Böylesi bi grubu yeni keşfetmiş olmak da benim ayıbım oluyor maalesef. Sergüzeşt şarkısı tek kelimeyle efsane. Kaybolmasın böyle gruplar abi Rica ediyorum.
Bazen ama sadece bazen yaşamayı istediğim hayat biçimi. Sonra hayatın gerçekleri tokat patlatıyor tabi. Bi de anormal olmanın korkusu var. E bi de Allah var... Acayip film. Kim ulan bu Erol Egemen.
Zeki Demirkubuz imzalı başarılı bir film. Fazlasıyla soft bir film. Olaylar oluyor, insanlar girip çıkıyor... Ve oturup izliyoruz. Demirkubuz'un kendi hayatından esintiler vermesi oldukça hoş.
SEN HiÇ EYLÜLDE SEVDiN Mi?
BiR SABAH;
ZAMANI DURDURDUN SEN
AYRILIĞI EKLEDiN SONBAHARA
MEVSiMiN BÜTÜN BULUTLARI,
GÖZLERiNDE BiRiKTi DE
BEN YAĞAMADIM BAKIŞLARINA
SÖYLE!
HANGi GÜNEŞ
BAHARI GETiRECEK ŞiMDi BANA?
KADEHiMiZ AYRILIĞA KALKMADI Ki HiÇ
BEN NASIL iÇEBiLiRiM YOKLUĞUNA
BELKi,
ZAMANSIZDI SEVGiM
EN AZ GiDiŞiN KADAR!
ELDE DEĞiL BU.
SEN HiÇ EYLÜLDE SEViP DE
VAKiTSiZ HÜZÜNLERE BEYAZ BAYRAK SALLADIN MI?
BiLEMZSiN SEVDiĞiM ....
NASILDA KOYUYOR ADAMA GÜZÜN GERi KALANI.....
DOĞDUĞUN GÜNDEYiM ŞiMDi
YOKSUN....
BiR BAŞIMA iÇiP
KAĞIDA GiDiŞiNi KARALADIM
HAZANDA SEVMEK AKIL KÂRI DEĞiLMiŞ SEVGiLi
ANLADIM.......
Kabineye alınmayarak yüzyılın hatası yapılmıştır. Erdoganla ters düşmesi bakan olmasına engel olmuştur. Abdullah gül ve ali babacan akpnin en iyi iki adamı. Yazık çok yazık...
Tutan bir karakterin bokunu çıkarmakta üstümüze yok gerçekten. Özgünlük desen sıfır. Behzat ç. Türk dizi tarihinin en iyi dizisidir kanımca. Bu en iyi olma özelliğini de özgün olmasından bizden olmasından alır. Erdal Besikcioglu oyunculuğunu kullanarak bir kaç bölüm diziyi götürse de bana kalırsa 15. Bölüme kalmadan bu dizi biter...
Biraz sonra girecek olduğum sınavdır. Editleyeceğim...
Edit: Sınav güzergahını değiştirmişler daha karmaşık hale getirmişler. (Bursa, Osmangazi bölgesi için söylüyorum.) Parkı yapan ve heyecan yapmayan herkes rahat geçer. Başarılar...
--spoiler--
Çaresizliğin en amansız olduğu yerdeyim şimdi
ilk defa sevmenin tarif edilmez korkuları içindeyim
Uykusuz gecelerin yorgun sabahlarında seni düşünüyor
Ve korkularla yine sana doğru koşuyorum
Hep aynı soru düşüncemde “ya severse”
O zaman neler olabileceğini düşünmek korkutuyor beni
ilk defa yenileceğimi anlıyorum
Karşımda kendinden emin gözlerin, dudakların, ellerin bunu söylüyor bana
Seni tanımadan geçen bütün yıllara lanet ediyorum
Önceleri hiç bilmediğim adını, şimdi binlerce defa tekrarlıyor dudaklarım
Gün oluyor bir tabloyu seyredercesine mutlu heyecanlarla doluyorum karşında
Gün oluyor eski bir yunan heykelin ölümsüz güzelliğiyle büyülüyorsun beni
Gözlerin gözlerime takılınca güçsüzlüğüm aklıma geliyor
Beni sevmediğin sevmeyeceğin
O zamanlar öylesine yıkılıyorum ki bilemezsin
insan nasıl gökyüzüne baktığı zaman
Bu sonsuz evren içinde küçük ve çaresiz bir yaratık olduğunu anlarsa
Güzelliğinde bana aynı şeyleri düşündürüyor
Gün oluyor mavilerde, gün oluyor kırmızılarda, gün oluyor karalarda yaşıyorum seninle
Dudaklarında çıkan her kelime suya bir taş atmışçasına büyüyor içimde
Nereye gitsen kulaklarımda o yarı karanlık çocuksu sesin
Sonra kendine has kokun, kokuların en çıldırtıcısı, en tahrik edicisi
Ve gözlerin…
Esmer bir akşamüstünün serin hüznünü getiren gözlerin
Görebildiğim, duyabildiğim her şey bana seni sevmeyi söylüyor
Uzaklaştıkça yaklaşıyor uzak
işin en kötüsü yaklaştıkça da uzaklaşmaktan korkuyorum
Belki hiçbir zaman sana seni sevdiğimi söyleyemeyeceğim
Ne sana nede senden başkasına…
Düşün ki çoğu zaman kendime bile söyleyemiyorum
Sanki söylediğim anda her şey bitecek ve bu emsalsiz büyü bozuluver ilecekmiş gibi geliyor
Bir insanın kendini aldatması ne güçtür bilirsin
Bu sevmek korkusunun aslında çok sevmek olduğunu biliyor fakat anlatamıyorum
Galiba asıl korku sevmek değil onun arkasına gizlediğimiz sevilmemek korkusu
Küçük aldanmalarla kendimizi avutmaya çalışıyor
Düştüğümüz bir çıkmazda bir teselli arıyoruz kendimize
Belki de aynı korkular içindeyiz seninle, bir birimizden haberimiz yok
Sevmek…
Seni alabildiğine sevmek…
Hiçbir şeyi umursamadan, bütün karanlıkları hiçe sayarak sevmek
Tutmak ellerinden, o derinlere inmek, gitmek oralara, o yerlere
Orda hep sen olmalı, seni yaşamak ve olduğun yerde bile
Seninle sensiz olamamak…
Sonrada sensiz edemediğimi, edemeyeceğimi söyleyememek sana
Susmak…
Susmak…
Korkudan ölünceye kadar…
