bilirsiniz belki en az 1 yıllık yazarsanız böyle çok kişi gitti ...'ın sözlüğe vedası diye başlık açıp son bir çırpınıp gittiler. belki onlara gitme diyen olmuştur ama ben bir doğallık içinde içimden bırakarak gitmiştim buradan yazı falan yazmadan. o kadar zaman geçirip 3-5 arkadaş bulup sonra onları kaybetmek gibi bir süreç zuhur etti bende.
şimdi sanal ortamdan tanıştığım birisi yok bazen olsun istiyor insan uzaklarda kendini yakın hissettirebilecek birisi. neyse şimdi 6 ay falan olmuştur son gireli ve bir 6 ay sonra tekrar girerim belki bu kadar gereksiz mevzular arasında daha gereksiz husisi bir başlık açmış da olduk ama hayırlara vesile olsun. seviyorum sizi yani burada bir şeyler yazıp o yazdığıyla hala ilgi çekilebileceğini sanan tüm yazarları.
oğlum ne lan bu. ne özgüven ne kendinle barışık olma. bildiğin buradaki abazanları tavlayıp ahaha bak bana yazıyorlar demek ki güzelim sırf kukum var diye bile yazan var demek değerliyim düşüncesi ve ego tatmin kaynakları çoğaltımı için bir abazan peşkeşleme eylemidir.
bunu yüz fotoğrafı atana söylüyorum bir de bacak ayak saç fotoğrafları atanlar var.
saç: ben kızım lan azıcık da bana yürüyün bacak: elaleme bu kadar açtıysam sana daha fazlasını açarum yaquşuklu ayak: fetişist olmayanı bile fetişist ederim
daha ilerisini görmedim ama meme atmıyorlar ya hepsi küçük memeli ya da memelerine güvenmiyor insafsızlar. neyse canım selam kızlar. özelden caps kabul ederim.
Gerek eş olsun gerek sevgili bu tür ilişkiler için yazarların aradıkları özelliklerdir.
Kültürlü ve okuyan biri olması
Zevkleri benimkine yakınsa ikimiz için iyi olur
Bir de duygudan anlasın be abi şiir yazmak ne demek bilsin okusun müzikte kaybolsun falan.
yine de birkaç tiyo vereyim;
kupanın altına para koyun üstüne de sırıtmayacak bir beyazlıkta bir katman oluşturun.
kitap kaplaması yaparken böyle sartre ne bilem freud falan ağır kitapların içine daha doğrusu kaplama olan kısma.
tenis topunu yarıp onun içine.
vs. vs.
Daha kimbilir kaç tane daha var. Ne bu amk ilk bölümden ne kadar tanışıp da dudakları sömürüyorsunuz. Sonra bunun bu şekilde olduğunu sanan ergenler hüsrana uğruyor. Arkadaş insaf be azıcık giriş bölümü yapın direkt sonuca geçmek de ne.
kültürsüz biridir ve acayip üşengeçtir yani o geçen zamanın en azından bir film izlemekle geçmiş olmasıyla ilgilenir gerisini önemsemez. mesela godfather filmini baba olduğu gibi o marlon brando'nun konuşmasının tadına varamaz. siz hiç kemal sunal filmlerini azerbaycantv'de izlediniz mi ben birkaç kez denk geldim hiç dokunmuyorlar kemal sunal'a diğer adamlara dublaj yapıyorlar. bu gibi özü bozan çeviriler kulaklara zevk vereceği yere gürültü gibi geliyor. zira altyazıda biraz emek vardır özen vardır.
tarih çok uzak değil bugün(19.02.2015). bilmiyorum yaşadınız mı ben bugün yaşadım o anki ve sonraki duygumu aktarayım izin verirseniz.
