bartol'un alamut'unda nizamülmülk'ü katleden suikastçi. sonunun ne olduğu muğlak. romana göre, nizamülmülk suikastin ardından, ölüm döşeğinde, hasan sabbah'ı öldürebilecek tek kişinin tahir olduğunu görüyor ve sabbah'ın sahte cennet numarasını ona anlatıyor. tahir'in bırakılmasını emrediyor.
sabbah, geri dönen ibn-i tahir'in onu öldürmek için gönderildiğini tahmin edip, kendisini öldürmeden önce dinlemesi gerektiğini, sahte cennet olayının sebeplerini tahir'e anlatıyor.
ve hasan sabbah'a dokunmadan, kaleden çıkıp, yürüyüp gidiyor tahir. nereye gitti meçhul. ne yaptı, bilinmiyor.
not: bir diğer görüşe göre de, nizamülmülk suikasti anında askerler tahir'i öldürüyor. bunların hepsi rivayet tabi.
en hafif tabirle aptaldır. bu mantalitesiz denyolara kalsa, izmir'in bir karış toprağına bütün anadolu mülkü feda edilebilir. misak-ı milli'den, bin yılda bu halkın her hücresine işlemiş dininden, ırksal hassasiyetlerden bihaber bu fikirsizler, ülkenin bugünki halinden yıllar yılı hor gördükleri mazlum adanolu insanını sorumlu tutabilecek kadar da onursuzdurlar.
bir gecede dilini, yazısını, tarihini değiştirdiklerini düşünüp, bundan gaz alarak; dini de, ahlakı da tekellerine alabileceklerini düşünmüş, bunu bir de icraata dökmüşler ve cahil yardakçılarıyla beraber ülkenin tabanına dinamit döşemişlerdir.
bu gün yaşanan toplumsal sancıların temelinde kendi saçma icraatlarının olduğunu da kabul etmezler. verdiğimiz her şehidin vebali, beceriksiz yöneticiler kadar ideolojik saplantılarıyla ülkeyi bu günlere getirmiş olanlardır da. onlar için vatan sevgisi, kendi ideojilerini taşıyanlar haricinde yoktur, olamaz da.
ne zaman bir borç batağındasınızdır, ödemenin de son günüdür, bu sisteme kesin bir şeyler olur.
-abi ne oldu, tam sıram geldiydi?
-bozuldu yeğenim. bugün daha da gelmez. gelse de almayız, format bu.
-ne diyon amk? faturanın son günü bugün, alsanıza işte?
-15 dakka bekle. bakarız.
-eyi madem.
bi sigara içilir kapıda, mahalleden arkadaşlar görülür belki, az biraz muhabbet edilir. sonra içeri girilir;
-15 dk geçti, de hadi?
-saat kaç?
-17:15, ananı sikiyim 17:15.
-mesai bitmiş yani. yarın gel.
-(iç ses: senin sol diz iç yan çapraz bağlarını sikeyim)
makine soğuk diyeni bile duydum lan. bir başkasında zabahleyin erkenden gitmiştim, veznedarların dedikodu ritüeli vardı. hayır arkamda zibilyon emekli mayış bekliyor, karılar orada dırdır yapıyor. sövünce sövdü oluyorsun sonra. sövmeyecem amına koyim. sakinim.
önceleri pek sikimde değildi bu mevzu. bireysel silahlanma falan. bana ne amına koyim der, geçerdim. taa ki(kendisi kore dışışleri bakanı olur) fi tarihinde sincan-karadenizliler kahvehanesinde canlı yayınlanan samsunspor-karşıyaka maçına kadar. ne alaka demeyin dostlar, anlatıyorum.
batak oynuyoruz arkadaşlarla. benim ortak eli aldı, ben de fırsattan istifade bi yol tuvalete gittim. aman yareppim nerden gittim, oyy niye gittim (çok sevdiğim bi iç anadolu bozlak türküsünden bir bölümdür bu). tuvalette öyle bir koku var ki, zannedersin tüm türkiyenin kurban sakadatı burada temizlenmiş. asansörde osuran bi piç var, sayesinde nefesimi 2 dakika tutabiliyorum. neyse, tuvalette işimi nefes almadan gördükten sonra dışarı çıktım. baktım karşıyaka 1-0 önde.
