bir yazar arayışı.
üçüncü karımı alıcam allahın izniyle, nikah kıydıracak sünni imam aramaktayım.
bu işten anlayanlar bir el atsın, emeğinin karşılığını vereceğim.
bir yıl falan oluyor...
2-3 yıldır bursa'da okuyorum ancak giresun alucuralıyım. okuldaki samimi olduğum birkaç arkadaşımla bizim köye gitme kararı aldık. ailem niğde bor'da yaşıyor ama yazları giderler köye. dede yadigarı boş bir ev var ve köy merkezine dahi uzak kimsenin gidip gelmeyeceği bir yerde.
ev biraz döküntüdür, tuvaleti falan dışarıda tipik karadenizli evi, dağ yamacında dik, diğer evlere uzakta bir yer. elektriğimiz yoktu mum yaktık. mum yanınca arkadaşın aklına ruh çağırmak geldi. aslında bunu yazarken bile korkuyorum ya neyse...
evde fincan kısıtlı sayıdaydı birkaç küçük kutu vardı onları da ters çevirdik dedim ya eski ev diye masa da yok ama karadenizlilerin yufka açtığı sepha tarzı bir şey vardı oklavayla açılır işte onun üzerine dizdik. ruh gel falan diyoruz da pek ritüel falan bilmiyoruz. biz uğraştık ettik pek bir halt elde edemedik. başlarım ruhuna da cinine de falan diye bir yığın küfrettim gerizekalısınız siz tarzında ben korkmazdım o zamanlar dışarı çıktım tuvalete girdim iğrenç kokuyordu öğüre öğüre çıktım dışarı. etraf zifiri karanlık evden az ileri gittim aydınlatmıyor ama korkuda yok. gecenin de bir saati olmuş orada bir ağacın alt tarafına işedim o sırada da aklımdan onlara sövüyorum ruhlara falan. hızlı hızlı koştum eve girdim gece soğuk bastırmıştı.
neyse birkaç gün sonra ben niğdeye arkadaşlar da memleketlerine konyayla alanya'ya döndüler.
niğde bor'u bilen bilir sessiz sakindir biraz da ilçe merkezinin dışında oturuyoruz oralarda. evin manzarası bomboş arazi öyle bir yer.
geceleri uyurken kabuslar görüyorum. aynanın karşısına geçiyorum kendime bakıyorum gözlerimin içi zifiri karanlık oluyor. sonra aynaya yan dönüyorum yürümeye başlıyorum aynadaki yansımam da yürüyor haliyle aynayla görüş açım bittiği sırada kendimi duvarın yanında görüyorum nere gidersem yansımam var ama göz rengi benden farklı, hafif kambur sonra bana bir hırıltı çıkartıyor koşa koşa içeri kaçıyorum
o sırada bir ses duyuyorum hırıltı böylece rüyadan uyanıyorum ama o hırıltıyı içeride yine duyuyorum rüyayla gerçek arasında gidip geldim falan dedim birkaç kez o ses rüyadan aksetmiştir. neyse tekrar uyuyorum. bu rüyayı her gün görmüyorum ama halim, ferim gün geçtikçe düşüyor. hiçbir şeye tepki vermiyorum. sürekli bir uyku hali içerisindeyim.
3-4 günde bir bu rüyayı görüyorum o sıralar da onlar hakkında araştırma yapmaya başladım gündüzleri yine dalga geçiyorum da gece olunca bir korku bastırıyor yaş da gelmiş 21'e ev ahalisine de bir şey diyemiyorum. olayı anlatsam ya cin çarpmış muamelesi yapıp benden korkacaklar acıyacaklar ya da 21 yaşındasın ve korkuyorsun fiyakan sarsılacak dalga geçilecek hastır lan oradan diye.
