Çok özledim. O kadar özledim ki buna asla inanmayacaksın. En kötüsü de bu, bana inanmıyorsun ve inanmanı sağlayabileceğim hiçbir yol yok. Yalan söylemem için bir sebep olmadığı gibi. bir yol olmasını o kadar isterdim ki, inanmadığın her saniye biraz daha kırılgan hale gelen duygularımı fark etmen ve fark ettirebilmem için.
Cevremdeki insanlar muthis bir hizla renk degistirebiliyorsa, kamuflaj yetenegimin olmamasini, ancak kamuflaj renginin kendim oldugunu dusunerek aciklayabiliyorum. Yoksa hepimiz bukelamunuz.
en anlamlısı budur bence.
-aramızdan- ayrılmış olması,
bir başka rahatlık ifadesi gibi.
sanki ayrılan kişinin güvende olduğunu belirtir gibi.
kendi boktanlığımızın farkındaymışız gibi.
''artık bizimle bu dünyayı paylaşmıyor, ne kadar harika öyle değil mi ?'' der gibi.
çok muhtemel olarak, bu işlemi bir süre devam ettirdikten sonra saçların sabah temizken diğer sabahki banyoya kadar yağlanmasına sebebiyet verecek işlemdir.
ilk iki bölümünü zorlukla bitirip üçüncüsünde bırakma kararı aldığım kitaptır.
içeriği karamsarlık odaklıdır.
kitabın tavsiye edeni okumadan önceki gözlemlerime göre gayet boldu.
gereksiz uzunlukta olduğu kesindir.
eğer daha kısa ve öz tutulsaydı bir yazarın ilk kitabı olarak başarılı kabul edilebilecek bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Mobil olarak girerken arkadas aratip yandaki ekleme isaretini fark etmeden uzerine tiklamak. Otomatik ekliyor. Hatta aboneligi varsa abone oluyorsunuz o kisiye.
