"bazı insanlar hayatında bir kere aşık olur" önermesi daha uygundur. doğrudur. kutsallığı tekliğinde gizlidir.
bazı insanlar ise aşık olduğunu zanneder. olmaz.
sever. sonra başkasını sever. sanra da bir başkasını...
bu tarz insanların hayatları pop şarkıları gibidir. sahtedir.
internet üzerinden yayın yapan ve daha ziyade çok bilinmedik ama bilinmeye değer muzisyenlerin ve sanatçıların konuk olduğu röportaj programı.
akustik performans filan da var.
gurbetçileri eleştirmek hoş elbet. lakin güzel türkçe konuşanların eleştirmesi daha güzel olurdu sanki. (ramen nedir mesela)
şaka bir yana, gurbetçilerden ziyade kendimizi eleştirsek daha olumlu olurdu bence. ama hep suçu başkalarına atmayı tercih ettik. hiç gelişmedik. bi' boka yaramadık. ve ölmedik. çünkü oksijen boldu ve sömürmeliydi...
önce kendimiz güzel türkçe konuşsaydık ya keşke...
ve dünyayı bi' şeye benzetseydik ya, çoluk ve çocuklar için.
"katır" dedi. evet katır. önce, hangi hayvan doğurmaz diye sordu...
herkes mal mal baktı. ve sonra katır dedi. evet katır.
o an, acı çekerken gülmek, daha çok acıtmıyormuş, anladım.
acı çekerken yalnız başıma. biri geldi sırtımı sıvazladı... bir barda. oyaladı.
beni gören barmen, boş bardağımı fark edip, yeni içki çekti. hiç sormadı.
ve yine yalnızdım...
maç var televizyonda. insanlar bağırıyor filan. ben de bağırdım. karşı sokaktaki barda maç yok ama onlar da bağırıyor. bağıra bağıra şarkı söylüyorlar.
ve hala yalnızım. bi' sigara yakıyorum.
sonra insanlar yine kolpaladı çok içince. çünkü başka çareleri yoktu düşünmemeye devam etmek için.
bunlar işte en acınacaklardandırlar derim. hem çok konuşurlar. hem de boş. ve diğer çoğunluk gibi, hiç düşünmemelerine rağmen, bi de içerler. bu sefer hiçliğin hiçini düşünmemek için. sefilce yine.
ha bi de her barın bi orospusu vardır ya hani... gelip gülümseyince yüzüme. ben de gülümsedim. cevap verdim sözlerine. başımdan attım en nihayetinde. sakinim hala ve tabi...
yalnızım...
kederliyim. kimi hatırlasam bilemedim. ben de kahve falımda çıkan güzel kızı hatırladım.
ayrıntılı düşünmeyenler için daha fazla düşünmek için. hiç düşünmeyenlere ise daha çok sövmek için.
kardeşlerim hep sönmüş. bıkmış. çırpınıp vazgeçmiş. şimdi ise ben de içiyorum hala daha. hala yalnız bi de. ben de vazgeçtim galiba.
kalkıyormuş karşı masa.
anlatmak önemli. katırlar doğurmazmış mesela.
ve imkanlar hep kadere bağlı tabi.
yaşlılar için bile.
öyle bir his vardır ki bazılarımızda, ahmet uluçay'ın da dediği gibi, zamansal ve mekansal bir gurbette olma hissi. aynştayn ve saz arkadaşları zaman makinesini bulamadıkları için tek çare mekan değiştirmek olur. ama o da zordur tabi. bulunduğumuz yer bir kafes gibidir ve çıkmak ölüm gibi gelir... tek çare diğerlerinin yaptığı gibi kabullenmek oluverir.
hayal dediğin nedir ki? özgürlük, aşk filan... en iyisi sıkılmamak için adımlarını saymak durmadan.
çirkin kız yoktur. az kahve vardır. belki başka bir içki de olabilir. emin olamadım şimdi.
bir iki not:
bir: ben bu başlığı atan kişinin çirkin biri olma ihtimalini sevdim be sözlük.
iki: çirkin ve göreceli olması üzerine düşünceler bütününü aldırmamak lazım.
nadir samimi müzik yapan gruplardandır. canlı performanları da gayet iyidir efendim. tabi sigara içilen mekanlarda konser vermeleri daha iyi olurdu ama kimse mükemmel değildir tabi (karga=tırt). dinleyin. dinletin.
bir de uzun zaman sonra ilk defa bir şarkıyı üst üste yüz defa falan dinledim:
biraz daha sessiz olsan kesin delirirdim yalnızlıktan.
