dediklerine göre priştine'nin en prestijli hoteli imiş burası.. rte ve tayfasının bu ülkeye geldiğiklerinde kalmak için tercih ettikleri hotel de burası imiş. başka üklelerin ileri gelenleri de öyle imiş. bu hotelin koridorlarında enteresan bir hava var. insanı hafifçe tedirgin ediyor ama belli belirsiz, nasıl desem.. çok orijinal ve çok eski, 80'li yılların burjuvası her yerde hissediliyor. lakin bu aralar revizyona girmek üzere. doğallığını bozmasalar bari... sonra yemekleri harika.
savaş döneminde subayların üst olarak kullanmayı seçmiş olması tarihi bir değer de katıyordur kuşkusuz. ama işler aslında öle değil.
...bu yazıyı yazmadan, yani bir iki gün önce; ben ve çocukluk arkadaşım teknik bir işte kullanmak üzere yaklaşık 25cm boyunda bir demir parçası aramak için, binanın bodrum katlarında dolaşmaya başladığımızda bu yazıyı yazma kararını da vermiştim içimden. lakin o hissi bir türlü tarif edebileceğim doğru kelimeleri bulamadım. ve en sonunda da oturup aklıma nasıl geliyor ise o şekilde yazmaya karar verdim. hayatım boyunca hiç bu kadar ürperdiğimi hatırlamıyorum... bir kapı açıyorsunuz, önünüze ucu belli belirsiz karanlıkta uzun uzun koridorlar çıkıyor. sağlı sollu kapılardan geriye kalan duvarlar tavana kadar küççük (hemen hemen sigara paketi kadar) beyaz fayanslar ile kaplanmış, bir çoğu kırık dökük ve delik deşik, köşeleri ise hep dökülmüş... başka bir kapıyı açıyorsunuz yine başka başka koridorlar çıkıyor önünüze. ve hemen hemen her açtığımız kapıda karşılaştığmız manzara aynı oldu.. inanılmaz kasvetli, insanı anlamsız bir şekilde geren ve soğuk bir havası var buranın. bildiğiniz mezba gibi. "-artık bir daha oraya inmek istemiyorum..." tesadüf eseri bir alt kata inen merdiveni bulduk ve indik.. soğuktan değil, korkudan titrediğimi fark ettim. ürkütücüydü, hem de çok ürkütücüydü.. korkaklığım pek yokur diye bilirdim oysa.. o sırada yanımdaki arkadaşım da korkup ürkmüştü birşeylerden. demiştim ya çocukluk arkadaşım diye, onu da ilk defa bu halde görmüş oldum... ikimiz de birbirimize korktuğmuzu belli etmemeye çalışarak biraz daha ilerleyince tüylerimin diken gibi olduğunu hissetim. tenimi acıtacak kadar hemde. orda bambaşka birşeyler vardı sanki (şu anda bu yazıyı yazıyorum ve hala tüylerim ürperiyor) ve tam da o anda arkadaşımın "-moruk, ben daha fazla gitmiycem, hadi geri dönelim" demesi ile ikimiz de aradığmız demir parçasını bulmadan geri döndük ve labirent gibi olan koridorlardan lobi katına çıkmayı başardık.. rahat bir nefes alabilmiştik sonunda. ama ilk günkü huzurumuz yoktu artık.
evet, orada yani bu hotelin bodrum katında bizi bu denli korkutan şeyin ne olduğunu anlayamamıştık ama her ikimiz de gerilmiş, ürkmüş ve de korkmuştuk.. her ikimiz de 32 yaşında kazık kadar herifleriz ama it gibi tırsmıştık işte.. ve sonra bu olayı burada çalışan işçilere anlattığımızda sanırım olayın esasını da anlamıştık.. ölenlerden birisi de bu gün burada çalışan bir işçinin öz kardeşi imiş...
savaş sonrasında bu hotelin bodrum katlarından 200'ü aşkın ceset çıkarılmış, sırplar tarafından neredeyse tamamı diri diri kesilmiş. sorgu sırasında her alınamayan sorunun cevabı için bir organ. kulaklar, burun, bözler, cinsel organlar, parmaklar, kollar, bacaklar, kafatasları... ta ki ölene kadar. daha şanslı ve çok az sayıda olanlar ise kurşunla.. kızlara ve kadınlara tecavüz etmek için ise üst katlardaki odalar kullanılmış. kim bilir, belki de yattığım oda da bunlardan birisidir... o dönemde insan kesmek için kullanılan mezba yeri gibi. çığlıklar hala yankılanıyor sanki..
yani bu binanın her yerinde hep acı bir şeyler olmuş.. odamın kapısını iki defa kilitlemeye başladım. top patlasa uyanmayan ben, en ufak tıkırtıda (gecenin bi vakti enteresan tıkırtılar duyuyorum. sanki birisi kapıma dışarıdan bir kumaş parçası sürtüyor ve birden kayboluyor) gecenin bir vartinde zınk! diye uyanıp gözümü kırpmadan dikkatlice kapının koluna bakıyorum birisi zorluyor mu diye. ve sonra da uyu uyuyabilirsen.
bu kasvetlilik hala hissediliyor buralarda.
ruhsal dengem bozulmadan bir an önce işimi bitirip evime dönmek şu anda istediğim tek şey.
