bir toplumun kendi tarihsel geçmişi ve deneyimlerini eksen alan zaman idraki ile kendi coğrafi konumunu merkeze alan mekan idraki stratejik yönelişlerinin ve dış politika yapım sürecini etkileyen zihniyetlerinin altyapısını oluşturmaktadır.
saldırgan realizmin en ateşli savunucusudur. 2001 yılında yayınlanan tragedy of great power politics isimli kitabında uluslararası sistem ve ilişkilere yönelik tezlerini yazmıştır.
uluslararası politikaya ait temel varsayımı şudur; devletler kendi bölgelerinde hegemonya kurmaya çalışırken, diğer bölgelerde herhangi bir diğer gücün döminant güç olmasını engellemeye odaklanırlar.
uluslararası ilişkilerin ontolojik hakikatıdır. hem klasik realist hem de neo- realist epistemolojinin temel savıdır.
uluslararası sistemde devletleri yaptıkları bir eylemden ötürü ödüllendirecek ya da cezalandıracak herhangi bir üst otorite yoktur. bu bağlamda her devlet kendi gücüne güvenmek zorundadır. dış politikanın özünde bu yatar.
politik olarak dindir, dine başvuru politikasıdır ve en nihayetinde kıyamet senaryosu üzerine kurgulanmış politik bir zihniyettir.
israil dış politikasında, oğul bush dönemi yeni muhafazakarların etkisi altındaki amerikan dış politikasında ve ışid' in eyleme soktuğu politikalarda çok derin bir apokaliptik zihniyet gözlemlenebilmektedir.
avrupa tarihinin hukuk, insan hakları ve özgürlükler ile dolu olduğuna inandırılan oryantalist( leştirilmiş ) beyinlerin pek idrak edemediği durumdur. avrupa tarihi başlangıcından günümüze savaş, kan ve gözyaşı ile doludur.
avrupa mekanı içerisinde savaşılacak ve sömürülecek yer kalmadıktan sonra kendi medeniyet- içi çatışmalarını dünyanın diğer coğrafyalarına taşımışlardır.
post- pozitivist epistemolojiden esinlenen eleştirel jeopolitik, klasik jeopolitik teorilerin gösterdiği gibi coğrafya ve politika arasındaki ilişkinin doğal bir süreç olmadığını söyleyen kısmen yeni bir inceleme alanıdır. metodolojik olarak eleştirel jeopolitik, foucault' un bilgi- iktidar ve söylem/ dil analizini kendisine merkez alır.
" jeo " nun politika tarafından nasıl kurgulandığını anlatır. üç tarz jeopolitik olduğunu belirtir; formel jeopolitik, pratik jeopolitik ve popüler jeopolitik.
birçok türkçü düşünür tarafından gazi mustafa kemal atatürk' e hitafen kullanılan anlamlı hitap şekli.
ziya gökalp; ergenekon hayatı yaşayan bir türk milleti vardı... şimdi o, yeni bir bozkurt' un rehberliği ile, bu ergenekondan, sağlam bir millet meydana çıkarıyor.
sol görüşleri ile bilinen fakat türkçülüğe ve turancılığa ( sultan galiyev turancılığı ) da uzak olmayan attila ilhan' da atatürk' ten yazılarında " sarı bozkurt " olarak bahseder.
türkistan coğrafyasında sınırları mançurya denizinden tuna nehrine kadar olan mekanda yaşamış ve halen yaşamakta olan türk bodunlarının kültürlerini ve insan- toplum- coğrafya ilişkilerini inceleyen alandır.
üzerinde durduğu başlıca mekanlar; altay bölgesi, doğu türkistan bölgesi, batı türkistan bölgesi, iç moğolistan bölgesi, tuva bölgesi ve hakasya bölgesi etnografyasıdır.
günümüzde atatürk' ün fikirlerini temsil ettiğini iddia eden bir takım siyaset hokkobazlarının içerisinde bulunduğu zihin hastalığını açıklayan haldir.
en basitinden, atatürkçüyüm diyen birçok siyaset palyoçusu milliyetçiliğe faşizm gözüyle ve çağ dışı olarak bakmaktadır. oysa ki başbuğ gazi paşa biz doğrudan doğruya türk milliyetçisiyiz demiştir.
atatürkçüyüm diyen birçok gafil hdp savunuculuğu yapmaktadır.
atatürkçü geçinen bazı milletvekilleri devlete isyan eden teröristlerin fotoğraflarını ellerinde taşımakta ve daha da ileriye giderek onlar için " özgürlük savaşçıları " diyebilmektedir.
büyük türk mütefekkiri ibrahim kafesoğlu' nun özdeyişi ile; her kim ki atatürkçüyüm ama milliyetçi değilim ya da milliyetçiyim ama atatürk' ü sevmiyorum diyorsa bu bir zihin hastalığı belirtisidir.
kutlu türk ulu hakan kür şad ruhlu son başbuğ mustafa kemal atatürk' ün itibarını zedelemekten başka hiçbir işe yaramıyorsunuz.
bugünlerde oldukça sık tartışılan kemalist tanımlamasının gerçek muhtevasını anlayabilmek açısından elzem olan bir belgedir. kemalist tanımlaması batıcılığa mı işaret etmektedir yoksa islamiyet düşmanlığına mı? yoksa bu iki yaklaşımla da açıklanamayan kemalist sıfatı türkçü zihniyetleri tanımlamak için mi kullanılmıştır? bu soruların cevabı aşağıda alıntısı olan belgede ve insanların zihin yapılarında saklıdır.
kemalist tanımlaması ilk defa milli mücadele yılları sırasında musul' dan birleşik krallığa çekilen telgraflarda geçmektedir. belgede şöyle bir cümle geçmektedir;
" bizim için en büyük tehlike kemalistlerle mezopotamya aşırılarının bir araya gelmesidir. " bu telgraf 1920 yılında musul' da patlak veren ayaklanmaya verilen türk desteğini engellemeye yöneliktir.
kaynak: mesut aydın, türkiye ve ırak hududu meselesi, avrasya stratejik araştırmalar merkezi yayınları, ankara, 2001, ss. 21- 22.
bir diğer musul merkezli telgrafta ise şöyle denmektedir;
" boru hattı projelerimizin önündeki en büyük engel anadolu' daki vatansever milliyetçi kemalistlerdir. "
kaynak: bu bilgiyi türkiye' nin en önemli profesörlerinden biri olan üniversite hocamdan aldım. fakat hocamın ismini şu anda burada kaynak veremiyorum.
sonuç olarak kemalist denilen şey vatansever, türkçü, milliyetçi insanları tanımlar.
bugün ortalıklarda dolaşan siyaset palyaçolarını değil.