bunu kim okur bilmem ama söylemek istediklerim: yok gece karanlıkmış, yok efendim yıldızlarmış falan değil. zaten gecenin pek farkı yoktur gündüzden biz şehir insanları için... yıldızlar görünmez ve sürekli yapay bir güneş vardır. karanlığın çaresini bulmuş herifin biri de bizim hayri amcaya yeni dert binmiş, elektrik faturası diye.
sessizliğe bir çare bulamadılar ya ben buna yanarım işte. lan buzdolabını bıraktım, dolaplar bile çatur çutur sesler çıkartıyor geceleri. bir de müzik açsan komşu kızar 'ne lan bu gürültü bu saatte' diye.
ne yapmalı bilemedim gece.
bak şimdi de kendimi sorguladım gece gece.
geceye yazı yazıyorum bildiğin.
gece.
bugün yine sözlüğe girdim lakin mesaj kutumu sararmış buldum. bi heyecanlandım sorma... açtım hemen mesaj kutumu(pek mesaj gönderilmiyor hemen açarım affetmem) ve kandilimi kutlayan bir yazı buldum. ne kadar mutlu oldum bilemezsin. kendimi çok özel hissettim ve hemen kim göndermiş lan bu mesajı dercesine geldim buralara... ve ne kadar özel olmadığımı yine anladım. sonuçta doğum günümü de 9 milyon insanla paylaşıyorum ben de. ama olsun varsın. senin de mübarek olsun sayın yazar. sağol varol. saygılar ve sevgiler. falan.
uzak durulması gereken erkektir. sağlıklı bir arkadaşlığı olmaz.
riyakarlık ve ikiyüzlülük onu sevecek kadar mal olan kızlarla paylaştığı ortak özellikleridir. neden bilinmez ama genelde kızlar bu tarz erkekleri baya sever ve sonunda bütün erkeklere küfür eder.
o kız öldü de deseler, evlendi de deseler farketmez aslında. ikisinde de ölen sen olursun çünkü. en iyisi o kız demesinler. ya da o kızı artık unuttu desinler.
birden. hiç düşünmeden. konuşmadan. haber falan vermeden kimseye. daha fazla üzmeden kimseyi.
gitmek...
anlam itibari ile o kadar yanıltıcı bir eylemdir ki gitmek... nereye gittiğin değildir mevzu. neden gittiğindir.
ister adımlarını say, ister kuşları izle, ya da gökyüzüne bak ve yağmuru bekle yaz gününde olsan bile...
asla arkana bakma. hele geçmişi hiç hatırlama.
tadını çıkar derim yalnızca.
zaten hayat sana bi' bok vermemiş. yenilmişsin sürekli her aşka, her sevgiye. gardın da zaten düşük insanoğluna. arkadaşların seni boğmuş. yaşadığın şehir küçülmüş, içine sığamazsın istesen de. zaten buket de aynı şehirde...
içinde de o anlamsız sıkıntı var hala. anlam veremediğin midendeki o lanet ağrı. bir boşluk. evet bir boşluktasın kabul etmesen de. bir ömür geçmez böyle. tabi buket de hala aynı şehirde.
Hayat dedikleri doğar doğmaz başlamaz. Kavrulmadan daha, insan olduğun anlaşılmaz.
Çocukken zaten ne gurur vardır ne başka bir şey. Sadece yaşarsın mutlu olmak için. Sonra büyümen gerekir...
Yaşarsın elbet. Hakkındır senin de yaşamaya devam etmek ama ruhun olduğunu, aciz ve sefil bir varlık olduğunu ancak kavrulduğunda anlarsın. Onu gördüğünde...
Onun kim olduğu önemli değil. Önemli olan sana acı çektirdiğidir. Hiç küfür etmeyen sen, sürekli küfür etmeye başlarsın. Sürekli kavrulur durursun, yanmaya yakın çıkartırlar seni. Mis gibi kokarsin.
Bir süre sonra acınla yaşamaya alışırsın...
Ve aşkı bir kenara bırakır da sevmeye çalışırsın birilerini. Fayda etmez. Bu sefer de ezilirsin. Bu sefer de öğütür seni hayat yavaş yavaş. Sevemezsin bir türlü. Ama o an gelecektir bilirsin. Beklersin... beklersin ve beklerken kaynarsın. ve sonunda seversin birini. Seversin de sevgine yazık olur bu sefer de.
