yeğenbey vergi dairesinde olmuş, ilk aklımıza gelen bomba vs. kaynaklı bir şey olabileceği idi. bugün, katliamlara ne denli alıştığımızı bir kez daha anladım. kaldırım taşları arasında açan çiçeği bile kanla suladılar, yazık, bizleri bu hale düşürenlere lanet olsun..
her çocuk yeni bir dünyadır demiş barış abimiz. unutmamamız gereken şey, bugünün çocukları bizim geleceğimiz, sevgisiz yetiştirilen bir nesilden ne beklenebilir?
dünya üzerinde varolan en saf, en güzel filozoflardır çocuklar. sorgulamaktan korkmayan, annelerine koşulsuz şartsız güvenen ve henüz küçücük bir bebekken tanıyan, dünyanın en güzel kokusunu taşıyan varlıklar.
sizin çocukluğunuz hangi denizin kıyısına vurdu da bu denli masum varlıklara duyulan sevgiyi gereksiz buldunuz?
iki üç yıl önce birinden hoşlanıyordum ama bu konularda biraz takıntılı bir insanım, birini istediysem öleceğimi bilsem elde ederim. neyse ilk önce stalk ya resulallah dedim bu hoşlandığım kişinin bütün hesaplarına baktım. daha sonra birkaç fake hesap açıp bununla arkadaş oldum, neleri sevdiğini huyunu suyunu öğrendim. ilişkilerde nasıl bir insan olduğunu öğrenmek için de verdim sırtımı c2ye, dedim allahım sen yüzümü kara çıkarma. baya da sazanmış şakır şakır her şeyini anlattı. tabi bu süre içinde sadık yarim swarmdır dedim gittiği mekanlara bakmaya başladım. birkaç kere "karşılaştık". genelde karşısındaki masaya oturup beni fark etmesini sağladım. bu karşılaşmalar artmaya başladı, allahın işi işte :D. sonra facebooktan sürekli hesabına bakmaya başladım ki önerilenlerde görüneyim, bir buçuk ay kadar böyle böyle devam etti ve sonunda, blink!!! bir arkadaşlık isteği. hemen kabul ettim, konuşmaya başladık, zevklerini bildiğim için aynılarını söylemeye başladım daha o sormadan. böyle böyle sevgili olduk. şu an o başkasıyla nişanlandı ben de bamya ayıklıyorum.
"Hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam
diyor birisi...
Yineliyorum;
hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam,
hiç unutmayın..
insan nasıl direnir başka....
Hiç unutma!"
