babam hep demisti deden artik yaslandi senin universiteyi bitirmeni bekleyemeden vefat eder,kendini hazirla diye. ve dedemin hayattaki tek istegi benim mezuniyetimi gormekti. 'ben olursemde sen mezun kiyafetinle gelceksin yanima, ilerde is sahibi oldugunda da is kiyafetlerinle gorucem seni' derdi hep dedecim.
ve goremedi.. ama sozum var gelecegim yanina ve dik durucam hayatta hep senin istedigin gibi.
ne kadar hazirim desende o an geldiginde yikiliverir tum direncin. ilk kez bir yakinini kaybetmenin verdigi aci ne tarif edilemez birseymis, onda ogrendim.. oldukten sonrasi daha sancili, evi yerine mezarini ziyaret eder, tak basiniza konusursunuz onunla. ama onun basucundayken hissediyorum yanimda oldugunu. oyle boyle laftan bir hissediyorum lafi degil bu, ciddi ciddi tuhaf oluyorum ve huzur doluyorum sonrasinda. ve sonrasinda hayata ceki duzen geliyor, dedem yanimda olsaydi daha cok calismami isterdi sunu bunu isterdi diyerek silkeleniyorsunuz. dunyevi seylere olan uzaklik zamanla daha da arttigini hissediyorsunuz, maneviyati guclendiriyorsunuz.
vr farkediyosunuz ki onun yoklugu bile hayatinizda sanki varmis gibi sizi hep iyiye yonlendiriyor, onun huzuruyla doluyorsunuz. ve ben sana layik olmaya calistikca senin mutlu oldugunu biliyorum benim herseyim dedecim. iyi ki var oldun. canimsin dedin bana son kez ve o olumden saatler onceki son cumlelerinden biriydi. ah bilsen nasil ozluyorum seni. ama sen hep yanimdasin biliyorum.
herkes benim kadar sansli olup dunya iyisi bir dedeye sahip olabilse keske. sen benim ikinci babamdin, hep var olandin hep destek olandin. sevgin oyle guzel ki icimde. en iyi sen bilirsin beni..
insanligi tum insanlara hatirlatan cümledir. insan olabilmenin yurek isi oldugunu gosterdin bize, hepimize. yeter ki sen sag ol, digerlerinin ruhlari kirlenmisken senin icin bir sedye kirlenmis cok mu. yeter ki kirlenen sedye olsun, sen sag ol.
ailede en kuvvetli bagdir. anlatilmaz yasanir bir durumdur. onun tek sozuyle hayatinizi degistirebilirsiniz. sonsuz ask ve sonsuz guvenin diger adıdır onlar.
suan toplanti salonunda oturmus kahvemi ictigim sirkette calismayi nasip et bana allahiiim. baska bir beklentim yok, cok degil bir yil sonra burada calisiyim daha ne isterim kiii.
bir ay oldu bile sozluk zaman ne cabuk geciyor. daha dun gibiydi, suan yanimdaki koltukta verdi son nefesini, tam bir ay once bu dakikalarda son anlarini yasiyordu. hala gelemedim kendime, heryerde anilarimiz, heryerde o var. her aksam arardi simdiyse sesini duymak imkansiz.Allah kimseye sevdiginin acisini yasatmasin sozluk, genc yasli kimseye.
telefona bakip saatte bes bucuk olmus diyip bir an icin telefonu elime aldim seni aramak icin ve geri biraktim hemen ardindan. öldüğünü unutmusum. artik arayamaz sesini duyamaz oldum. iste bu saniyelik olay ömrümden ömür aldi. aglatmadi ama saatlerce aglamaktan beter etti.
ama az kaldi, en gec 15inde yanindayim dedecim.
kiymet bilin dostlar. sevdiklerinizin, arkadaslarinizin kiymetini bilin. cunku onlarin son ani hangi an hic bir zaman bilemicez.
suan icinde bulundugum eylem. hayatimin en zor yolculugunu yapiyorum sozluk, hic bu kadar kotu hissetmemistim izmire giderken. hem bir an once varmak istiyorum hem de orda karsilasacagim durum icin korkuyorum. keske sadece haftasonunu degerlendirmek icin gidiyor olsaydim. bu kez durum cok farkli, 2.babamin olusunu karsilamaya gidiyorum. belki son nefesini verdi belki de yanimda vericek kim bilir.. simdi bunlari buraya niye anlatiyosun diyenler olucaktir, diyecegim o ki her yolculuk mutluluk getirmez, kimi hayatinizi alir, kimi benliginizi kimiyse sevdiginizi. her yolculuk mutlu kavusma getirmez, huzun doludur bazilari bazilariysa olum kadar soguktur. yolculuklarinizin mutluluk getirmesi dilegiyle evlatlar.
emsali gorulmemis serefsizliktir. hem calmak, hak yemek, adam oldurmek sonra da dinden, kul hakkindan, adaletten bahsedip kendini aklamaya calismaktir.