aniden, o içimde biriken nefesle birlikte, "karşıyaka gömüyor la muhahahah!" dediğimi hayal edebiliyor musunuz? hem de karadenizliler kahvehanesinde. (gağve la işte bildiğin, tdk'ya dilekçe yazdım, değiştirsinler)
sik kadar kahveden, sik kılı kadar silah çıktı.
zannedersin herifler sincan'da ikinci bir 28 şubat'a hazırlanıyorlar. (mesajı da verelim, tam olsun)
yirmibir pare top atışıylan uğurlandık kahvehaneden.
var böyle bir şey. (tanımlarım da ne kadar siktiriboktan lan benim)
geçenlerde bir konserdeyiz. assolist deyü tuğba özay'ı getirmişler. evet, manyağız biz, tuğba özay'ın konserine gittik. arkadaş ortamında seviye çok yükselmişti, bodler niçe pavese tartışıyor hibineler, böyle olmayacak, dedim yürüyün. götürdüm bunları festivale. her neyse am meme göt deyü deyü gezerken, sahneye bu şarkıcı dedikleri şey çıktı. hayır hatunu tanıyorum ama şarkıcılık yaptığından haberim yok.
neyse, bu şarkı söylüyor falan. kendini hırpalıyor, hadi eşlik edelim, hadi alkışlar vesaire diyor. acıdım hmskyim, dedim eşlik edelim lan, bi el atalım.
el atalım derken öyle değil yani. sonradan bir şey farkettik, şarkılarını bilmiyoruz. sadece biz de değil ben diyem 5, sen de 10 bin insan var, tuğba dışında kimse bir sik bilmiyor.
alkışladık falan. dedim kalkın, gidek elleyek melleyek solisti, sönük geçiyor konser.
korumalar vardı, yaklaşamadık.
dövdüler bizi bir güzel.
elinde nutellası ve limonatası, her an arkaya aparmaya hazır sandalyesiyle;
"vitrinde ne işi var abi, manken mi olmuş ahahah" diyecek ilk kişiyi bulur, bekmezini akıtırım. yaparım bunu.
bunu da gördüm amına koyim. mamak kültür merkezi ile dikimevi arasında bi fotoğrafçı var. geçenlerde önünden geçiyorum, gözüm vitrindeki fotoğraflara seğirtti. f22 ile paintlenip poz vermiş askere gülümsedim.
"sanki bizde f22 var amına koyim, bi de elini kanadına atmış ahahahahahasiktir, o ne lan!?! feyza değil mi lan bu?"
kafamı elektrik direğine çarpmışım. bi kaç kişinin güldüğünü anımsıyorum. gözümü yine kaldırımda açtım. 10 dakika baygın yatmışız, kimse siklememiş amına koyim. vicdansız piçler.
iki çiftin yanında gezen sap diye bi film var hani, şu mazlum bi elemanın baş rolü oynadığı. heh, onun tersi bu. burada mazlum olan genç çiftimiz. filmin adı "iki çiftin yanında gezen sapların intikamı". yok, olmadı bu. her neyse işte.
bizim mahallede normalde saplar arasında bi rekabet vardır. hatun sayısı az, erkek sayısı zibilyon olunca, erkekler hatun kişiler için kavgaya tutuşurlar. bir de cem var. zengin bu dürzü, ama gel gör ki babası mahalleden kopamıyor. seviyor ortamı. cemde tip de janti, allah var, ki bu zenginlerin hep yakışıklı olması olayını da bi türlü çözemedim. bir de ismi tam zengin işi. yani nasıl desem, ben hiç yasin diye bir zengin görmedim. ya da berk diye bir fakir. istisnalar dışında zenginlerin veletleri her yönden afilli amına koyim.
