Bugün, dün ve hatta yarınki Türkiye siyasetinde aktif rol alan, alacak olan adamların çoğu Trabzon, Rize eksenli. Vatansever, yardımsever, milliyetçi adamlardan çıkar. Şimdi milliyetçilik kötü diyemem biri çıkarsa da açsın cumhuriyet hangi akımla kurulmuş onu okusun. Kötü bir şey değil. Kafatasçılık demiyorum, milliyetçilik. Hani şu 6 okta olanından.
Cumhuriyet'in ilk döneminden bu yana Atatürk'ün korumalığını yapmış topal osman'dan tut, Çepni boylarına kadar bir ton adam bulursun vatanı için canını verebilecek. PKK itlerinin, 14 yaşındaki eren'i şehit etme nefreti nereden geliyor ? Karadeniz'e sızamadıklarından olmasın sakın ?
Rum kökenli demişler ? Allasen nüfus mübadelesi sonucu Türkiye'de kalan Rumların çoğu istanbul'da yaşar. Trabzon'da bir avuç köyde Rum kökenli vardır. Rumlar mübadele sırasında altınlarını bile alamadan gitmiş adamlar. Rumca konuşabilmek Rum yapıyorsa zaten go home yanke.
Kafaları zehir gibi çalışır. Öyle yayvan adamlar değillerdir. Tereciye tere satamamaksa sıkıntı eyvallah. Kuyruk acısını anlarım. Esnafına laf söylüyorsanız eyvallah. Ben de sevmiyorum. Son yıllarda Araplar in gözde mekanı olması sonucu 1'e 5 fiyat çekerler adama. Ben de sevmiyorum. Haklısınız.
Namus, ar damarları da çatlamamıştır çoğunun. Düşüp kalkayım sonra sıkıldım başkasına dadanayım olayı da yok "Evlenmeyeceksen kalk git haburdan" gibi bir tepki alabilirsiniz. Kişinin kendini eşine saklaması çağ dışı ise evet biz yobaz ve ilkel bir toplumuz.
Sonra bakayım, daha ne var.
Ha , akp. Evet ben de sevmiyorum. Oy moy da vermiyorum. Oy vereni de anlamıyorum ama kalkıp da tüm şehri yaftalamasina da içim elvermiyor. Hadi selametle.
sebep mükemmeliyetçilik ve çok düşünmek de olabilir.
Çocuğuma iyi bir gelecek sunamayacaksam, hiç dünyaya getirmem diyen insanlar da tanıyorum. ilk duyduğumda abartı bulsam da azıcık düşününce çok hak verdiğim şeyler oldu.
Bakmak, büyütmek vs sıkıntı değil. iyi yetiştiremeyeceğine güvenmiyorsa er ya da hanım kişi bence geçerli bir sebep ya da maddi olarak hazır değilse ve çocuğuna gelecek kuramayacağından endişe ediyorsa yine makul bir sebep. Ha kalabalık aileye bayılırım , çok da isterdim öyle olsun ancak evlilik sorumluluğunun ve çocuğa iyi bir ahlak vermenin öneminin ne denli mühim olduğunu gördüğüm için öyle yapar çıkarız büyür gider diyemem sanırım ileride.
Taze sağılmış süt,
El yapımı tereyağı,
Bol oksijen ve temiz hava,
Çökelik, kırma, telli vb. Peynir türevleri,
Bol bol tefekkür etmeye sebep doğa harikası,
Düzenli bir uyku düzeni,
Minimum stres.
Bizzat yaşamasam da şahit oldum. iTÜ modlarından evlenen var, burada da olabilir neden olmasın ? Öz kuzenim bu sene nişan takacak mesela. Artık düğün de nasip. Yalnız benim tanıdıklarımın hiçbiri burayı evlenmek için kullanmadı. Hani nasip derler nereden gelecek belli değildir diye. Tam olarak öyle oldu işte. Yoksa burada yazan insanlar da otobüste yanyana oturduğumuz , aynı marketten alışveriş yaptığımız insanlar.
