Hala değişmedi bu memlekette garibanın değeri. O gün 23 centti bugün de aynı. Ucuz memleketiz. Düşüncelerimiz ucuz, tavrımız ucuz, şeklimiz şemalimiz ucuz.
Ne kadar anlatsamda boş evlat. Ama bir gerçek var ki sakın aklından çıkarma. bu hayatı pek ciddiye alma. Yapman gereken ne varsa korkmadan, yılmadan yap. Kimseden birşey bekleme. Ne yapacaksan sen yap. Dönüp baktığında eğileceğin kimse olmasın. Sevmediğin işi sakın yapma. Zevk aldığın işi yap kesinlikle. Samimiyet ve saygı temel ilken olsun. Sevgiyi bu getirir sana. O ikisine sahipsen birçok şeye sahip olacaksın emin ol. Hayatı bir kalıp içinde yaşama hiç. Fazlada ciddiye alma. Yaşa yaşayabildiğin kadar. Mutlu ol evlat, mutlu. Yoksa yaşanmıyor bu hayat.
yemek yapmayı bilen kadın çekiciliği daha önemli bir hal aldı artık. sayıca baya azaldınız canlarım. fast food yemekten bol yağlı veya cılız mı cılız aplalar oldunuz. uzun zamandır işi yemek yapmak olan biriyim. gözlemlerim sonucunda yemek yemeyide yapmayıda bilmeyen hatun iticiliğini iliklerimde hissediyorum. (bkz: yumurta kırmayı beceremeyen hatunların yemek yapabilen erkeğe kurduğu tuzak)
korkmaz, yürekli yazar-dı.
hala o deli gibi yağan yağmura rağmen şemsiyelerle onu uğur'lamaya giden onbinleri hatırlarım adını duyunca. bir insan bir ülkede bu kadar yürekli yaşayabilirdi yürekleri kendinden bir parça sayarak.
hüzünlü bulutlar yoldaşın olsun..
beni reddetdiğin gün kulağına fısıldamıştım ya. sen ömrün boyunca çok mutlu ol diye. valla içten söylemiştim. haftasına, ilgi duyduğun çocukla çıkmaya başlamıştın. ne duaymış benimkide değil mi.. hani arabesk olmasın odamda saatlerce ağlamıştım. aylarcada kendime gelememiştim. siz görmeden öyle saatlerce sizi seyretmişliğim bile var.
dün aklıma geldin. netten bir bakayım dedim, mazur gör. hiç değişmemişsin. saçlarının kulağını arkasına düşüşü ve gözlerin. hala aynı. evlenmişsinde onla.
ya o dünyalar tatlısı çocuk. tıpkı siz. fazlada bakamadım zaten. kalmamış içimde birseyler ama bu yangın külünü tekrardan yakmayayım istedim.
ben hala sana dualar ederim. ben seni tanıdığıma çok memnun oldum bu hayatta. ben seni hep gülerken hatırlarım aklıma düştüğünde. hep öyle kal isterim.
samimiyetin bittiği zamanlarda doğal sonuç. erkek için genelde çogu kız yemelikken, kız için av olmadan götü kurtarma telaşı hakim. toplamında iyi abilerle iyi ablalar birbirleriyle iletişim kuramıyorlar. kurduklarında güven eksik.
verilen tavizlerin sonucu bebek katili bir adamın zafer pozudur bu. sanki onca yıl ülkenin bir tarafında onca insanın hayatını mahvetmemiş, sayesinde onca aile oğulsuz yuvasız kalmamış gibi, önce yöre halkına lider yaptılar sonra allayıp pullayıp karşımıza barışsever adamdır diye çıkardılar. eh adamda haliyle sefasını sürüyor.
Yetmez ama evet.
Terörün bitirilmesi barzani-apo-bdp ile yapılacak mutabakat sonucuna endekslendi. Halbuki o coğrafyada yaşayanlar hala elektiriği, suyu, yolu olmayanlar. Sorun bu zaten. Standart bir yaşama sahip olamamaları. Muhatap alınan adamlar içinde orada yaşayan halkın yaşam standartları hiç önemli degil, petrol varken.
Bundan sebep ölenler öldüğüyle kalacak petrol baronları mutlu mesut yasarken. Ve oralar hala çorak, eğitimden uzak, saglık hizmetlerinin götürülmediği, babasının yüzüne titreyerek bakan çocukların okullarına yırtık ayakkabı ile gittikleri coğrafya olmaktan kurtulamayacak.
Ögrenebilme yeteğine törpüdür her safhası.
Bakıldığında meslek okulları dahil hiç bir safhada pratik üzerine ögrenme yoktur. Akraba, tanıdıkların yanında yada vasıtasıyla biran önce "bitsede gitsek" stajıyla, ezbere dayalı teorik egitim sonunda diplomalı cahil yetistirilen, "var mı, var" egitim sistemi.