bir gün yine bu şekilde rüyadan uyandım hırıltılar eşliğinde gözümü açar açmaz baş ucumda atatürk tablosu var mermer üzerine yere düştü, kırılma sesi geldi hemen ışığı açtım baktım hiçbir yeri kırılmamıştı. tekrar yerine astım yeniden uykuya daldım. uykuyla karışık bir hal arasındayım ne uyuyorum ne uyumuyorum tam ortası bazen oluyordur size de çünkü eskiden de olurdu bana. o sırada birden dini kitaplar falan düşmeye başladı üzerimde sol taraftaki kitaplıktan, kuran meali de bunun içindeydi düştü hemen kaldırdım başımın üzerine koydum yerine bıraktım.
uyuyamıyordum çok korktum artık durup dururken böyle şeylerin olması araştırmalardan sonra da bayağı bir tırsmıştım.
gerçek hayatta görünmüyorlardı bana ama rüyalarıma geliyorlardı bunu anlamıştım artık. uyumamaya karar verdim laptopumu açtım yatakta takılıyorum gece saat 4 olmuş feyse falan baktım kimse yoktu. öyle geziniyorum ortalıkta. birden elektrikler gitti nette gitti haliyle, az evvel şarjı yüzde 30-40 olan bilgisayarın da şarjı bitti hemen. mahallede de kimse yok bakamıyorum saat de geç olmuş kimde ışık var kimde yok diye. tekrar yastığa koydum kafamı. gözlerim daldı. yine aynı rüyayı görüyordum. ayna bu sefer çatladı bana bakarken kristalleşmeye başladı kendi silüetim. ayaklarım çaprazlaşmaya başlamıştı ama çaprazlaşırken acı duyuyordum. sonra bir anda ters döndü ve yeniden rüyadan uyandım bacağıma o sırada kramp girdi ağrılar içinde kıvranıyordum çığırmıştım artık. annem sesimi duyunca koştu geldi olum noldu falan demeye başladı benle yatsana dedim sesini çıkartmadı sarıldı bana omzunda uyudum.
anadolu'da yaşama hakkı yalnızca ve yalnızca müslümanlara aittir.
bu ülkede ermenisi de rumu da türkü de kürdü de müslüman olduğu sürece yaşayabilir.
müslüman olmayan bir türkün bu yurtta işi yok.
yeni türkiye'de olması gereken bir diğer uygulama.
kadınlarımız islam devletinde gerçek haklarına sahip olacaklar ve yalnızca kocalarına görüleceklerdir.
ne zaman ki medrese eğitimini bitirdiler ve her adım başına okul açmaya başladılar ki bunlar kemalist zihniyettir, gençlerimizin ahlakı bozuldu, kızlar erkeklerle birlikte okudu. erkeklerin ahlakı ayrı, kızların adap görenekleri ayrı değişti. erkekler ibneleşmeye, kızlar ar namus bilmemeye başladı.
yeni türkiye'de okul eğitimi olmamalı, medreseden arapça eğitim verilmeli ve zeka seviyesi yüksek olduğu kestirilen insanlar medreselerde aldığı bire bir ve özel eğitimle gerçekten başarılı bir birey olmalı.
bir sınıfa kimi illerde 30-40 öğrenci kiminkinde iki sınıf bir arada var.
medreselerde din alimleri ve yüksek bilge kişiler bire bir eğitimiyle yeni müslüman gençliğini en bilimsel ve dini şekilde yetiştirecektir.
Dünya hayatının geçici menfaatlerini elde edeceksiniz diye, namuslu kalmak isteyen câriyelerinizi fuhşa(zinaya) zorlamayın. Kim onları zor altında bırakırsa, bilinmelidir ki zorlanmalarından sonra Allah (onlar için) çok bağışlayıcı ve merhametlidir. nur 33.
atambayev'in cumhurbaşkanlığı seçiminden sonra türkiye'ye gelerek erdoğan'a abi demesi, aliyev'in türkiye'ye büyük gözüyle bakması, türkmen bayrağını yerden kaldıran başbuğumuza gurbanbuly'nin de sempati duymasıyla gerçeklemiş olan boyun eğmedir.
erdoğan türk dünyasının 21. yüzyıldaki başbuğudur.
