türkiye nin en iyi, en gercek, en cesur içinde her türlü görüşten ama demokrasi ve özgürlüklerden taviz vermeyen yazarların bulundugu, bu ülkede yaşanan pislikleri tek tek ortaya çıkaran aynı zamanda cok güzel dökümanlar, yazı dizileri ve röpörtajlara imza atan, başta ahmet altan olmak üzere hepsi takdir edilesi insanların bulundugu, gazeteden cok ötesi...
her iki sekildede kullanılması daha dogrusu böyle bir yemek duasının edilmesi hala hangi cagda yasadıgımızın sorgulanmasıdır.
edit:isteyen inanan zaten içinden veya dısında sakince bir sekilde yapar ama hep bir agızdan zorunlu bir sekilde insanların bagrıltılması sorundur zaten.
yurdum insanının ne kadar cahil oldugunu gösteren durum! türk milletide daha dogrusu devleti ve ordusu tıpkı diger milletler ülkeler gibi güclü oldugu zamanlarda ezmiştir öldürmüştür yok etmiştir! hatta yakın gecmişe kadar hala türkiye cumhuriyeti bunu yapmaktadır. bu yüzden türklügü övmeye "melekleştirmeye" gerek yoktur! cünkü bunu yapmak aptallıktan öteye gitmemektedir.
evet bu arada baska bir taraftan bakıldıgında ülke insanın cogu "demokrasi" ile ilgili herhangi bir sey mevzu bahis ise bunu kürt olayına, sorununa endekslemekte! cünkü türk milleti ne anlar eşitlikten, demokrasiden! demokrasi istemek, eşittir türkiyede hainlik, bölücülük!
evet bu mitingler ve bunun gibiler hep dtp ve kürtler için yapılmaktadır! o yüzden gidilmemelidir.biz zaten türkler! olarak burjuva, aşmış olayı bitirmiş zenginligin en hassına sahip bir milletiz bizim hak arama, devleti protesto etmek gibi bir misyonumuz asla ve asla olamaz! bu hak sadece azınlıklara mahsustur...o zaman hep beraber "ne mutlu türküm diyene"
belli bir yastan sonra ögrenilmişse imkansız olan durum. belki kelime hazinesi olarak mümkün olabilsede dile hakim olma kullanabilme aynı sesleri, aksanı cıkarabilme söz konusu olamaz.
keşke ülkeyi hep gs futbol takımı tanıtsa tabi yanına fb ve bjk ve digerlerinide zaman zaman alsa! o zaman emin olun dünyanın en muazzam ne baba cumhuriyeti oluruz! yaşasın futbol yaşasın türkiye!
cok dogru bir mevzudur hep futbol spor gibi gercek anlamda boş olan muhabbetlerdir bunlar! ama napalım "türk" insanıyız ne anlarız gerceklikten hayatın getirdiklerinden kapasitemiz bu! siyasetten gündemden en önemliside insanlıktan özgürlüklerden varsa yoksa futbol eee eskiler ne demiş! futbol asla yalnızca futbol degildir!
eve gelen 4 alman 1 galiçyalı bayanı(bir tanesi kız arkadas)2 gün boyunca ebeveynin evinde en kral şekilde, süper kahvaltı ögle ve aksam yemeğiyle kusursuz bir şekilde ağırlamaktır. annem sağ olsun...
Sıkıcı bir cümleyle başlayalım yazıya ama bilin ki daha sonra çok da sıkıcı olmadığını sandığım bir şey söyleyeceğimi düşündüğümden buna cesaret ediyorum.
Sıkıcı olan cümle şu:
Türkiye nin çözümü zor sorunları var.
Sıkıcı olmadığını sandığım cümle de şu:
Ama o sorunlar, sürekli tartıştığımız sorunlar değil.
Türkiye nin yıllardan beri konuşulan, tartışılan, uğruna insanların öldüğü sorunları aslında bir haftada çözülecek sorunlar.
Çünkü onların sahici bir temeli yok.
Devletin getirdiği yapay yasaklar yaratıyor o sorunları.
Alın şu Alevi meselesini.
Parlamento, yasada küçük bir değişiklik yapıp cemevlerini ibadethane kabul edip Alevi dedelere de maaş bağladığında sorunun büyük kısmı çözülüyor.
Bir başka yasayla da, Alevi çocuklarını zorunlu din derslerinden muaf tuttu mu, Alevilerin bugünkü rahatsızlıklarının önemli bölümü ortadan kalkar.
Anayasaya anayasal vatandaşlık ibaresini ekleyip, Kürtlerin anadilde eğitim yapmasına da olanak sağladığınızda Kürt meselesindeki gerginlik gevşeyiverir.
Ne oldu?
Alevi meselesini yıllardır çözmeye çalışır gibi yapıp da çözmeyen AKP, MHP devreye girince hızlanıverdi.
Demek oluyormuş.
Kürt sorunundaki engeller de kalkabilir.
Bu konulardaki zihniyet değişimini sağlamak zor gibi görünüyor ama neticede bunlar parlamentoda yapılacak değişikliklerle hallolacak işler.
Parlamentoda alınacak kararlarla çözülecek meselelere, çözümü zor meseleler diyemeyiz.
Çözecek adam yok deriz.
Peki, zor mesele nedir?
Yasa değiştirmekle, anayasaya madde ekleyip çıkarmakla çözülemeyecek meselelerdir, zor olanlar.
