dershane seviye belirleme sınavına gitmeye üşenmek lakin evde uyuklarken sayısal kitapçığının cevaplarının arkadaş tarafından sms'le iletilmesi sonucunda yatakta bilinmeyen sözel kitapçığının cevaplarını 1a2c3 4a şeklinde tek tek yazıp göndermeye üşenmemek. arkadaşın sınavdan sonra cepten arayıp savurduğu küfürlere cevap vermeye üşenmek fakat kıçımla gülmeye üşenmemek.
p.s. arkadaş fm1 ben tm2 deyken sınavdan sonra kendisi fm3 e düşmüştü ben ise tm1 olmuştum şaka değil. gerekçeli itiraz edecekti zor tuttum. *
"belki önümüz yaz" mısrasını anlamakta zorluk çektiğim teoman şarkısı. dinleyince muhtemelen siz mısranın sonuna gideceksiniz sözleri anlamlı kılabilmek için ama belki önümüz yaz nedir arkadaşım.
madde 1; alzheimer falan olman lazım.
can baba boşuna dememiş "bağlanmayacaksın bir şeye o olmazsa yaşayamam demeyeceksin" diye sepet takalım'ın unutkan olması gayet doğal bu durumda. sonuçta "yaşarsın işte o olmadan da". sepet de "ne üzülür ne kırılır sadece birazcık düşünür" sonrada unutur gider. unutkan amnskm.
madde 2; yedekte bi kaç kişi hazır olda beklemeli koluna takmalık.
sonuçta "çok aşığın var demişler" sepet takalım'a. arayıp arayıp dinletmişler gizliden. hatun da can tabi silikonlar falan, gel de aşık olma. inandırmış kendini, "hemen yeni bir aşık bulunur yerin çok çabuk doldurulur" demiş. sevgili gırla amnskm.
madde 3; yol haritası çizilmiş olmalı her ihtimale karşı.
öyle ki "git git git me dur noolursun" derken sepet çoktan varmış olmalı sen de bebek ben diyim ortaköy. ondan sonra tur atmaca. üçün beşin lafı olmaz. ee noolcek "bir sen bir ben bir de bebek". şarkılar karıştı amnskm.
madde 4; alternatif mekanlar olmalı gidilecek ayrılık anlarında tiyatro, sempozyum vb.
bazıları sigaraya yeniden başlar alışveriş yapar gereksiz, sepet de "olmadı bi de sinema yaparım" der olayı
basitleştirir. çok da tın amnskm.
alıştırma;
yedeğimin belini sararım,
paris'e doğru yol alırım,
olmadı bi de prag'a uğrarım,
gördüğün gibi alzheimerım. *
yönetmen marcus rosenmüller imzalı 2006 alman yapımı film. dramatik tonların fantastik öğelerle neşeli ve pozitif buluşması. sadece kara komedi değil aynı zamanda bir görsel şölen.
yönetmen yves christian fournier imzalı 2008 kanada yapımı bağımsız film. hikaye sıradan, performans güçlü, müzik cuk. durağan bir o kadar da depresif.
internet ve bunun devamı sosyal paylaşım denilen zamazingo sayesinde insanların istedikleri zaman istedikleri bilgilere, istedikleri hayatlara anlık ve sadece sanal olarak ulaşabilmesi sonucunda kendi yaşadıkları gerçekliğin aslında o diğer hayatların sadece görüntü itibariyle ulaştığı "sanallığından" daha başarısız daha renksiz olduğunu düşünmesi mutsuzluğun nedenlerinden biri olabilir. ciddiyet bir yana aslında herkes kendi mutsuzluğunu yaşar.
