"Alparslan" adlı kitabı aşk-tarihi bir romandır, kitap güzel fakat "Başımda senin gibi Allah'ın gölgesi bir sultan olduğu müddetçe daha çok şey yaparız." gibi iğrenç bir diyalog var ve üstelik bunu diyen de Nizamülmülk.
En basit örnek; küçükken balkonda beslediğimiz civciv ölünce bile günlerce gözyaşı dökmek bkz. ben
Peki sizce böyle duygusal birisinin hayvan bakması doğru mudur?
1.'si; Eğer Yunanistan asil bir ırk olsaydı, kaşınıp kendini denize döktürmezdi.
2.'si; Kimse "Benim ırkım en asil ırk" diyemez çünkü insan annesini, babasını, ırkını, milletini seçemez. Ha, kendi ırkını umursama, asil görme demiyorum fakat "en asil ırk" diye de diğer ırkları küçümseme.
