorsun/sen sakinleş sonra konuşalım" diyerek geçiştirin.
8. sevgilinize kendinizden hoşlanan insanları sıralayarak sizin için rekabete girmesini istediğiniz mesajını vermeye çalışın.
9. ilgisiz davranın, arayıp sormayın, "sen zaten bana köpek gibi aşıksın, elimin altındasın" mesajı verin.
10. sevgilinizin doğum gününü unutma hayvanlığı gösterip (buraya kadar da sakin sakin anlatmıştım, yazık oldu) sonra da bunu kapitalizme bağlayın.
edit: ama bunları yapacağınıza kendiniz, duygularınız hakkında net olun. sevmiyorsanız siktirin gidin. kimse kimseye ölmüyor bu devirde. böylece en azından hakkınızda 10 madde yazılabilecek kadar düşmezsiniz.
konulara "ygs çalışanlara ipuçları" başlığında yazılanlara odaklandığınızdan daha çok odaklanın ama çok da şey yapmayın çünkü bu iki saatlik ve çoktan seçmeli olmasına rağmen yorum içerikli bir sınav ve sonrasında gerçekten bilgi ve "emek" isteyen lys gibi bir sınavı iki ayda nasıl yetiştiririm telaşına düşer afallarsınız. (bkz: based on a true story) (bkz: ben)
ygs için eğer önünüzde iki yıl falan varsa kitap falan okuyun hem okuma anlama beceriniz gelişir, hem de burası türkiye bir çok üniversite mezunu işsiz dolanmakta okuyun bir şeyler en azından kendinize bir faydanız olur.
sistem saçma, gedikleri var. doğrudur ancak bunlara odaklanmak başarı getirmez. kendi çizmek istediğiniz yolu ve özgürlük hayallerinizi miktir edip kendinizi başkalarının beklentilerinin kollarına atın.
edit: bunların çoğunu ben kendim yapmadım ama zaten başarılı da olmadım. bunların yapılması gerekenler olduğundan da emin değilim ama söyleyebileceğim tek şey yapmadıklarımı yapmanız belki sizi başarıya götürebilir sevgili üniversite adaycıkları.
işte bir su damlacığı boğazımdan iniyor. ona başka birçok su damlacığı da eşlik etmekte. ama; neden bunca su damlacığı yalnızken bunca su damlacığı yalnız? bu damlacıkların değerini kapitalizm biçiyor. şeffaf bir şişede öylece durmaya zorlanıyorlar. umarım ben de bir su damlacığı değilimdir.
tuvaletimin bir türlü evdeyken gelmemesi. tam hazırlanıyorum çıkacağım evin içinde dolanmaktayken hafiften alarm veriyor, gidiyorum bakıyorum bir şey yok. kaldığım yerden işime devam edeyim diyorum ama hep tetikteyim. biliyorum ki o kapıdan ayağımı bir atayım, tüm gücüyle üstüme çullanacak. aynen de öyle oluyor. bütün yaşam enerjimi, sosyalleşme isteğimi ve en önemlisi evden ayrılma sebebimi huzurlu geçirmemi engelliyor. bıktım kitapçıda dolanırken kendimi mcdonalds tuvaletlerine atmaktan.
hepsi. ya sizin işinize bir şekilde köstek olurlar ya da ailenizi size karşı doldururlar. etrafımda olmasını istemediğim bu insan beni bu kadar rahatsız edebilme potansiyeline nasıl sahip olabiliyor diye düşünür durursunuz siz de.
ben benden daha şanssıza bakıp kendimi tatmin edeyim o da kendinden şanssıza baksın kendi mutlu olsun. iyi güzel hoş da benim beğenmediğim insan kendini kendi beğenmediği insanla mutlu edebiliyorsa beni beğenmeyen de benim kendimi mutlu etmeme şaşırmaz mı? vur kafasına al ekmeğini insan tipi zincirlemesini oluşturabilme potansiyelindeki düşünce. (bkz: başkalarının kendisini düşününce hallerine sevineceğini düşünen insan)