yarın üniversite öğrenimimi gördüğüm şehre gidecektim birkaç işim vardı gitmeden önce hani ayağımda bez bir ayakkabıyla geldim ama bir tipi tuttu kar savurttu hava iyice bozdu giderayak. bir iş başvurusu için belge çıkartmaya babamım yanına çalıştığı işyerine gittim çıkarttık. arkasından annem babam ve ben ayakkabı almak için bir mağazaya uğrayacaktık her ne kadar 1 ay kadar kalmış olsam da bir asgeri ücretten fazlasını yediğimi söyleyerek hayıflanıyordum yeni bir ayakkabı için olmasa da olurdu. babam kuul diye tarif ettiğimiz ama çapkın olmayan adamlardandır. mülayim ev babası evlatlarının isteklerini yokluk zamanlarında bile yerine getirmeyi en büyük görevi olarak görmüştür çok bilirim cebindeki parayı bize bölüştürüp parasız kaldığı saatleri. ve yine yağın üstüne tuz ekerken aldığımız peynir tatlı çocukluk ekmeklerimi özlerim. o zaman bile üstümüz başımız, lüks erzağımızı(çocukluk erzakları: gofret, çikolata) can havliyle yetişmeye çalışırdı. işte çıktık yola babam önde ben arkada annem benim arkamda biz annemle atkıya kabana eldivene bürünmüş gelirken babam dükkandan bir orta halli montla çıktı. sabah annem şapka vermiş saçım bozuluyor diye takmamış, eldiveni zaten sevmez sigara içtiği için tak-çıkar yapmaktan veya onu kokutmaktan olsa gerek. neyse önde elleri üşüdüğü için cebine sokmuş tabi ben bunu geç farkettim yoksa bu tarz yerlerde katiyen ellerin önemini bilirim. yoldan giderken kaldırım tarafına attığı adımla ve arkasından kayması hatta tutunmak için gerideki ayağını da öne atıp iki ayağının arka arkaya kaymasıyla sağ tarafı üstüne düştü. eli cebindeydi ben onu tutma mesafesinden de uzaktım. hemen kaldırımdaki dükkan sahibi geldi ve kaldırmaya çalıştık. bi an öyle şaşkınlığa büründüm ki. tasvirlerinde insan kelimesini bile zar zor kullandığım başı dumanlı dağ gibi adam bir ufacık kaldırımda yerdeydi. o düşme normal bir düşme değildi bir kez daha çarptı faniliğin tokatını bana. bir kez daha kaybetme anının hüznünü erken yaşatmaya yetti. bu kadar yıkılmazlığından emin olunan, bu kadar sağlam bir adam yerdeydi. o an gözümde değeri düşmedi, şaşırdım kaldım sadece bütün çocukluğum boyunca herkese hava attığım adam, abimi askere gönderirkenki dışında ağlarken görmediğim adam yerdeydi. tüylerim diken diken oldu kendimi suçlu hissettim velhasıl. baktım sonra kaşı yarılmış elmacık kemiğinin üstünden kan akıyor alelacele cebimden mendil çıkarttım sildi annem. ne aşk acısı ne buna benzer erostik can çekişmeler, gerçek hüzün bir zarar gelirken babana ona yardım edemiyor oluşundur bundan sonra benim için.
sonsöz:
--spoiler--
hayatta ben en çok babamı sevdim.
karaçalılar gibi yerden bitme bir çocuk
çarpı bacaklarıyla- ha düştü, ha düşecek...
nasıl koşarsa ardından bir devin,
o çapkın babamı ben öyle sevdim.
--spoiler--
--spoiler--
sizin hiç babanız öldü mü?
benim bir kere öldü kör oldum
yıkadılar aldılar götürdüler
babamdan ummazdım bunu kör oldum
...
