Benim bile hala nasıl yaşadığımı çözemediğim durum.5 tane ilaç içiyorum günlük.Bir de grip olduysam 3-4 tane daha ekleniyor.Tabi o zaman biraz baş dönmesi oluyor ama ne yapacaksın.Çare yok.
Ben çocuğu sosyal medyadan tanıdım.N diyelim.N'nin gün geçtikçe profilini daha çok inceliyordum.Sevdim çocuğu,önce söylemedim kimseye.Sonra sevgilisinden ayrıldığını,arkasından yazdığı laflarla öğrendim.Bir umut bir şeyler öğrenme çabasına girdim.Ne yazdıklarımı gördü,gördüyse de umursamazdı.Ben çocuğu hala seviyorum falan kızla yeniden çıkmaya başladılar ve ask.fm den sormuştum bir hafta öncesinde çıkıyor musunuz diye.Hayır yazdı.Sonra seni seviyorum diye bir mesaj atmış kıza hatta bir cafede deftere sana aşığım yazıp çekmiş.Kız bu resimleri sosyal medyaya attı ve o an yıkıldım.Arkadaşlarım yanımdaydı.Sadece yutkundum geçiştirdim.Bir soru daha sordum 'Sen kendin olmaktan utanıyor musun?Neden söylediklerinle yaptıkların çelişkili'' tarzında.Doğru düzgün cevap veremedi.Haftalar geçti unutmuşken.Tam bugün hatırladım,güzel koydu.Tebrikler.Oysaki senin için şiir bile yazmıştım N.
Kızlar bir şey diyeceğim bu erkekler işi biliyor.Onlar en zevkli işleri alıp bize de moda,makyaj gibi şeyleri bırakmışlar.Aklınız varsa oynayın.
Tabiki de oynuyorum.
Birkaç seferdir görüyorum.Neymiş ''lcw,koton giyen gerizekalılar'' ,''hm giyip kendini zengin sananlar'' tarzı aptal aptal bir işe yaramayan,boş insanların -ki ben bunlara insan demeye utanıyorum-açtığı başlıklara ithafen açtım başlığı.Giyilen markaya göre insanlık,onur,güzellik,kültür vs. belirlenmez.Hani kafanın içinde (bkz: beyin varya çalışıyor mu ona bakılır.