Mesela Diyarbakır sokaklarında yalınayak koşturan o küçücük çocuklara, Norveçli ya da Kanadalı yaşıtları gibi bir eğitimi ve hayat standardını nasıl sağlayacaksınız?
Bunu yasalarla yapamazsınız işte.
Bunun için uzun vadeli projeler gerekir.
işsizliği nasıl halledeceksiniz?
Yasalar yetmez bunu çözmeye.
Türkiye deki köylülerin kültür düzeyini Fransa daki köylülerin kültür düzeyine nasıl çıkaracaksınız?
Bir yasayla çıkarın da göreyim.
Yargıçların mesleki kalitesini nasıl yükselteceksiniz?
Türkiye deki bilimsel yaratıcılığı nasıl canlandıracaksınız?
Türkiye nin üniversitelerinin öğretim kalitesini Harvard ya da Oxford kalitesine nasıl ulaştıracaksınız?
Türkiye deki öğretmenlerin entelektüel kapasitesini nasıl geliştireceksiniz?
Dünya mimarisiyle yarışacak bir mimari anlayışını bu ülkenin kentlerine nasıl yerleştireceksiniz?
Böyle daha sayabiliriz.
insan kalitesiyle, yaratıcılığıyla, yaşam düzeyiyle, estetik anlayışıyla ilgili sorunları çözmek zordur.
Ve, bana sorarsanız Türkiye nin asıl sorunları da bunlardır.
Ama biz aslında sorun bile olmayan sorunlarla uğraşıyoruz.
Yapay sorunlarla.
Bu yapay sorunlar yüzünden insanlarımız ölüyor, bütün enerjimiz ve paramız boşa akıyor.
Akıllı birkaç karar alıp hayata geçiremediğimiz için oluyor bunlar.
Böyle baktığınızda, Kürt sorunu ya da Alevi sorunundan ziyade, bunları çözecek düzeyde zihinsel kaliteye sahip kadrolarımızın bulunmamasıdır sorun.
O kadroları yetiştirmek de zordur.
Bana sorarsanız, biz yanlış sorunlarla uğraşıyoruz.
Bu ülkenin geleceğini belirleyecek olan ciddi sorunlar, parlamento kararlarıyla hemen çözüme ulaştırılamayacak sorunlardır.
insan kalitesiyle ilgili sorunlardır.
Çocukların eğitimiyle ilgili sorunlardır.
Mesleki yetersizliklerle ilgili sorunlardır.
Kısacası, toplumun dokusunu belirleyen ve ancak uzun vadeli programlarla halledebilecek sorunlardır.
Bunlarla da hiç kimse ilgilenmez.
AKP ile DTP, Güneydoğu daki belediyeleri ele geçirmek için kıyasıya mücadele ediyorlar, siz bu partilerin herhangi birinden Diyarbakır sokaklarında koşturup duran çocuklarla ilgili tek satır laf duydunuz mu?
Bu partilerden herhangi biri o çocuklarla ilgili bir proje geliştirdi mi?
O çocuklar aynı yaşamı sürdürecekse, dünyadaki kendi yaşıtlarından geri kalmaya şimdiden mahkûm edilecekse, hangi partinin seçimi kazandığının ne önemi var?
Türkiye nin güneydoğusuna Güneydoğu mu diyeceğiz,Kürdistan mı diyeceğiz, bunu tartışan insanlar var.
Adını ne koyarsanız koyun, ya yüzlerce yıldan beri olduğu gibi Kürdistan deyin ya da Güneydoğu deyin, bunun o çocukların geleceğine katkısı ne olacak?
Bir yasa maddesiyle o bölgeye Osmanlıda olduğu gibi Kürdistan, Karadeniz bölgesine Lazistan diyebilirsiniz?
Sonra?
Kürdistan derseniz Kürtlerin,Güneydoğu derseniz Türklerin içine su serpilir, çocuklar da sürünmeye devam eder.
Türkiye nin ciddi sorunları var.
Onların ne olduğunu anlamak için bu ülkenin çocuklarına ve gençlerine bakın.
Onların geleceğini, dünyadaki yaşıtlarının geleceğiyle kıyaslayın.
Ama çocuklara kim aldırır?
Onlar oy vermiyor ki...
cumhuriyet tarihin en cesur yazarlarindan olan ki bence ilk siradadir kendisi. ayrica okumaktan cok zevk aldigim sahane insan, demokrasinin türkiye deki en büyük savunucusu. ezilenlere,ayrimciliga, haksizliga yani tr nin yüzde 80 ine düzlüge cikabilmek icin nasil bir yol cizmeleri gerektigini gazatesindeki kösesinde cok acik ve mantikli bir sekilde belirten aydin kisilik
türkiye deki gercek anlamda okunacak tek gazetedir. yazarlari olsun genel görüsü bulundugu taraf( daha dogrusu tarafsizligi)ap ayri cok özel ve güzel bir olusumdur. tabi bu gazeteyi türkiye deki insanlarin anlamalarini beklemek hayalden baska birsey olmuyor. nasil olmasin ki, bu kadar fazla militarist yapiyi destekleyen ve anti demokrat olan insanin bulundugu baska kac ülke varki dünyada...!
tabiki insandir.özgürlük ve haklar için savasmaktadir kendine göre. türklere göre vatan hainidir (ki bu yüzden insan olamaz) kürtlere göre özgürlük savascisidir. göreceli bi kavramdir bakis acilarina göre ama dünyaya nasil ve hangi pencereden baktiginizle ilgili bi durum ve göstergedir.
