eğitim sistemimizin açığını çıkaran hadise.
bunun bir de okul birincisi olup da üniversite kazanamayan modeli var ki içler acısı.
öss bir ölçüt olduğu da tartışılır o da ayrı bir mevzu tabi.
her lafına dalmak ve yerin dibine sokmaya çalışmak. durmadan iğneleyici sözler söylemek. gıcıksın, uyuzsun gibi sözleri gülümseyerek söylemek.
neden böyle davranıyorsun diye sorduğunda ise: ben sevdiğim insanlara hep böyle davranıyorum demek.
ilk gördüğümde bu ne saçma şey. girmezsin sözlüğe yazmazsın olur biter. insan niye böyle bir izin alır ki diye düşünmüştüm.
ama şimdi anlıyorum ki final haftası gibi hayat memat meselelerinde kendini tutamayıp sözlükte bulan sonrasında final zımbırtısından düşük alıp yıl uzatmak tehlikesiyle yüz yüze gelince iyi bir şey olduğuna karar verdim.
evet oto kontrolüm yok. engelleyemiyorum kendimi.
evet bilgisayarımı da kapatamıyorum.
evet sözlüğe girince saatlerin nasıl geçtiğinin farkında değilim..
