Arkadaşlar iş yerinde bir bayan arkadaşım var. Çok severdik birbirimizi. Aramız çok iyiydi. Yediğimiz, içtiğimiz ayrı gitmezdi. Hatta ben evliyim, o bekar. Aramızdaki bu samimiyetin yanlış anlaşılacağını dahi düşünürdüm. Birkaç gün önce ben onun yaptığı bir şeye kırıldım ve tepki vermek istedim. Her zaman ben onun yanına uğrardım, belki günde on kere. Odalarımız yan yana. O da sürekli bana gelirdi ve işlerimizi beraber yapardık. Ben onun yanına gitmemeye başladım. Sandım ki hatasını anlar, gelir, konuşur. Belki özür diler. Ama bunu yapmadı. Hatta o da kendini geriye çekti. Çok nadir koridorda görünce nasılsın diyor ben de cevap veriyorum. iş icabı görüşüyoruz. Arada onun da benden geri çekilişi olduğu kesin. Çok üzüldüm. Çünkü ona değer veriyorum ve onun da bana değer verdiğini düşünmüştüm. Bugün bir iş için geldi yanıma. Gidelim bunu müdür beye söyleyelim dedi. Giderken de elindekileri bana verdi. Ben de bunlar senin deyince ben mi taşıcam oraya kadar dedi güldü. Ben tepki vermedim. Sonra işimiz bitince senin canın mı sıkkın dedi. Yo dedim. Bana öyle geldi dedim. Şaşırdım. O kadar uzaklaşmamız hiç dikkatini çekmemiş herhalde. Çok üzülüyorum. Sizce hakikaten farkında değil mi? Yoksa o da mı uzaklaşmak istiyor? Ya da başka birşey mi? Lütfen fikirlerinizi söyleyin. iyi günler.
Arkadaşlar iş yerinde bir bayan arkadaşım var. Çok severdik birbirimizi. Aramız çok iyiydi. Yediğimiz, içtiğimiz ayrı gitmezdi. Hatta ben evliyim, o bekar. Aramızdaki bu samimiyetin yanlış anlaşılacağını dahi düşünürdüm. Birkaç gün önce ben onun yaptığı bir şeye kırıldım ve tepki vermek istedim. Her zaman ben onun yanına uğrardım, belki günde on kere. Odalarımız yan yana. O da sürekli bana gelirdi ve işlerimizi beraber yapardık. Ben onun yanına gitmemeye başladım. Sandım ki hatasını anlar, gelir, konuşur. Belki özür diler. Ama bunu yapmadı. Hatta o da kendini geriye çekti. Çok nadir koridorda görünce nasılsın diyor ben de cevap veriyorum. iş icabı görüşüyoruz. Arada onun da benden geri çekilişi olduğu kesin. Çok üzüldüm. Çünkü ona değer veriyorum ve onun da bana değer verdiğini düşünmüştüm. Bugün bir iş için geldi yanıma. Gidelim bunu müdür beye söyleyelim dedi. Giderken de elindekileri bana verdi. Ben de bunlar senin deyince ben mi taşıcam oraya kadar dedi güldü. Ben tepki vermedim. Sonra işimiz bitince senin canın mı sıkkın dedi. Yo dedim. Bana öyle geldi dedim. Şaşırdım. O kadar uzaklaşmamız hiç dikkatini çekmemiş herhalde. Çok üzülüyorum. Sizce hakikaten farkında değil mi? Yoksa o da mı uzaklaşmak istiyor? Ya da başka birşey mi? Lütfen fikirlerinizi söyleyin. iyi günler.
