babasız,fakir ve 4 kardeş ablası büyüyen bir anne ve kendi babası tarafından hor görülmüş bir babanın oğlu olmak zor. özellikle de bu çift ilkokul terk ve görücü usulü evlilikse.. anne babamız bize pek el ayak olamadı. kendileri farkında değildi ama ağır psikolojik sorunları vardı geçmişten bastırdıkları. kendi kendimizi büyüttük. abim de ben de. mahalle abilerimizden hep delikanlılığı asmak-kesmek, söz geçirmeye çalışmak, erkeklik taslamak olarak değil; kimseye zarar vermeden yaşamak ve sevilen biri olmak, verdiğin sözü tutmak, sevdiğine sadık olmak ve arkadaşının da sevgilinin de her zaman yanında olmak olarak öğrendik. öyle gördük daha 9 yaşından itibaren. 13 yaşında kardeşim kollarımda can verdi. çok ağladım, hala bilekliğini bileğimde taşırım.
Yüzlerce soğuk namlu
Üzerime çevrildi.
Yüzlerce demir tetik
Aynı anda gerildi.
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular.
Öpmeye kıyamadığın,
Dal gibi oğlun yere serildi..
15 yaşında ilk defa aşık oldum. 18'e kadar aşkı, 18den 20'ye kadar da aşk acısını dibine kadar yaşadım. tüm arkadaşlarım benim meczup halimden dolayı benle ilişiğini kestiler. duvarlarla, gökyüzüyle, ege deniziyle konuştum epey süre. kıyamam diyen anne, ulan senden değerli bişey mi var gel bu akşam bi içmeye çıkalım diyen baba istedim, yoktu. bu şarkıyı ne zaman dinlesem uzun uzadıya ağlarım.
Geceler tanır beni,
Konarım, göçerim ben.
Geceler tanır, kan damlar içerim ben.
Anne, sen beni unut, karanlığın bağrında.
Kırmızılar ekerim,
Siyahlar biçerim ben..
/
Ben bu acılar ülkesinin
insana reva görülen
Bütün acılarını tattım.
Aç yattım, ekmeğime sabır kattım.
Beni milyon kere dövdüler üst-üste!
Ben bu yolu, kendim seçtim anne,
Ben ömrümü kendim kanattım...
/
Anne, beni bir leş gibi
Yiyip talan ettiler.
Teşhis edilmem için,
Parçamı koydular önüne...
ha bir de.. herkesin torbası kendi sırtına göre, her torbanın yükü kendi bacağına göre ağır. 2 yıl kadar psikolojik tedavi gördükten sonra düzene girdim. yerli yersiz melankoliyi bırakıp gülmeye başladım. alkol ve sigarayı bile bıraktım. çok darbe aldım ama oturup ölmeyi beklemek yerine yaralarımı iyileştirip önüme baktım. yani şöyle;
Kaçıncı yok oluşum,
Kaçıncı var oluşum bu?
Tanrılardan ateş çaldım
Yüzyıllarca tutuştum, üst-üste yandım.
Bir anka kuşu gibi anne,
Bir anka kuşu gibi;
Kendimi külümden yarattım..
evet sözlük ne olurdu? ben abime isteyebildiğim kadar para verilsin isterdim. akıllı çocuktur. ben ölüyorum bari bizimkiler mutlu olsun akü. yemişim dünyayı.
evet sözlük ahalisi. iki güzel dizinin iki büyük kadın karakteri. kendi krallığını kurmaya çalışan, kocaları tarafından aldatılmış, güçlü ve hayatta kalmak, oğullarını yaşatmak için her şeyi yapan iki karakter.
bu versusta lagertha lothbrok delikanlılığı ile kazanandır benim adıma.
ha bir de katheryn winnick sen ne kadar güzel bir kadınsın ya..
Her sabah hesabınıza 86.400 TL yatıran bir banka düşünün.
Gün boyu istediğiniz kadar parayı harcamakta veya harcamamakta serbestsiniz. Parayı istediğiniz şekilde kullanabilirsiniz. Oyunun sadece tek bir koşulu var:
Harcamayı başaramadığınız “meblağ ertesi güne devretmez, akşam hesabınızdan geri çekilir ve bu paranın hiçbir bölümünü ne sebeble olursa olsun saklayamazsınız.”
Bir önceki günün tutarının tamamını harcamış veya hiçbir bölümünü harcamamış da olsanız ertesi sabah hesabınızda yine 86.400 TL bulacaksınız. Nasıl keyifli değil mi ?…
Farkında olsanız da olmasanız da aslında hepimizin böyle bir bankası var…
Adı ”Zaman” Her sabah 86.400 Saniye hesabınıza yatıyor ve o gün daha fazlasını asla harcayamıyorsunuz.
Kullanamadığınız kısım ise akıp gidiyor ve hesabınızdan siliniyor, hiç devretmiyor.
Her gün size yeni bir hesap açılıyor,her akşam günün bakiyesi siliniyor…
Eğer günlük hesabınızı kullanmadıysanız, bu zarar sizindir, geriye dönüş yok, yarından avans çekmek yok…
Bugünü, bugünkü hesaptan yaşamalısınız…
Zaman hiç kimseyi beklemez…
Dün artık mazi oldu.
Yarın ise muamma…
Bugün ise avuçlarımızın içinde bize sunulmuş bir armağandır..
