Kimin ne yaptığına istemsiz baktığımı ve bunların benim için gereksiz bir yük olduğunu anladığım bir gün kapattım ne varsa. Yaklaşık 4 buçuk yıl olacak hiçbir hesabım yok. Kafa rahat. Sadece kendim ne yaptım neyi yapmadım onunla ilgileniyorum. Bir yere gittiğimde fotograf çekerken bunu instagrama koyarsam kaç like alır diye düşünmüyorum. Sadece güzel bir anı kalsın diye çekiyorum. Bu yüzden her faaliyetim daha dolu dolu oluyor. Mutluyum ve kendimi insanlara kanıtlama çabam yok.
Ah güzel yuva. Umarım bir gün yeniden hizmet vermeye devam edersin. Daha çocuk yaşında vatana hizmet diye yatan , vatana hizmet diye kalkan yavrulara yuva olmaya devam edersin.
2016dan beri valla ben de giriyorum. Bünyem acayip kabullendi. Sanki bir parçam gibi artık KPSS. Birgun olur da bir kadroya yerlesirsem nasıl ayrı kalacağımı bilmiyorum.
Kariyer yapmak için tonla şey okuyup , bir sürü insanla boğuşan kadın yemek yapmayı da becerebilir diye düşünüyorum. Bir kitap almaya veya YouTube açıp yemek ismi yazmaya bakar ki yemek zaten bir zaman sonra içgudusel olarak tahmin üzere bile yapılabilen birşeye dönüşüyor. Çok da yemek yapamayan kadından korkmamak lazım. Yapmayandan korkabilirsiniz ama.
Belki yalnız dolaşırken birşeyler yeme içme ihtiyacı olmuştur Ya da oturup dinlenme Ya da oturup dinleme. Kendi içini veya etrafı. Normal bir hareket, bayağı bayağı insan hareketi yani. Herkes ekiple mi dolaşmak zorunda ?
insanların ne giydiği ne taktiği bizi zerre kadar ilgilendirmez. Başörtü takmayı becerebilen insanlara da hep saygı duymuşumdur. Ama son dönemde sırf bunlar zamanında yapıldı denmesi icin, yani siyasete alet edildiği için takılan,taktırılan başörtüsü gerçek anlamını yitirme yolunda ve insanların nefretini kazanma yolunda emin adımlarla yürüyor. Keşke böyle olmasaydı. Hakikaten özgür olduğu için insanlar taksaydı. Bir taraftan insanlar ağzını açmaya birşey demeye korkarken diğer tarafta çok ozguruz demek için başörtüsü kullanılmasaydı. Bu kadar meze ve malzeme yapıldığı için o örtüye üzülürken, dışarıda sırf birilerine yaranmak için bunu takmış insanlar görünce o insanlardan ve onları bu hale getirenlerden iğreniyorum.
Geçen yazdığım bir entry yüzünden uçuruldum. Halbuki yazdığım uçurulmayı hakedecek birşey değildi. Birilerine yağ cekicez diye ucurdular. Yani sözde özgür mekan. Ucurulma sebebim de format bilmezlik. Alaaakasi bile yok. Deyin ki çok edepsiz şeyler mi söyledin olmayacak insanlara, istesem de söyleyemem. Yapımda yok yani. Böyle de esir bir memleket eksisozluk benim gözümde artık.
Adamlar iradesiz, saygısız, ve en önemlisi kendine ailesine karşı merhametsiz, bı de bunu buraya rahatça yazıp insanların gözüne gereksiz fikirlerini sokup belki yetişmekte olan birkaç ergeni etkileyebilecek kadar da düşüncesiz. Bu kadar çok ve bu kadar iğrenç misiniz, bacak arası için yaşayan tayfa? Çok sürtesin vardı bir yere o zaman çocuğum da olsun hamalı da biri olsun demeyeceksin. Al bomboş kadına ne sürtüyosan sürt.
Bu sabah kalktım kocamaaan, sayfalarca bir itirafta bulundum. tam yollayacakken annem kahvaltı hazırlamam için çağırdı. Bir geldim yazı yok. içim hala şiş sözlük. Bı daha cesaretin ve gücün varsa yaz simdi.
Hissetmemek için istiklal marşına dikerdim gözümü. Onu okurdum. O okunurken hiçbir saygısızlık yapmamam gerektiğini düşünür hareketsiz aşının bitmesini beklerdim. Aşı bitince istiklal marşına saygılı oldum diye de kendimle gurur duyardım. Bence iyi bir strateji geliştirmişim. Şu an stratejimi bir kere daha sevdim.
Babam. Bir kere sadece baba yapma diyebildim nazikçe, kıyamet koptu. Onu eleştirecek konumda değilmişim. Sonra bir kere laf arasında duysun anlasin diye 'bir yerde okudum. Bunun yemek şımarıklığı olduğunu, herkesin iradesi ile bundan vazgeçebiligini ama bu konuda şımarık olan insanların vazgeçmediğinden bahsediyordu' dedim. Tabi bunu demek için ortalama bir sene o ağız sapırtisini çektim ki babam bunu direk ona dediğimi anlamasın. Bir hafta tesir etti. Sonrası yok. Hala sapirdatiyor. O ağız içindeki yemek damağa yapıştığı için üzgün. Dil o sese sebep olduğu için üzgün. Biz de yemek yiyemedigimiz için. Üzgün olmayan tek insan var. O da "baba" olduğu için eleştirilemezmiş.
Valla 50 krs çektir(eme)mişligim var ne demek 1,5 lira. Öğrenciydim çok cikolatam gelmişti bi de kartım açılmış mı onu kontrol etmem lazımdı. Tabi 50 kuruşu yaklaşık 5 kişinin önünde cekemeyince kart, 'zaten denemiştim' deyip nakit verip çıktım. Ben o gün kendimi aştığıma inanıyorum. He bi de yol paramı oraya verdiğim için okula da gidememiştim. Ahh öğrencilik..
