"kirli savaş"ın en yoğun olduğu bir dönemde, üniversitedeki muhalif kürt öğrencilerini "olduğu" gibi vermeye özen gösteren bir başyapıt diyebileceğimiz bir film... etkisinden kolay kolay çıkılamıyor. izleyin izlettirin.
Karanlik sözler yaziyorum hayatim hakkinda.
Asklarim, inançlarim isgal altindadir
tabutumun üstünde zar atiyorlar
cebimdeki adreslerden umut kalmamistir
topraga sokuldugum zaman çapa vuran adamlar
denize yaklasinca kumlar ve çakil taslari
geçmis günlerimi asagilamaktadir.
Karanlik sözler yaziyorum hayatim hakkinda.
Ve rüzgar burusturuyor polis raporlarini
kadinlar fazlasiyla günaha giriyorlar
bazi solgun gömleklerin çözük dügmelerinden
çelik tirpan gibi silkiniyor çocuklar
denizin satirlari arasinda.
Gece arsizca kükrüyor pasli beyninde sehrin
küfre yaklastikça inancim artiyor.
Karanlik sözler yaziyorum hayatim hakkinda
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayi tanimaktan
saçlarim çok yoruldu gençlik uykularimda
acilar çekebilecek yasa geldigim zaman
aciyla ugrasacak yerlerimi yok ettim.
Ve simdi birçok sayfasini atlayarak bitirdigim kitabin
basindan baslayabilirim.
anlaşılan bazı dingil faşistler o kalabalıktan ürkmüş. korkmayın, o kalabalık ermeni olduğu için öldürülen bu ülke vatandaşı için yürüyen vicdanlı insanlar sadece... "beyaz bereli" olmayan, kalbinde sızısı olan herkesimden insanların olduğu bir kalabalık sadece. sırf ermeni olduğu için sokak ortasında katledilen bir insanın yalnız olmadığını haykıranlardır onlar. bir bebekten katil yaratan bir sisteme karşı olanlardır onlar. işte sırf bu yüzden "utanmandan" utanıyorum.
paolo ve vittorio taviani kardeşlerin, ikinci dünya savaşının son günlerinde nazi baskısına karşı mücadele veren köylüleri
anlattıkları filmi.
güzel bir hikaye, güzel bir film...
"bana bir öpücük verin yoksa galip döneceğim
ufka bir kesin ordum akıverecek
elimde çözülecek makina ve cinayet
marşlar yazıp halkımla söyleyeceğim yoksa..."
postunu milliyetçiliğe, hamasete dayamış biriyle tartışmak boş bir çabadır. çünkü ne anlatırsanız anlatın o, "ezberlemiş" olduğu hamaseti tekrarlayıp duracaktır. aman diyem, uzak durun böylelerinden.
"sesimi biriktirmiyorum artık ağlama
ne kadar gelişmiş olsa da acı üretimi
yüzbinlerce kuş uçurdum hüzünden arınmış
sen ki zehirlerini soydun sevdanın ve zamanın
sesimi biriktirmiyorum artık ağlama
kalbimde özlemi yok imkansız baharların"
