zamanında çankırı'da "kardeş kızla çıkma demiyoruz kafana göre takıl ama burda olmaz, geçmişi var bu adamın o kızla o yüzden olmaz" şeklinde benzerlerini işitmeme sebep olan sikko reis sözü.
hayır, altı adam yan yana geliyor tek bir paket sigara alamıyorlar fakat gidip sorsan hepsi namus timsali, doğrucu hasan paşalar.
bilemezsiniz neler olacağını çünkü şu an müziğin varlığından ve hayatınıza etkisinden haberdarsınız. bunu bilmek imkansızdır çünkü daha önce var olmamış bir şeyden haberdar olamayacağınız için onunla ilgili ne fikir yürütebilirsiniz ne de gözlem yapabilirsiniz. doğal olarak yokluğunun sonuçlarını da kestiremezsiniz.
başı sıkışanın senden borç istemesi, hesap ödeme gibi anlarda "bu ibne zengin bırakın ödesin" rollenmelerine girilmesi vs.
onun dısında pek bi dezavantaj görünmüyor dışardan.
tumblr gençliğini dönem dönem gerekli gereksiz bi çok şeyi moda etmesine malzeme olarak son zamanların kurbanı çaydır malesef. daha önce aynısı kahve için yapıldı, tuttu da. yer gök kahveydi bir ara, kahve içmeyenler dışlanıyordu lan nerdeyse! e şimdi de çay için "çay olmadan uyuyamıyorum, bence süper<3" modlarna girildi. ne diyelim en azından bizden bir ürün, kültürümüzün içinde o yüzden insan sineye çekebiliyor ama dönem dönem moda olunan gençlik akımları pek de hoş olmayabiliyor allah beterinden saklasın.
benim o! hali hazırda tuttuğum bir takım var ama her hafta ne oldu ne bitti diye didik didik etmem, deli gibi fanatik de değilim ve inanmazsınız bu zamana kadar başıma da bir iş gelmedi. dogmatik bişeymiş gibi tüm erkeklerin futbol delisi olmaları bekleniyor. ne saçma lan.
bir iş yeriniz varsa sağdan soldan sürekli " x'in kızı, oğlu kaç zamandır işsiz bi yardımcı oluversene" gibi tekliflere açık olmanız demektir. borç istemek için sürekli samimi görünen arkadaşlarınız türeyebilir bir de. diğer maddeleri de zenginledikçe eklerim (inş.)!
ben graffitiye merak saldığımdan sürekli tag atardım keçeli kalemlerle. okul dört katlıydı ve dışardan bakılınca bir çok sınıfın camlarında imzam dururdu. okul müdürünün istiklal marşı sırasında yakarışına daha fazla dayanamadım ve ara vermiştim. zaten o aralar da mezun olup gitmiştim. ha bir de battle yapardık duvarlara söz yazarak. garip bi cinsmişiz.
daha kötüsü başıma geldi benim. yıllar evvel teyzemlerde kalmaya gittiğimde uyumak için kuzenimin bana verdiği aşofmanın cebine elimi daldırdım. lan arkadas tutkalla yapısmıs sankı acılmıyor resmen. tabi o zaman teenage zamanlarımızdayız aklımıza gelmiyor ters bir durum olacağı. sonraları idrak ettim neden o cebin açılmadığı. günahını da almayim diyorum da baska bi alternatif gelmiyor insanın aklına arkadaş. neyse canı sağolsun, olan olmuştu bi kere.