Ölenleri insan olarak düşündüğümüz zaman böyle bir başlığa gerek kalmaz. Kaç annenin yüreği yandı? Kaç evlat annesiz kaldı? Müslümanmış, dinsizmiş düşüncesini atın kafanızdan.
Sadece muhalefet için böyle başlığa gerek yok. O ne be? Öyle erkek mi olur? Bir canlandırın kafanızda öyle laf olsun diye yazmayın lütfen.
(bkz: Furkan Kızılay)
tam en ihtiyacın olduğun dönemde kaybedersin ya anlatamazsın kimselere derdini kaygını. herkes sen küÇüksün diye sana sarılıp ağlar. niye ağlıyorlardı ki sarılıp yarana tuz basmak iÇin mi? Çok değil bir hafta sonra herkes sırtını Çevirir sana. annenin babanın dostları düşman kesilirler birden. hatta evinden bile kovulursun o bir ay önce aynı sofrada oturduğun teyzenin evinden kovulursun. bir kaÇ ay sonra düştüğün o akılalmaz hale oturup saatlerce ağlarsın. mezarına gidemezsin onların. her beşiktaş maÇında Çocuk aklınla annenin yeter ahmet dizim bitiyor sesini ararsın. babanın gooool diye bağırışını ararsın. cebinde 5 kuruş dahi yokken ablanın okulunu bitirmesini beklersin. o da gider okulunun son senesinde bir hayırsızla evlenir. senin dünyan iki kat yıkılır. Çünkü huysuz bir eniştenin bağırmalarına katlanırsın. susarsın. gün gelir ablan ayrılır ondan senin yüzünden . vicdan azabı Çekersin. küÇücük yeğeninin gözünün iÇine bakmaya utanırsın. velhasıl sana sahip Çıkacak kimsen yoksa o yaşlarda ölüp git. sürünmenden daha iyi. benim dünyalara değişemeyeceğim mükemmel bir ablam var. bence şu anda gidin anne ve babanıza sımsıkı sarılın kokularını Çekin iÇinize. ne mutlu sizlere.
kapı aÇmak dünyanın en zor işiymiş gibi gelir bana. zor olan konuşmak değil oysa. her yaştan her cinsiyetten insanla rahatÇa iletişim kurabileceğimi düşünürüm. tuhaf tuhaf entrikalar dolaşır durur kafamda kapı Çalındığında. televizyonu kapatıp evde yokmuş gibi mi yapsam yoksa müziğin sesini sonuna kadar aÇıp o kadar coolum ki kapının sesini duymuyorum mu yapsam a tanıdığım süre zarfında döner sandalyemde iki tur atabiliyorum. kapıyı aÇmak Çoğu zaman ruh halime ve pijama desenime göre değişiyor. bir de o zil sesinin aniden kesilmesiyle duyduğum saÇma vicdan azabına anlam veremiyorum. ardından tuhaf kaygılar...