-"cepten kaybettik doğuştan tamam da, tipten niye kaybettik amına koyim"
diye cami imamına sormuştum. adam cemaate taşlattıydı beni. neyse işte, bu cem tipin ve paranın verdiği avantajları sonuna kadar kullanıp, mahallede zaten olmayan kopçalı stoğunu eritti. millet ifrit oluyor haliyle.
cem'in bulaşmadığı son hatun benim takıldığım seda'ydı. seda yavuklumdu evet ama haberi hiç olmadı bundan. onu da başka zaman anlatırım. cem'i bir gün uzaktan seda'ya sırnaşırken gördüm, sordurdum birilerine, sinemaya davet etmiş kızı, kız kabul etmiş.
kahvehane'ye döndüm,(bildiğin gağhve, genizden) bizim tosunlara verdim gazı, verdim ayarı, apaçık kin ve düşmanlığa sevkettim. takıldık sinema günü bunların peşine. mahallenin bütün sapları zengin cem'in gıcığına sonunda birleşmişti. hemen arka koltuklarında yer tuttuk, film boyunca yapmadığımız öküzlük kalmadı. yemek yedikleri kafede hayvanlığın dibini gördük. çıkardığımız rezilliğin haddi hesabı yok. kepaze ettik kendimizi belki ama onları da rahat ettirmedik. otobüste bile aman vermedik.
sonra ne yaptılar dersiniz? inip taksiye bindiler.
göt olduk. öyle.
günden güne optimal entelektüel seviyesini artıran lise arkadaşları diye bu başlığı açmak isterdim. ama sığmadı.
daha düne kadar, ki o zamanlar inci sadece değerli bir taştı, am göt meme triosundan başka konuşacak bir şeyleri olmayan lise tayfasının tekmili birden entelektüel olmaları kadar hiç bir şey şaşırtmamıştır beni. (en azından son zamanlarda)
liseden arkadaşlar "ulan üniversitede kızlar teklif ediyor dediler, bi sik çıkmadı, ne varsa eskilerde var" düşüncesiyle ara ara toplanırlar, davet ederler milleti. giderim de, adet oldu. her yıl, gitgide bu çocukların değiştiğini gözlemliyordum ama bu yıl epey abartmışlar. süreci şöyle özetlersek;
mezun olunan ilk yıl şöyleydi-
-abi bi karı çıkmış adı neydi ya, böyle komple götten oluşuyo.
+türk mü?
-yok lan, ne gezer amk türkiye'de öylesi.
+ne bileyim olm, müneccim değilim heralde. bi cd çek sen bana. karıştır bişiler.
2. yıl böyle oldu.
-abi üniversite üniversite dedik, bi sik yok orada da ya.
+bizim okulda teklifleri kabul ediyorlarmış aslında.
-ben de birileri sevişiyor ama kim diyordum. kim kabul ediyormuş?
+ne bileyim olm, bulsam ah bi.
3. yıl
-ekşi'de yazarım ben.
-aa ben de, nickin ne? bu arada preatorium çok bozdu.
*lan erkin, ne diyo bu gavatlar?
+ne bileyim amına koyim, entel dantel oldu çıktı bunlar.
4. yıl
-travis de çok bozdu ya.
-öyle öyle, hele radiohead? hiç eski tadı yok.
*olm erkin, radiohead ne lan?
+bilmiyom ki, radyo kanalı heralde. arabeks çalıyosa biz de dinleyek.
bu yıl
-erkin mülkiyelisin sen. şu referandumda değişecek olan 22. madde üzerinde anlaşmaya varılamayan noktada olumsuz tavır takınan 12 eylülün bu günlere getirdiği insanların samimiyetsizliklerini ve bundan doğan komplikasyonları gördükçe inanır mısın ruhum imgelemlerle örseleniyor.
+amlarına koyayım onların çok ayıp ediyorlar.
-efendim?
+am göt meme diyorum.
-erkin kendinde misin?
*kalk gidek lan, bunlar iyice uçmuş.
(bu * kişisi bizim tahsin. kaportacı. delikanlı çocuktur)
hayır, cevap vericem, cümlenin başını unuttum amına koyim. özne neydi, belirtili nesne nerede, belirtisiz isim tamlamaları dolaylı yoldan yüklemi mi sikti? beyin amcıklaması geçiriyordum, az kalmıştı.
daha da anlatmayacağım dostlar.
bi bu lise tayfasının evrilişi, bir de annemlerin düğüne giderkenki süslenip kuaföre gidişleridir beni hayretlere ve dahi hüzünlere gark eden. kadın gecenin köründe hazırlanmaya başladı la fıttıracam. fön sesinden sözlüğe sardık.