Nenemin geçen sene diz ağrılarından şikayetçi olması ve akabinde tıpcı kuzenimin minik şekerleri bir ilaç kutusuna doldurup "nene al bunları sabaha akşam günde 2 kere iç " demesiyle vuku bulmuş olay. Ciddi ciddi nenem iyileşti swh
seher vakti gördüm gözümün sultanını;
dedim: sultan mısın? o dedi: yok, yok.
gözleri ateş yeri, kolları kınalı;
dedim: çolpan mısın? o dedi: yok, yok.
dedim: ismin nedir? dedi: ayhan'dır.
dedim: yurdun nere? dedi: turfan'dır.
dedim: başındaki? dedi: hicrandır.
dedim: hayran mısın? o dedi: yok, yok.
dedim: aya benzer, dedi: yüzüm mü?
dedim: yıldız gibi, dedi: gözüm mü?
dedim: alev saçar, dedi: sözüm mü?
dedim: volkan mısın? o dedi: yok, yok.
dedim: çatık nedir? dedi: kaşımdır.
dedim: siyah dalga nedir? dedi: saçımdır.
dedim: on beş nedir? dedi: yaşımdır.
dedim: canan mısın? o dedi: yok, yok.
dedim: deniz nedir? dedi: kalbimdir.
dedim: rana nedir? dedi: dudağımdır.
dedim: şeker nedir? dedi: dilimdir.
dedim: bir tatsam? o dedi: yok, yok.
dedim: zincir vardır, dedi: boynumda.
dedim: ölüm vardır, dedi: yolumda.
dedim: bilezik? dedi: kolumda.
dedim: korkar mısın? o dedi: yok, yok.
dedim: neden korkmazsın? dedi: tanrı'm vardır.
dedim: daha başka? dedi: halkım vardır.
dedim: daha yok mu? dedi: ruhum vardır.
dedim: şükran duyar mısın? o dedi: yok, yok.
dedim: istek nedir? dedi: gülümdür.
dedim: savaş var? dedi: yolumdur.
dedim: ötkür nedir? dedi: kulumdur.
dedim: satar mısın? o dedi: yok, yok
Şahsen benim bir adet vardı. Eşya olanından. Lübnan menşeili, bizim çatı katına nasıl girmiş en ufak bir fikrim dahi yoktu ancak iğnesinin bir kısmı kırık olup Handan Kara veyahut Melahat ablanın çok güzel şarkılarını çaldığım oldu. Plakları sevelim yahu. Bozuk da olsa sevelim.
Kadınlar bir şeyleri düzeltmeye, onarmaya ve ben yaptım demeye meyillidir. Piç erkek de sevmezler, esasen onları cezbeden karşısındaki adamı 'kendince' düzeltme merakını harekete geçirmesidir. Oysa sevginin ve ikili ilişkilerin en temel kuralı bir insanı değiştirmekten ziyade onu olduğu gibi kabul etmekten geçer. Ancak bunu henüz fark edememiş hanım kişisi illa da piç diye nitelendirilen beyi düzeltme güdüsü ile yola çıkarsa yine en çok üzülen ve ilişki sonunda kalbi onarılması gereken ne yazık ki ta kendisi olacaktır büyük ihtimalle. Ha hanım kişi, bile isteye böyle bir bey tercih ediyorsa da yine kendince haklı ve ilgi alanları olabilir. Nitekim bu da bir tur arz talep meselesidir.
Küçükken yengem sadece bir tanesini birkaç saniye içerisinde yaptığı için bende 'aşırı zor kesin aşırı efor gerektirir bu yemek' diye algı oluşturmuş senelerce hiç mutfağa girip denememiştim bile hem nasıl olsa bizim yöremize ait bir yemek de değildi. Geçenlerde yine yapan birine denk geldim o an olayın aslında bilek hareketi olduğunu fark ettim. Henuz bir kez denemekle birlikte harcın yumurta ve su ayarı iyi tutturulursa ilerideki aşamalarda bir sıkıntı çıkmıyor gibi. Yine de tabi ki eli alışan ve kolayca yapabilen hanımlara helal olsun, kolay değil.
Bir şeyin fiyatından bahsetmeyi hiç hoş bulmasam da gerekirse 250 lira da verebilirim. Gerekirse diyorum çünkü çok sık kitap okuyan biri olarak kitap fiyatları ne yazık ki " aldı başını gitti " hal böyle olunca son zamanlarda halk kütüphanelerini daha sık ziyaret eder oldum. Ancak kitaba verilen paraya acımıyorum arkadaş.
Hala farkında değilsek farkında olalım ki o eski 100 lira, o eski 100 lira değerinde değil. illa ki faiş fiyatların da etkisi ya da söz konusu kişinin ismi popülaritesi de vardır bunda ama Allah aşkına artık 100 lira o eski yüz lira değil bunu fark edelim.
Birkaç ay önce 5 liraya aldığım sıvı sabun şu an 17 kusur lira. Hacı şakir marka.
Bim'den 2 hafta önce aldığım Arap sabunu 3.9 , şu an 8 lira civarı. Bunların üstüne yeni bir zam gelirse akıbet ne olur işte onu hiç kestiremiyorum.