Kaynar sularda demlenmeyi beklersin. Kıvama gelene kadar demlenir durursun. Ne zaman demleneceğin belli olmaz, tadın bir gün güzelleşecek. Acı ve güzel. Uzun durmamalı ama yoksa ekşir ruhun ve zehirler belki etrafını. Kıvamını bilmeli. Ona göre yola çıkmalı. Delirmemeli.
(Sigara da içmeli)
Bir gün mutlu olur muyuz bilmem kardeşim. Ama yaşadığımız kesindir.
Bizi uzaktan görenler, bizi yargılamasın lütfen. Bizlere acıdığınız için size ne kadar minnetarız bilemezsiniz. Ama bizi anladığınızı sanmayınız. Biz boşlukta falan değiliz. Sadece bekliyoruz, demleniyoruz. Kıvama gelene kadar da konuşmayız sizlerle. Derdimiz nedir daha anlatamayız çünkü istesekte.
artık hayata dair ümit beslemeyen insanların düştüğü durumdur.
evet ben de bıktım.
ve bıktım diye yazıyorum...
herkesten, her şeyden bıktım.boş boş konuşan insanlardan, gereksiz saçma sapan oyunlarından,kendini akıllı zannedip karşısındakileri sürekli ezenlerden, aşşağılayanlardan, her gün yeni birini seven kadınlarından, onların sevgisine muhtaç zavallı erkeklerinden,mutsuzluğu ergenlik sayanlardan, sahte gülümsemelerden, adeletsizliklerden, umursamaz insanlardan, sigara içmeyenlerden bile bıktım.
elimde ne kaldı bilmiyorum. insanların benimle sürekli oynamalarına dayanamıyorum artık... bile bile kanamam ki.
aşık olmak da ne kadar gereksizmiş, sevmek bile içimden gelmiyor. sinir oluyorum sahteliklerine, riyakarlıklarına... hepsi de güyya melekmiş: "gerçekten sen ikinciymişsin", inanmalıymışsım bu yalana, mutlu olmak senin elindeymiş.
evet efendim bıktım hepinizden. bir tek sokak köpeklerine acırım artık. gülümsemem bir daha yüzünüze falan. çok geç inanmak için, ümidimi kaybettim insanoğlundan. bir tek nefesim kalsın, küfür etmek için durmadan.
dünyanın adaletsizliğinden de bıktım.
bazen diyorum ki kardeşim, şu köşeden hayatıma girmiş kim varsa birden çıksa. çıksa ve "şaka yaptık lan sana" diye hep bir ağızdan bağırsa. merak etme artık her şey çok güzel olacak, mutsuz olmana gerek kalmadı bundan sonra düşünecek başka şeyler bulabilirsin, her şey yalandı. aşk diye bir şey var aslında, sonunda mutlu olduğun.
bir de dolmuşlarda bağıra bağıra telefonla konuşanlardan da bıktım.
bıkmadığım şeylere tutunarak nasıl yaşarım bilmiyorum. galiba mecburum. ve galiba ölümsüzüm ben. çay kahve sigara ile daha ne kadar tatmin edebilirim ki kendimi? tutunacak başka bir şeyler bulmalı...
yazık sana... ne güzel hayallerin var şimdi. ama bula bula beni bulacaksın. harbi yazık sana.
şimdiden söylüyorum sakın kızma.
kızma huyuma, davranışıma ve umursamaz tavırlarıma, boşuna geçmiş zamanlarımıza.
gerçi boşuna değildir hiç bir şey.
benden sonra öyle biriyle tanışırsın ki... o kadar mutlu olursun ki...
hani aşkla özgürlük arasında o ince çizgi var ya. onu yakalarsın belki benden sonra.
işte o zaman beni hatırlarsan sakın yalnızlığıma üzülme.
hatırla. değmezdim ki ben üzülmene.
belki o zaman ben de mutlu olurum sonunda.
sonunda severim.
belki o zaman korkarım ben de ölümden, yarından.
yarım kalanlar üzer belki beni de.
ben de severim belki hayatı.
çabalarım ben de biri için.
iyi biri olurum belki sıçtığımın dünyasında.
severim sonunda.
tam bir hayal kırıklığıdır(sonbahardan kaynaklı bir beklentiden dolayı)
zamanının gerisinde kalmış filmdir. çünkü goebbels propaganda sineması için güzel bir örnektir.
ters ışıklar çok kötü kullanılmış, karakterler çok zayıf, hikaye çok yüzeysel, hiç bir şey ifade etmeyen gereksiz çok sayıda sahne, abartılı şekilde deus ex machina...
aklıma bir dakika içerisinde gelen şeyler bunlar. bunun yerine gidiniz güzel bir semih kaplanoğlu filmi izleyiniz.
