insana "ulan hayatı böyle yaşamak gerek" dedirten çoğu zaman en fazla 30 dk sürendir. insan olmaktır. hep böyle hissetsem odamdan çıkmam amk. kim işicek yimek yicek sonra
1.tiki kız
derste snapchatine fotoğraf çekmeye çalışan yedi yirmi dört instagram bildirilerinin köpeği olanlardır genellikle.
2.anadolulu çocuk
dersle ara ara ilgilenen ama çoğu zaman uyuklayan arkadaş
3.feci çalışkan
dersi hocayla beraber tek işleyen arkadaşlar, feci gaza gelirler birşeyi bilemediklerinde. onları ileri taşıyan bu dürtü kontrol edilmezse stres eder ülser eder dikkatli olsunlar
malesef cinsiyetci bir şekilde katılmak zorunda olduğum önerge. kadın arkadaşlarımda olan eve git kpssye vs hazırlan lüksünü hissedemezsin. erkeksin ve para kazanmak zorundasın. zordur. bilirim.
neden varolduğuna anlam veremediğimdir. şu an french house dinleyerek etkisini uzatmaya çalıştığımdır(dj falcon thomas bangalter - together) belki testosteronu düşürdüğü içindir, saldırganlığı azaltması açısından, belki aptal gelecek planlarına ya da para kısıtlamalarına ram harcatmaması yüzündendir. meditasyon mu yapsak?
tam ideal olan kafadır. müziğini açarsın, çılgın entryler okursun, olmadı fantastik romanlar okursun. her türlü işe yarar. türk insanındaki gereksiz ciddiyete ilaç gibi gelebilir bazen. çünkü bu fazla ciddiyet empatiyi engeller empatiyi engellersen başkasının yerine düşünemezsin hissedemezsin. bu olmazsa nolur? sıkıcı bir varlık, existence.
güzelim türkiyemizin eşcinsellik tabusunu aştığını ve medeniyet toptene 3 numaradan giriş yaptığını gösterir. adamlar şakasını bile yapıyor ötesi var mı?