Anadolu'yu masum sananların asla kabul etmeyeceği gerçek ancak durum tam olarak da öyle. Bir kasabayı bir köyü azıcık eşseniz eminim altından bir sürü zina silsilesi çıkacak ancak söz konusu bireyler tam tersi bir duruş sergilediği amiyane tabirle dürüst olmadığı için kimsede en ufak bir şüphe bile zuhur etmeyecektir senelerce. Çünkü biz öze değil duruşa bakan bir toplumuz evet.
ne yazık ki akrabalarımızı seçemiyoruz bu hayatta.
birkaç sene önce, anne tarafından çok da samimi olmadığımız bir akrabanın düğününe ısrarla çağırması sonucu annem ile birkaç akraba bayanı düğüne bırakırken söz konusu akrabaların arabada beni de görmesiyle "ayıp olmasın bir hayırlı olsun deyip çıkarım" düşüncesiyle o düğüne gitme hatası yaptım. düğüne gitme gibi bir planım olmadığı sadece arabayı süren zat olarak spontane katıldığımdan ötürü, üstüm başım gayet gündelik bir tarzda kot, sıfır kollu siyah bir bluz ve evden çıkmadan önce ayakkabılıkta elime ilk gelen çok da sivri topuklu olmayan bir çift pabuç geçirmiştim ayağıma.
çok fazla kalma niyetim de yoktu ancak ve ancak daha salona girer girmez insanların beni kınayarak süzmesinden ve içeriden gelen hafif ilahili fon müziğinden binaen anladım ki mutaassıp bir düğün için çok da uygun bir kıyafet değildi, daha fazla ilerlemedim annemlere oturacakları masaya kadar eşlik edip ayrıldım. hepi topu bu. toplasan 5 dakika kalmadım o salonda. tanıdık birkaç sima dışında da kimse ile merhabalaşmadım bile.
yoz toplumlarda ne yazık ki düğünlerin iki insanın hayatını birleştirmelerine şahit olmaktan başka dedikodu malzemesi bulmak gibi işlevleri de vardır. ve evet tahmin edersiniz ki o düğünde tesettürlü olup da daracık vücut hatlarından iç çamaşırlarına kadar belli olan yaşı daha 20'yi bulmamış kendini teşhir eden kızlar veyahut makyajından ötürü tanınmayacak kadınlar değil de benim evden çıkmadan önce elime gelen topuklu ayakkabılarım dedikodu malzemesi olmuştu. gülerek dinledim o zamanlar bunları hatta epey dalga geçtim o dönem zihniyetle bana bir rahatsızlık vermemişti çünkü.
söz konusu ayakkabıları burada, miriam kavakçı'nın da giyindiğini görüne bu olayı anımsadım ama. hatta ne yalan diyeyim ben o şekilde bir fotoğraf çekip sosyal medyaya da atmamıştım üstelik ama o gün sıfır kollu bluzum ve topuklu ayakkabılarım büyük bir hezeyan olmuştu toplum için. demek ki keramet dili dışarı çıkarıp poz vermekteymiş. biz bilemedik.
2. kabataş vakası olması kuvvetle ihtimal dahilinde.
mevcut hükümete yakınlığı ile bilinen ece erken dahi olayın meydana geldiği kafeye gidip garsonla konuştuktan sonra "hiçbir şey göründüğü gibi değil, deniz çakır haklı" diyebiliyorsa dahası deniz çakır ısrarla, ortada kamera kayıtları var her şey orada açıp bakın ddiye ısrarla yineliyorsa bir düşünmek lazım. kaldı ki garson da gelip mahkemede şahitlik yapacağım deniz çakır haklıdır dedi diye bir haber de okumadım değil.
olay, deniz çakır veyahut bir başkası hiç önemli değil eğer birinin giyim kuşamından rahatsızlık duyuyor ve bir de hakaret yolu ile rencide ediyorsan yaptıklarının sonuçlarına da katlanma mükellefi olursun ancak daha ortada daha somut hiçbir şey yokken bu denli linç de insanı şüphelendirmiyor değil.
normalde okuduğum kitabın satırlarını çizmekten hiç hoşlanmam, altı çizili satırların başka bir zamanda farklı bir noktayı fark etmemi önleyeceğini düşünürüm ancak orwell'i kaç defa okursam okuyayım bu kitabında vurgusu hep aynıdır, mesaj açıktır.
can yayınları s.91: " nasıl'ını anlıyorum, neden'ini anlamıyorum "
