savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye;
zaman ki sana hasta olmuş, incelikli haytasın.
raksederken mahallenin maşallahı, eyvallahı
güzelleş be oğlum,
şimdilik ölümüne kadar hayattasın.
güneş buzdan evimi yıktı.
koca buzlar düştü.
putların boyunları kırıldı.
ibrahim
güneşi evime sokan kimasma bahçelerinde dolaşan güzelleri,
buhtunnasır put yaptı.
ben ki zamansız bahçeleri kucakladım
güzeller bende kaldı.
16 yaşındayken bi arkadaş vasıtasıyla gittiğim tkp toplantısında nasılsınız diye soran kıza iyiyim allah'a şükür dediğim için kız bir süre donakalmıştı.
belirtmeden geçemeyeceğim içerdiklerin %90 ı da kürttü.
sözlüğün en kaliteli yazarlarındandır kendisi.
aynı zamanda (bkz: ben fero) ve (bkz: ezhel) hayranıdır. arada da köpek öldüren içtiğinden şüpheliyiz.
ama olsun, takipteyiz efenim.
doğduğundan beri başının çevresini bir uğursuzluk hâlesi gibi saran o amansız yalnızlık duygusundan, insanlara sokulamama hastalığından kurtulamayacağını anlamıştı artık.
