benden hoşlanan biri var. benim hoşlandığım başka biri var. ama hoşlandığım kişinin de hoşlandığı başka biri var. işte ben o kişiden hiç hoşlanmıyorum.
iki temel prensibim çelişiyor.
1- bir şey, bir kere olursa ikinci kez olacak diye bir şey yoktur. ama iki kez olmuşsa muhakkak üçüncü dördüncü kez de olur.
2- insan hayatta bir kere aşık olur. şanslıysa iki.
ama 2. durum birinciyle çelişiyor.
ne zaman ki doğru olanın, mantıklı olanın, erdemli olanın yerine mutluluğu tattığım şeyin peşine gitsem bundan pişman oluyorum. ve yine nezaman mutluluğun yerine ahlakı, erdemi, mantıklıyı tercih etsem bu seferde yapmadığım için pişman oluyorum.
bu önerme doğruysa türkiye devleti hoşgörülü bir devlet değildir. çünkü anayasamızda türkiye hoşgörülü bir ülkedir yazmıyor. her cümle için anayasada madde aranmaz.
iyilik dediğimiz şey, kötülükten kaçınmak değildir. kötülük yapma potansiyelini bulundurmamaktır. dolayısı ile içimizdeki en büyük kötülükte bu potansiyel oluyor.
