Sevgiline ne hediye alayım derdin yok, sevgilimle nereye gideyim yada bu gün ne yesem gibi bir düşüncende yok. Ne sevgiliyi karşılayacak paran var ki bu yüzden sapsın, ne de yemek seçme lüksün var kuru ekmeğe tavsın. Bence mutlu etmez, istisnalar da kaideyi bozmaz tabi.
Hiç eyleme dökmeyi sevmediğim bir mecburiyet. Gece kadar huzurlu bir vaktin çoğunluğunu, istem dışı kendisine ayırdığım ve sabahlara kadar oturma imkanım olan günleri aşırı sevme nedenim.
