Oruç tutttuğu için Tanrı tarafından kendine verilen üstün haklar verildiğini düşünen canlıdır. Alkolü,sevişmeyi,türbanlı olmayanı bir ay boyunca eleştiren bu şahısların bu gece gittikleri yol, yol değildir. Akla kara arasında karaya budanıp yanlış da olsa kendi doğruları olduğu için bununla gurur duyan zihniyet.
Ataerkil toplumun verdiği cesaretle olasılıkları değerlendirmeden amaca ulaşmanın en kısa yolu olarak gördükleri yoldur. Amaçları zamandan çalmak ya da kendi keyfinin azalmasını engelemek kimi zaman keyfini oluşturan şeydir. Bununla beraber kaybettikleri insanlığı, sevgiyi, umutları tek umudumuz olan çocukları kendi zayıflıklarıyla bir toplumu köreltmeyi başlattıkları eğilimdir.
Öyle bir yerdeyim ki
Ne karanfil ne kurbağa
Öyle bir yerdeyim ki
Bir yanım mavi yosun dalgalanır sularda
Dostum dostum güzel dostum
Bu ne beter çizgidir bu
Bu ne çıldırtan denge
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe
Öyle bir yerdeyim ki
Bir yanım çığlık çığlığa
Öyle bir yerdeyim ki
Anam gider Allah Allah kızım düşmüş sokağa
Anam gider Allah Allah dölüm düşmüş sokağa
Bedeninin her yerinde o düşünce yayılmışken, adımlarının ağırlaşması; bir süre sonra yürümemek, durmaktır. Şimdiki zamana ayak uydurmakta zorlanıp tek bildiği yol geçmişe, umutlarını barındırdığı çocukluğa,masumluğa geri dönüş yapmaktır.
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.
Orhan Veli
Bir 50 yıl sonra bu günler anlatılırken, eğer hala yaşıyor olursam, her aklı başında birey gibi başım önde ve utanarak "Ne yazık ki bu topraklar ve toplum, bu kadar vicdansız ve kansız bir kitleyi de barındırdı!" diyerek anlatacağımdan eminim...
insanın ne kadar güçlü olduğunu unutması, yenilgiyi daha kolay bulduğu psikolojidir. Her şeyi taşıyabiliriz ne kadar yaralayıcı da olsa; ancak bir hamal gibi sadece taşıyıp höyükler oluşturduk. Savuramadık yükümüzü ona buna. Şimdi ezilirken o höyükler altında sesleniyorum: Kim kurtaracak bizi bu çaresizlikten yahut acizlikten?
insanları psikolojik olarak çökerttiler ve etkilerini hepimiz fiziki olarak da görüyoruz. Ama biz güçlü olmazsak devran böyle sürecek. Onlar umutlarımızı söndürmeye çalışsa da biz birbirimize umut olmalıyız. inanıyorum buna.