* bilmeden sarf edilen sözdür.
olayın farkına varıldığında, yani "abi gözünü seveyim hallet şu işi" dedikten sonra adamın aslına şaşı olduğunu görünce gülsem mi ağlasam mı bilemezsiniz. sus pus olur lafın devamını getiremezsiniz...
-hay dilimi eşek ısırsaydı sonra da arabanın kapısına sıkıştırsaydım ve asvaltlara sürtseydim de demeseydim o lafı. o değil de, lan iki gün oldu hala aklıma gelip gelip duruyor, hop üzülüp hop gülüyorum lan... kendim ile çelişmeye başladım anasını satiim.
"kadın" gibi olabilen kadınlar için geçerli olan olgudur.
--spoiler--
Her kadının delikanlı bir sevgilisi yoktur!
Çocukluktan başlar sen kızsın dırdırları, sen kızsın sağına soluna dikkat etmek zorundasın. Sen kızsın geleceğin kadını olacaksın geleceğin annesi olacaksın, namus belasına sahip çıkmalısın eteğine.
Erkeğin elinin kiridir yıkar geçer, kadının eteğinin lekesidir ön yıkama bile yapsan yinede çıkaramazsın o lekeyi.
Genç kız olursun dırdır faslı yine peşindedir saçıldın serpildin bak güzelleştinde daha da dikkatli olmak zorundasın düz yolda yamuk yürümemelisin.
Kadın olursun dahada ağırlaşır yükün evli bir kadınsın artık gözler sürekli üzerindedir. Oturuşuna, kalkışına, konuşmana, bakışına herşeyine ölçü koymak zorundasın. Bir kere Telli düdük oldunmu paçanı sıyıramazsın aman dikkat et kendine düşme alemin diline!
Neden zordur kadın olmak, neden bu kadar pahalıdır? En ufak bir hareketinde en ağır sözlerle bozuk para gibi harcanan kadınlığın yükünü taşımak neden pahalıdır peki?
Kadın her zaman kadın gibi olmak zorundadır..
Kadın mutfakta aşçı gibi..
Kadın yatakta fahişe gibi..
Kadın sokakta hanım gibi
Olmak zorundadır..
Bu kadarda değil.
Kadın her zaman bakımlı her zaman manken gibi olmalıdır..
Neden?
Erkekler için kadın her zaman hazır ol vaziyette olmalıdır.
Erkek sağa sola kaçmasın diye, erkek başkasına bakmasın diye kadın her daim cilalı fiyakalı olmak zorundadır..
Aslında zorunda da değildir! zorunda bırakılmıştır..
Neden erkekler kelleşirken, göbekleri saksı çiçeklerine balkon edasında ortalıkta sefa sürerken neden herşeyin bedeli kadına ödetilir ki! Neden erkekler hep terzi görevindeyken kadın kesilip biçilen kumaş görevini görür..
Evet devir değişti eee tabi kadınlarda değişti..
Gidene bay bay gelene hay hay diyorlar bir süre sonra gelenin gidenden bi farkıda kalmıyor.
Büyük bir aşkla evlenen evlilik sözleri veren erkekler karıları iki doğum sonrası salaş meyhaneye döndükleri için tavernalara koşuyorlar. Masada mevsim salatası yerine çıtır çerezlere sulanıyorlar. Evdeki hatunun son kullanma tarihi geçmişte bu erkeğin imalat tarihine ne olmuş? yoksa kendisi hala filinta gibi bir delikanlı mıdır?
Hiçbiri değildir aslında hatun kadardır kendiside...
Aradaki farka fark atan tek şey erkek olmasıdır..
Erkek adam yapar kadın yapamaz hele bi denemeye kalk istersen, sen kadınsın koluna taktımı yakışacaksın duvara çarptımı yapışacaksın. Haddini bil kadın.
Çakarsa otutturur eee errrrkeeek bu errrkek..
Her erkeğin her yaşta bir sevgilisi vardır
Ama her kadının delikanlı bir sevgilisi yoktur!
--spoiler--
şu hani cami minarelerinde kulağımızı delecek kadar çok açılan ezan sesi varya... işte o sesi bu denli güçlü ve bu denli uzağa yayın yapan, genellikle gri renkli alüminyumdan yapılmış megafonun markasıdır.
"sonuç" grubunun, ilk albümlerindeki 3'üncü şarkısı.
"...şişelerce içtim tüm hislerimi, bazen sigaramın dumanı oldun bazen de dumanıma karışan hayallerim. Düşmedim tuzagına yasağına karşı geldim tektim biliyorum soruyorum kara toprak ne zaman alacaksın haksızı kucağına bucağına ne zaman vereceksin mutluluk şerbetini tattigim anda mi ölecegim yoksa bu da bir tuzak mı oysa ben çok güvenmiştim yarına oda taş basti bağrıma dön diyemedim dönmez yaziyordu kader kitabında ama umut yok olmadi bende, sen bilmesen de dünden bu yana senle yarina mutluluk zor ama olacak inan bana."