Arkadaşlar iş yerinde bir bayan arkadaşım var. Çok severdik birbirimizi. Aramız çok iyiydi. Yediğimiz, içtiğimiz ayrı gitmezdi. Hatta ben evliyim, o bekar. Aramızdaki bu samimiyetin yanlış anlaşılacağını dahi düşünürdüm. Birkaç gün önce ben onun yaptığı bir şeye kırıldım ve tepki vermek istedim. Her zaman ben onun yanına uğrardım, belki günde on kere. Odalarımız yan yana. O da sürekli bana gelirdi ve işlerimizi beraber yapardık. Ben onun yanına gitmemeye başladım. Sandım ki hatasını anlar, gelir, konuşur. Belki özür diler. Ama bunu yapmadı. Hatta o da kendini geriye çekti. Çok nadir koridorda görünce nasılsın diyor ben de cevap veriyorum. iş icabı görüşüyoruz. Arada onun da benden geri çekilişi olduğu kesin. Çok üzüldüm. Çünkü ona değer veriyorum ve onun da bana değer verdiğini düşünmüştüm. Bugün bir iş için geldi yanıma. Gidelim bunu müdür beye söyleyelim dedi. Giderken de elindekileri bana verdi. Ben de bunlar senin deyince ben mi taşıcam oraya kadar dedi güldü. Ben tepki vermedim. Sonra işimiz bitince senin canın mı sıkkın dedi. Yo dedim. Bana öyle geldi dedim. Şaşırdım. O kadar uzaklaşmamız hiç dikkatini çekmemiş herhalde. Çok üzülüyorum. Sizce hakikaten farkında değil mi? Yoksa o da mı uzaklaşmak istiyor? Ya da başka birşey mi? Lütfen fikirlerinizi söyleyin. iyi günler.
Arkadaşlar iş yerinde bir bayan arkadaşım var. Çok severdik birbirimizi. Aramız çok iyiydi. Yediğimiz, içtiğimiz ayrı gitmezdi. Hatta ben evliyim, o bekar. Aramızdaki bu samimiyetin yanlış anlaşılacağını dahi düşünürdüm. Birkaç gün önce ben onun yaptığı bir şeye kırıldım ve tepki vermek istedim. Her zaman ben onun yanına uğrardım, belki günde on kere. Odalarımız yan yana. O da sürekli bana gelirdi ve işlerimizi beraber yapardık. Ben onun yanına gitmemeye başladım. Sandım ki hatasını anlar, gelir, konuşur. Belki özür diler. Ama bunu yapmadı. Hatta o da kendini geriye çekti. Çok nadir koridorda görünce nasılsın diyor ben de cevap veriyorum. iş icabı görüşüyoruz. Arada onun da benden geri çekilişi olduğu kesin. Çok üzüldüm. Çünkü ona değer veriyorum ve onun da bana değer verdiğini düşünmüştüm. Bugün bir iş için geldi yanıma. Gidelim bunu müdür beye söyleyelim dedi. Giderken de elindekileri bana verdi. Ben de bunlar senin deyince ben mi taşıcam oraya kadar dedi güldü. Ben tepki vermedim. Sonra işimiz bitince senin canın mı sıkkın dedi. Yo dedim. Bana öyle geldi dedim. Şaşırdım. O kadar uzaklaşmamız hiç dikkatini çekmemiş herhalde. Çok üzülüyorum. Sizce hakikaten farkında değil mi? Yoksa o da mı uzaklaşmak istiyor? Ya da başka birşey mi? Lütfen fikirlerinizi söyleyin. iyi günler.
1998 yılında Fransa'ya cumhurbaşkanı olarak resmi ziyarete gider ve Fransa Cumhurbaşkanı J. Chirac'la görüşür. Chirac'a Kanuni'nin 1526'da François'e yazdığı mektubun fotokopisini ve Fransızca çevirisini gösterir ve Ab. hususunda yardım ister.
Kitabı okudum ve üslübunu, tarzını çok beğendim. Evet Abdülhamit II.'yi daha iyi anladım ve sempatim arttı ancak anlamadığım nokta devrin tüm aydınlarının taraflı tarafsız Abdülhamit'i sevmemeleri.
Ahmet Batman eseri. Kitabı kardeşimde gördüm ve arkadaşları arasında çok popüler olduğunu gördüm. Kardeşimin dediğine göre ergenler Facebook iletilerini bu kitaptan çalıyormuş. Belli *
Fundamental'deki zevki alamadığım yapım. Fundamental'de vücut dili, üslubu, seriliği, ukalalığı ile en üst seviye idi. Bir tat bir dokuda ise yavaş üslubu, ağzını yayarak konuşması olmamış.
