Lehcetulhakayik, Tanzimat dönemi Türk edebiyatının önemli simalarından, Türk Mizah edebiyatının öncülerinden Mehmet Ali Bey'in yazmış olduğu eserin adıdır. Lehcetulhakayik, "Hakikatlerin dili" anlamına gelmekte olup Uludağ Sözlük vb. çalışmaların yani kelimelere mizahi anlamlar vermenin, okuru ters köşeye yatırmanın ilk örneklerindendir. Bu sözlükte yer alan kelimelere örnek:
Dudak:kadınlarda "şeker kutusu"; yaltakçı ve ikiyüzlüde "buhurdan"; âşıkta "fırın"; yaşı geçkin kızda "nefes alacak yer"; yaşlı bekarda "sineklik"; şarkı okuyanda "demir kasa"; alacaklıda "buzhane"; geviş getiren hayvanlarda "kiler"; kuşlarda "gaga".
Aynı sözlükte "nezle" için "Burunların iç tarafındaki koylara mahsus fırtına" anlamı veriliyor...