--spoiler--
en klişesi herhalde başkası olma kendin ol (semih varol yazmış) kitabıdır. niçin böyle diye sormayın ha illa soracaksanız erkeler genelde üniversite 3. sınıfta bilişsel ve duygusal gelişimi tamamlar ama lise öğrencisinin bu sekilde akıl verici tipte başlığı olan kitabı hiç okuma listeme giremeyecektir.
onun dışında.
kalıp olarak,
... günde ...ınızı geliştirin. [3 günde sağ beyninizi, 1 ayda vücudunuzu gibi]
emir verici kip; işte en sevmediğim tip:
sizde evinizin doktoru olun,
kendinizi anlayın
soru kalıbı
vücudunuz size ne söylüyor?
siz olsanız sizi sever miydiniz?
velhasıl kişisel gelişmek için özellikle psikoloji, felsefe ve edebiyat okumaları bence gerekli ve geçerlidir. gündem takip etmek, dil öğrenmek, sosyal ilişkiler gibi şeyler zaten insanın tetikte ve açık olması gelen alanlar olduğu için bir kitap ne anlamda bu katkıyı verebilir size. gidin gezin, film izleyin, yaşayın, ve kişisel gelişim olmayan alanlar başta olmak üzere okuyun ben tavsiye vermeyi sevmem ama zaten sizde dinlemeyi sevmediğiniz için sıkıntı yok devam.
şimdi bile yazacakken unutulanlar belki de bir an için lan bi ara şu.. vardı denilenler nedense hep unutulmuştur.
bir insan ömür boyu birisinin yasını elbette tutmaz, doğası gereği tutamaz yaşama adapte olmak için yer içer ve başta en elzem şeyler olmak üzere eylemlerini genişletir. bizse bir afette, bir faciada alevlenip ömrümüzün sonuna kadar sanki bir an aklımızdan çıkmayacak kimseler için unutmayacağız nutku çekiyoruz.
yakın döneme tekabül ediyor ara ara birileri çıkıp berkin elvan'a sövmese onu övermiydik acaba. birileri fıtratı maden işçiliği prototipine gömünce 301(?) kişi güvenli ortam olduğu için daha az önemli duruma geliveriyor sanki.
en sevdikleri elinden alınanlar bilir unutmanın nasıl büyük nimet olduğunu, elinden bir şey kaçarken yas tutman anlamsız gelir hareket etmekse yas tutma katsayısına katkıdan başka bir şeye yaramaz.
benim anlatmak istediğim, unutmanın da kaçınılmaz olduğu hatırlamanında ama bir slogan gibi sanki kalan yaşamını unutmayacağı şeyi unutmamak göreviyle geçirecekmiş gibi bir görev üstlenmek çok popülistçe.
bir kişi demek istemiyorum bir kötü olay oluyor ve unutmayacağızcılar yapışıyor o acıyı o an çekmek isteyen ve gerçekten üzülen kişilerin hiç duygularını hissetmeden beslemeden bir koyun çoban sürüsüne çoban olmak istiyor.
birazcık bu kaçışımı bu "genel", "olası" "fıtratımızda olan" "sadece burada olabilen" olaylara duruşumu belli ettiysem ne mutlu bana.
özgecan son olarak seni unutacağım, sadece annen baban unutmaz çünkü hatta onlar da hatırlarını azaltırlar zamanla yanlız elimden gelse de insanlıktan nasibini almamış katillerine en layık cezayı verme komitesinde söz sahibi olsam.
--spoiler--
2 tane kürt dönemin kadısına giderek biz türk olmak istiyoruz demişler kadı 2 kürte baktıktan sonra şu karşı daki dağa çıkın orası türk dağıdır oraya çıkan türk kabul edilir demiştir iki kafadar başlamış dağa tırmanmaya ve uzun uğraştan sonra birisi dağın zirvesine ulaşmış
-yaşasın türk oldum yaşasıınn
-ula maho elini uzatta bizde türk olak oğlim
-siktir gid mına kodumun kürdü...(tekmeyi vurup aşağı atmıştır).
--spoiler--
*çok benzemiyor mu
12 yıl bir her şey yolunda demekki de bir bakmışsın 3-4 ayda düşman olunmuş. kimin kime ne yaptığını konuşmak lazım elbet ama elimizde bir ses kaydından başka görünen bir şey yok. halk olan avâm olan da anlamak istiyor memlekette dönen olayları. biri diyor ki ellerinde kasetlerim çıkabilir diğeri dine kendini vermiş gibi gösterip böyle yapıyorsa vay haline.
memleket ne kaybettiyse dinciden kaybetti artık bir dinini bilen gelmesi gerekmez mi? hem din nedir sorusu sorulmalı ve hoşgörü çerçevesinde dönmelidir.