--spoiler--
-piano ve bass uyumunda çok hafif bir, aziza mustafa zadeh havası sezdim.. çok hoşuma gitti.. ve diyebilirim ki yıllar yılı nadir beğendiğim albümlerden.
--spoiler--
...Yeni bir aşk yeni bir iş
Yine gülecek bir neden lazım
Yeni bir haber yeni bir kader
Bunlar için bana şans lazım... şeklinde devam eden ve ağza dolandığı zaman da çıkmak bilmeyen, günlerce mırıldanılan şarkı sözü.
- kim bilir belki de gerçeklik payının oluşundandır.
-Yav bırak Mustafa abi yaa, sen mi kurtarıcan memleketi Allah aşkına!
+ Ama işgal zırhlıları...
- Boşver şimdi sen işgal zırhlılarını filan.... Gün gelir, memleketin malını mülkünü tapusuyla ingiliz'e satar bunlar.
+ Yok canım!
- Yeminle söylüyorum, ingiliz vatandaşı bakan bile getirip koyarlarsa şaşma.
+ Ama ahval ve şerait...
- Güzel abim yaranamazsın. .. Bak şimdi binicez bu dandik gemiye, taaa Samsun'a gidicez, savaş, boğuş, kendimizi paralayacağız, diyelim becerdik, devrim mevrim, anlata anlata dilinde tüy bitecek, sonra sen kahırdan ölücen, önce biraz ağlıycaklar , sonra gene "Son Osmanlı Padişahı" diye pankart açacaklar, mezarında dönücen.
+ Saltanat kalsın diyosun yani...
- Alışmadık kıçta don durmaz abi, egemenlik megemenlik vereceğine, iki çuval kömür ver, daha iyi... Aha buraya yazıyorum, açlıktan nefesleri kokarken padişahlarına saltanat uçakları alırlar, bu gemiyi de jilet yaparlar, söylemedi deme.
+ Efkarlandım be...
- Yakma o cigarayı gözünü seveyim, yarın öbür gün belgesel yaparlar, keş gibi gösterirler seni haberin olsun.
+ Hal çaresi nedir peki?
- Al padişahın kızını, yırtalım.
+ Millet ne olacak?
- Onlar da ulemaya sorsun artık ne olacaklarını, bize ne, kendi düşen ağlamaz.
+ Laik olmasınlar mı, birey olmasınlar mı , kendi lisanları olmasın mı, şıhlara şeyhlere mi bırakalım kaderlerini?
- Bak ne güzel söylüyorsun, kader der geçerler, takalım takkemizi bakalım dalgamıza, iş çıkarma başımıza...
+ iyi de, yazık olmaz mı?
- Asıl bu yaptığını yaparsan yazık olur... Bazıları sana inanacak, etkilenecek, senin fikirlerini yaşatmaya kalkacak, hayatları kayacak, evleri basılacak, içeri tıkılacaklar, kimine saçını örtmediği için fahişe diyecekler, kimine milletin malını Arap'a satmayın dediği için komünist diyecekler, kimine Ne Mutlu Türküm Diyene dediği için faşist diyecekler, darbeci diyecekler.. . Yorma ahaliyi, kula kulluk edelim, rahat edelim.
misal: "-benim olan yada olmayan bütüüün eski sevgilileri seviyorum hem de canı gönülden..." cümlesini duyan ve/veya okuyan sevgilinin gireceği şaçmalama krizidir...
sinirinden altına yapar hatta.
--spoiler--
dip not- ben o kızı tanımıyorum... çok sarhoştum.
--spoiler--
-istem dışı olarak patrona deyince bir canınız gider... açıklamayı yapana kadar, kan ter içinde bir iki can daha gider...
üç beş saat sonra da arkadaş arasında "hahhayyyt koçum benim... nasıl soktum lafı ama" diye hava atarsınız.
--spoiler--
kendi fikriyatım adına:
-her ne kadar bundan nefret etsemde, her ne kadar bana göre bu bir vahşet ve de bu bir kasap bayramı olsada...
fakat yine de büyük çoğunluğun inandığı ve de kutladığı bu bayramı, bir dahaki sefere benim gibi düşünen kişilerin sayısında artış olması dileği ile (kurban bayramın) kutlu mutlu ve bilimum sağlıklı olsun uludağ**..
dileğim şunlardır ki;
-bu bayramda abaza yazarlarımız en az üç sevgili bulur, mümin cematimiz şap yemeyi bırakır, terorist ve bölücü yazarlarımız adam olur bu memlekete faydalı birşeyler yapmaya başlarlar yada ortadan ikiye bölünürler, sütten ağzı yanan çaylakların psikolojisi hızla düaelir, modlar daha iyi niyetli olur (hazır lafı açılmışken; -abii hayırlı işler.. ellerinizden öperim***), zall beni 1'inci (bir inci) nesil yapar... ...ve saire klasik bayram zırvaları işte...
her ne ise.. nice bayramlara uludağ**.
--spoiler--
