ilkokul 1. Ve 2. Sınıftaki öğretmenim derse geldiğinde yalnızca ayağa kalkmazdık, ayrıca onu alkışlardık da. Kendiliğimizden değil, bu onun özel isteğiydi. Tabii biz bunun yalnızca bizim öğretmenimizin isteği olduğunu bilmiyorduk. Tüm sınıflarda aynı uygulamanın var olduğunu düşünüyorduk. Velhasıl 3. Sınıfa geçtiğimde başka bir yere taşındık, yeni bir okula başladım. Ve yeni öğretmen sınıfa geldiğinde onu coşkuyla alkışladım. işte tam da bu anımı, öğretmenimin ve sınıf arkadaşlarımın o anki şaşkın bakışlarını hafızamdan silmeyi gerçekten isterdim.
Cenk eren'e "cenk veren" dediği için tazminat ödemek zorunda kalmış, "ödediğim para benim bir gecede harcadığım para. Bir etek provasından kazandığım para. Olsun, Demek ki cenk'in ihtiyacı vardı." gibi ukala ukala cümleler kuran itici insan. Cenk eren hayranı falan değilim, hatta kendisini hiç sevmem ama yapılan gerçekten büyük terbiyesizlik. Paran varsa istediğin kişiye istediğin gibi söv, istediğin gibi hakaret et. iyiymiş.
Okul tuvaletindeki kurutma makinesine çarpıp, çıkan "höööööööööööööööööö" sesi yüzünden çığlığı basıp tuvaletten kaçmak. O aralar psikolojim iyi değildi tabii.
00.00-03.00 arası, karanlık ortamda uyunduğunda salgılanan hormon. Bence de Gece oturmak çok keyifli, ama ayda en azından 10 gün kendinize bu iyiliği yapabilirsiniz.
Mobil uygulaması çok kötü olan sözlük. Başlıklar çok saçma bir şekilde çıkıyor karşınıza. Bizden farklı olarak entry girdikten sonra silebiliyorsunuz fakat onlarda da bizdeki gibi edit butonu yok.
üzerine sosla ya da bilimum pasta süsüyle gülen surat yapılması, bunalımdan çıkması için uğraşılması gereken pastadır. ardından "mutluluktan ağlayan kek" diye sevdiklerinize yedirebilirsiniz. afiyet olsun.
(bkz: yaz kızımcılık)
kuzenimle bulduğumuz uyduruk bir oyun. dedemin bir daktilosu vardı. onu gizlice alıp oynardık. kuzenim hakim olurdu, ben de katibe.
+yaz kızım...
-tak tak tak tak...
+"yaz kızım"ı yazmayacaksın. hihihihi...
-hihihiihhih...
+yaz kızım; gereği düşünüldü...
-tak tak tak tak...
turgut özalin ölümü. simdi bu basligi görünce hatirlayabildigim en eski seyin bu oldugunu fark ettim. anneannemlerdeydik, televizyon izliyorduk ve haberler bu olaydan bahsediyordu. ve ben su an turgut özalin ölüm tarihine baktim, aslinda ben o gün yalnizca 2 yasindaymisim.
