zaman akıp giderken sanki burada misafiriz. arada bize bir selam çakıyor ve uzaklaşıyor hızlıca. hayat belki de zamanın bizi selamlamasından ibaret. zaman nereden geldiğini nereye gittiğini bize söylemeden selamını verip uzaklaşıyor bizden.
insan bazen kendisini çok güçsüz hissediyor. eminim ki bu hisse çoğu insan sık sık kapılıyordur. sanki zaman geçip giderken insanı öğüterek un ufak ediyor. sanki insanın kendi hayatı üzerinde bile bir etkisi yok. insan sadece etkisiz bir gözlemci gibi.