--spoiler--
inkâr edenler (kâfirler), semaların ve arzın bitişik olduğunu görmediler mi? Sonra Biz, o ikisini (birbirinden) ayırdık. Ve her canlı şeyi sudan yarattık. Hâlâ inanmazlar mı? enbiya 30 (diyanet tefsir)
--spoiler--
bilmiyorum ama tahmin ediyorum ki ara ara her insana doğmuştur ama sırf bir şeylere tutunulduğu için kalınmıştır bu hayatta. yani tamamen gidilemediği için. kayra* gibi önce ruhunu öldürüp serin bir ölüm arzusuyla ne baş edebilir ki? bir arkadaşla konuşuyorduk intihar uçurumdan atlamak gibiydi falan arkan dolu geldiysen geri dönemiyordun tek çare atlamaktı.
Yabancı dil bilmenin yazma yeteneğine pozitif ve bayağı yüklüce etki ettiği savıyla başladım bu yazıya. Bir dil bir insan diyorlardı eskiler baştan iki insanı kafalamış oluyorlar bu yolla. Yabancı dil bilen yazar çevirmenlere ihtiyaç duymaz yani ne yazıldıysa onu okur aktarılanı, saptırılanı, kısaltılanı değil. Aynı şekilde kendi yazısını iki dile en doğru anlatımla kendisinden başka kim çevirebilir ki? Velhasıl cemil meriç(fr), elif şafak(ing), orhan pamuk, halil cibran aklıma bir çırpıda bunlar geldi elif şafak hakkında düşünce olarak uyuşmayan alanlar var yazmasına laf edemiyorum.
Önemsemek ne büyük bir ilgi niteliği. Öylesine değil, yaptıklarını, yediklerini, ne bileyim her türlü şeyini. Masumiyet müzesi misali içtiği sigarının izmaritini bile. Böyle şeyler romantik filmlerde, kitaplarda biraz abartırsan kafanın içinde olur daha fazlası önemseyen bünyeye zarar.
Soluk alıp vermek değil nefes, bütün hayatın kördüğüm olduğu yer aslında. Yaşamak için değil bir makine gibi çalışıp görevini yerine getirmek için. Tüm üste yapıştırılan rolleri liyakatsız yerine getirip eksik kalanlarla beraber bir tamam kabul etmenin mizahisi.
Nefesimi saydılar sanki benim
art arda yanan sigara tasarruf fikrinden daha ağır basıyor
kelimeler pamuk şekerden inim
koştukça bağır yakıyor.
Gecenin 3ünde yazmak için oturup yazamamak diye bir şey de var bugün ona inandım. Uzun zamandır öyle oturup yazmadım kendi başıma.
bana göre birkaç dakikalık içsel bir monolog saatlerce süren diyaloga bir çırpıda tercih edilebilir. Bazen kibirlendiğimi hatta bayağı üsten baktığımı hissetmiyor değilim. Bir diyaloga zaman harcamanın ve olanlarla olacaklar arasına kaskatı sıkışmanın vebalini alamıyorum gözüme, kulağıma. Bu vakitler daha da verimli daha da dolu dolu geçecekmiş geçirecekmişim gibi geliyor. Bugün 25ekim 2014 ne özel bir gün ne de öyle herhangi anlam ifade eden bir tarih. Sırf bir başlangıç yapmak için oturdum klavyenin başına. Bazen değişiyorum en özel şeyim dediğimi saçma sapan anlarla parçalıyorum. Özelliğini kaybettiriyorum.
Hiç konuşmadan yaşamak gibi bir fantezim oluyor ara ara hatta işaretlerle de anlaşmasam. Ne çıkar ki ya da ne girmez hayatıma, sadece konuşmakla kazanabileceğim ne var ki? Sahi elde avuçta ne var ki.
