Bir gün bir avm nin otoparkında arabada kuzenimi bekliyordum gözüm amfide oturan bir gence takıldı. tek başına oturuyordu belliki yalnız kalmak istemiş. Sonra yanına dilenci bir çocuk geldi. Bu genç o çocuğa direk cebinden para çıkardı, bir de elindeki çikolatayı verdi. Ben bu hareketten o gün çok etkilenmiştim. Aslında çok basit bir şey ama ne bileyim orada hava atabileceği kimse yok kendi vicdanıyla başbaşayken yapması beni etkilemişti. Çevremde nasıl insanlar varsa artık bunu garip bir şekilde unutamıyorum.
Çiçekleri çok severim hatta bazen insanlardan bile fazla severim. fakat şu 21 yıllık ömrümde kimseden çiçek almadım. Evet çok güzel hediyeler aldım hatta pahalı hediyelerde... ama bu masum şeye hiç layık görülmedim. Bugün arkadaşımın doğum gününe başka bir arkadaşımın sevgilisi çiçekle geldi. nasıl güzel bir ilişkidir ki kız, arkadaşına çiçek alındığı için deli gibi mutlu oldu! (orda dürtüp "lan tirip atsana nasıl kızsın sen gerizekalı" demek istedim sonra çirkefliğimden utandım) artık içimde nasıl ukde kaldıysa. Bunu yenmek için ilk girişimim Yarın kendime bir kucak dolusu papatya almak olacak.
