Genelde otel lobilerinde bavulunu taşıtmak istemeyen (bahşiş vermemek için olabilir) müşterilen girdiği mücadeledir. Elini öptürmeyen dedenin elini öpmek kadar zordur. Yerlere kadar eğilirsin. Olay biraz daha uzarsa diğer insanlara lobinin ortasında "smack down" izleme fırsatı verebilirsin.
özellikle bugün dikkatimi çeken bi olay bu. yok atatürk oruç tutarmıymış, müslümanmıymış. kardeşim sen yine yaşa kendi inancınla, kendi bildiklerinle. hiç bi zaman, hiç kimseye atatürk ne yaptıysa bire bir yap denmiyorki. özel hayatının bu kadar kurcalanması durumu aşırı halde rahatsız etti beni. devletin milletin için neler yapmış onları düşünsene sen. sanane adamın namazından orucundan. her mükemmel insan 5 vakit namaz mı kılıyor sanki.
Son 1 yıl içerisinde karşılaştığım, gördüğüm zorluklara dayanarak yazıyorum bunları. Kurcalandıkça suyu hatta boku çıkan gelecek kaygıları içinden çıkılamaz bir hal alıyor. Her meslek grubu için konuşamam ama muhasebede bir acayiplik var. Acayip ya da cins olanlarda, bir seviyeye gelmiş insanların ya da iş verenlerin yaptığı anlam yüklenemeyen, bana göre "saçma" hareketler.
ilköğretim bittikten sonra, ticaret lisesine girişini yapıyorsun, hedefini belirliyorsun kafanda. Son sınıfa geliyorsun, staja başlıyorsun. Herke için konuşamam ama çoğu işveren stajeri yok sayıyor, sadece "ayakçı" diye tabir ettiğimiz, modern ismiyle "officeboy" yada "officegirl" kavramlarını üzerine yükleyerek kullanıyor. Çay, temizlik, evrak topla, oraya git, buraya git derken staj bitiyor. Peki kimse neden düşünmüyor bu çocuk işi ne zaman öğrenecek, kim öğretecek diye. Kendi gördüklerime dayanarak konuşuyorum kimsenin düşündüğü yok abicim. Bu meslekte tanıdığın olmadan birşey yapman, bir yerlere gelmen imkansız gibi bir şey. Moral bozmak istemiyorum ama gerçekler bunlar. Okulda öğretilenler, iş hayatında pek karşılaşmadığın şeyler. Hatta öyle kahpe bir meslek ki, tanıdığın olduğu halde birşey yapman zorlaşıyor. Kendimi göz önünde bulundarak anlatıyorum.
Babamın arkadaşı diye gittiğim bir S.M.M.M bozuntusu beni geri çevirmekle kalmamış, üstüne üstlük eski çalıştığım yerdeki adamı sorarak, pişkin pişkin arasana onu 1250 TL ile işe alayım dedi. Benim kendisinden para istemediğimi, sadece işi öğrenmek istediğimi bilen bu S.M.M.M neden böyle bir terbiyesizlik yaptı anlam verebilmiş değilim.
Bir başka tanıdığımda görüştükten onra tamam sabah 9'da gel demişti. Sabah gittiğimde ise, tanıdıklara sorarım, bulursak birini ararım seni demişti. Bu olaylar yaklaşık 7 önce yaşandı. Evet kendisi hala aramadı. Şuan işim var, çalışıyorum ama istediğim noktada değilim. Tek nedenide bu S.M.M.M'lerdir. Aradan 5 sene de geçse bu sözlerimin arkasında olacağım. istanbulda ticaret lisesinde okuyan yaklaşık 15.000 öğrencinin de %80'inin geleceği anlattıklarım gibi olacaktır. He belki senin şanssızlığın diyebilirisniz ama, çevremdekilerinde yaşadıkları bunlara benzer şeyler.
O yüzden arkadan gelenlere tek tavsiyem, seçmeyin bu mesleği, genç yaşınızda çok üzülürsünüz, çok kırılırsınız. Başka şeylere başka mesleklere yönelin. Gidin mühendis olun, doktor olun, öğretmen olun yada risk alıp kendi işinizi kurun. Ajdar Anık, Türkçeyi zor konuşan 50 yaşındaki boş insan vb. kişiler bile makina mühendisi olabiliyorsa, siz hayli hayli olursunuz. Ezdirmeyin kendinizi. Geleceğinizi sadece siz yönlendirin. Başkasının karışmasına izin vermeyin. Ama muhasebeden uzak durun. Çok üzülürsünüz... Hepinize başarılar şimdiden..