Bu kadar içiçe sokulmak bir hata olmalı bir sınırı olmalı insanın gerektiğinde panjurlarını kapatabilmeli. Soluksuz koşabilmeli kaçmak ya da kovalamak hariç. Sıfıra yakınlığını da hissedebilmeli insan. bir dünyanın binlerce alternatifini gösterip vermemek hangi adalete sığıyor ki. Nerede olduğunu nereye gittiğini bilmeli. Yine emir kiplerini çok çektim belki de hayatımda çok çektireceğim bu emir kiplerine. Gereksizliğin de gerekliliği gerektirdiğinin gerektiğini sanıyorum.
Nasıl bir şey ki acaba ihtiyaçsız bir gün yaşamak sonra bir hafta yavaş yavaş artan bir harikuladelik.
Hani tanımak için ağzımdan bir kelime duymak istiyorlar, başta ismimi, sonra bana ait olmayan bir şeyler silsilesini. başlattığın bu diyalogun saçmalığını göremiyor musun? Sigara içip içmediğimi sor en son mutlu olduğum yeri, ama değiştiremeyeceğim bana takılmış etiketleri sorma. Ne farkeder ki karsta doğumla izmirde ölüm. Bunun arasını sor yaşamın nerede mesela. Saçma sapan dünyaya girip üstelik beni de çekmek istiyorsun etiketlerimle başbaşa bırakıp kaçıyorsun. Ne bir terkedilmiş bu ne sevilme ihtiyacının karşılanmaması anlatmaya çalıştığımı dinleseler bir kulak verseler zaten sorun olmayacak sorun aradan çıkacak. Bazen cümlelerim sonunu ne anlatmaya çalıştığımı ben bile unutuyorum her sözümden bir anlam çıkartacak bir bilime güvenemem ama her davranışımdan olsa başımın üstüne. Bana öğretilmiş binlerce kelimeyi bir yığından çıkarıp doğru dürüst cümleler kurabildiğime şaşırdığım anlar da olmuyor değil.
Bir göze bir kalpten daha fazla değer vereleri gördükçe çıldırıyorum. Yahut bir fiziğe bir kimyadan. Fikirleri hiçe sayıp sırf ego tatmini için onlarca gereksiz insan çöplüğünü yanda taşımayı anlamıyorum. Bir rezalet durumuna odaklı ve zamanı gelince sarf edilmeye programlanmış cümleleri kusmak için pusu kuruyorlar karşılıklı. Bir savaştan ne farkı var bunun.
Mutluluğu paylaşmamalı ya da bölmeli tek lokmaya zamanı gelince tüketmeli. Ne o her karşına gelene bir heyacan yüklemesi yapmacık sevinmeler. Tv programlarının gözde yarışmaları gibi kafesin arkasındaki ayıya fıstık atmak gibi gelene mutluluk dağıtmak değil mi mutluluk paylaşmak. Acıya biraz daha hak veriyorum zayıflıyor insan kopmamak istiyor birisi onu incelmiş yerinden düğümlesin istiyor tabi sonra daha ince yerler açıp gidiyor. Acıyı bölersen ve herkese küçük acılar düşerse daha çabuk atlatırsın rivayeti var kıvrımları açılmaya yüz tutmuş beyinlerde.
Bu an için ya da takip eden birkaç zaman dilimi için dondurabiliyorsun acıyı sonra daha korkunç bir şekilde yüzleşiyorsun. Mutlulukları bir daha mutlu olmamaya terk edip çarçabuk uzaklaşabiliyorsun acı öyle değil her gün onlarca tezi çürütüp yenilerini yazıyorsun.
sözde bu video ile anlatılmış islam'ın şartlarını sayan şarkımsı bir kliptir. eksisözlük'te yalnızken çektiği klip başlığı görünce izledim mantıken kamera sallandığı için birisi daha var evde. oraya yazmadım değerini bil sözlük.
arkadaşın yaptığıdır. ama burda asıl üstünde durulması gereken şey şu eşki'de bir entry bilmem kaç beğeni kaç favla(yüzlerce) bu listeye girerken neden bizde oy yok. lan itü sözlüğe giden bilir orada bile daha fazla ayıp be arkadaş ortalama 400 kişi online oluyor sabah akşam yarısı okuyor desek niye oynlanmıyor bu amk yazarları yazarların entryleri emekleri.
genişletilmiş il başkanları toplantısında söylemiş ulan. yandaş Sabah'ımız da yayımladı tam metni.
--spoiler--
30 Mart seçimlerine girerken Pensilvanya dediğimizde meydanların nasıl coştuğunu gördünüz. Millet en çok bunun için bize yetki verdi.
AK Parti'nin 27 Ağustos'taki genel kuruldan sonra da paralel ihanet çetesiyle mücadele etmesi millete verilmiş bir sözdür. Milli Güvenlik Kurulu'nda da bunun kararını aldık. Artık bu da ulusal kayıtlarımıza kod ismiyle girdi. Paralel ihanet çetesi ulusal güvenlik meselesidir.
Paralel ihanet çetesi her tarafı dinledi. Üzerimize sinsice, montajlarla geldiler.
Hizmet dediler saf ve temiz bir kitleyi hem maddi hem manevi olarak sömürdüler. En alçakça metotlarla bizi sindirmek istediler.
Paralel ihanet çetesini hedefi Recep Tayyip Erdoğan, ailesi veya çalışma arkadaşları değildir. Bu ihanet çetesine hala sempati ile bakan olabilir. O çetenin hedefi istiklalimizdir, bayrağımızdır, vatanımızdır.
Aman paralele dokunsak başımıza bir şey gelir mi?" diyorlar. Yahu bir kere ölür insan ya, bir kere. Her gün ölmenin ne anlamı var?
Bunların ilkesi yok. Bunları kıblesi falan yok, bunlar her şeyi kaybettiler.
Aziz millet bu çete ile mücadele talimatı vermiştir. Şahsen kararlılıkla sürdüreceğim.
Şimdi medyaları çıkmış, neymiş 15'inden sonra istifa edecekmişim. Git işine ya...
--spoiler--
"sözcük" araması: bu işaret içine aldığınız aramalar sadece o kelimelerin aynı dizimde olduğu sonuçları getirir.
+sözcük -sözcük: aramada olması gerekenin başına + olmaması gerekenin başına - koyarsanız sonuçları daraltırsınız. şöyle, modern times +film -kitap
sözcü*: * işareti kelimeyi tamamlar arama içerisinde sözcüğü, sözcüğe, sözcük vs. diğerlerini arar.
?özcük: bir harfin ne olduğu aklınıza gelmediyse bu bütün seçenekleri değerlendir demektir. gözcük, közcük gibi alternatifler işte. anlamsız oldu ama idare edin.
define:sözcük sanırım en değerlisi bu. karşınıza direkt tanımı geliyor yazdığınız kelimenin. kim milyoner olmak ister'e katılacaksanız telefon jokerinize bunu öğretin.
site:sozcuk.com.tr adı üstünde.
~sözcük: eş anlamlı veya benzer anlamlılar, kelime, word vs.
filetype:pdf,doc,xls... belirli dosya türü için torrent sever arkadaşlar gönül rahatlığıyla kullanabilir.
related: benzerleri istenilen müziğin, sitenin benzerlerini size sunan bir komut bu da. tavsiye işe yarayabilir. yeni keşiflere çıkabilirsiniz.
time: saat öğrenme
(parabirimi1) in (parabirimi2) : para birimi dönüştürme
weather:şehir, hava durumu
hesap makinesi: arama kısmına trigonemetri de dahil aşırıya kaçmayan sorular yazarsanız ve = koyarsanız google amca hesaplıyıveriyor.
daha kimbilir neler var. şahsen en işime yarayanları "-" ve define yardımcı olması dileğiyle sizlere.
edit: lan harbiden kafanı merak ediyom niye eksiledin hacım. yanlış mı bilgi. birisi görse yararlı olsa fena mı?
