gecenin bu saati olmasa da geç bir saat de böyle uçsuz bucaksız bir mecrada zaman öldüren değersiz varlık , ne haber ? neden burda "hayat dersi" almaya çalışıyorsun . neden burada bir şeyler öğrenip onlar uğruna yaşamak istiyorsun ? neden burda gördüklerine inanıp burda ki yaşanmışlıklara inanmak , iyi kötü birini bulup onunla muhabbet etmek istiyorsun ? seni ne bu hâle düşürdü ? mesela beni bu hâle düşüren şey , zekamın beni aşması ve artık buna katlanamam . zeki olduğumu sanmam ve insanlarla muhabbetten kaçmam benim bir sorunum . aynanın karşısına geçtiğimde her ne kadar kendimi değersiz biri olarak adlandırsam da insanların karşısında onları zerre umursamamak benim sorunum . peki senin burda olma sebebin ne ? 15-20 yaş arasında açılmadığı kıza açılma taktikleri bakan çocuk musun yoksa sen ? kıyamam sana .. yoksaaa sen şey misin ? üniversite de yurtta şuan yorgan altında yüksek sesle şarkı dinleyip enteylere yorum attıktan sonra dakikada bir bildirimlerini yenileyen o umursuz genç misin ? veya daha ileri gidelim .. sen gerçekten burayı alışkanlık haline getirmiş o ezik misin ? burası senin için zorunluluk mu oldu artık ? yoksa senin o mükemmel işleyen sisteminin içinde artık " Uludağ sözlük " kavramı bir zorunluluk haline mi geldi ? biliyor musunuz aslında hepiniz , hepimiz çok kötü insanlarız , lakin hiçbirimizin elinde sahip olmak istediği şeyler yok . biz iyi biri olduğumuzdan zina yapmıyor , adam öldürmüyor , hırsızlık yapmıyor değiliz . biz sadece fırsat bekleyen iki yüzlü karakterleriz . bunu değiştirmek beyinde biter , eğer o beyni geliştirmeye çalışırsanız ki çalışmazsınız çünkü o ses Türkiye izlemek ile meşgulsünüzdür şimdi siz . neyseee , soon ki üç dörrrrttttt la la laaaaaa ..
16 yaşımda başlayıp 19 yaşımda son bulan . bana hayatı az da olsa öğreten maceradır . bu olay çerçevesinde öğrendiğim en önemli şey ise . ne kadar düz , yani umursamaz olursanız dünyanın neresinde olursanız olun lafınız sözünüz geçiyor. söyle açıklamak isterim bu iddiamı . Almanya'ya seyahatim 16 yaşımda Berlin'e olmuştu. zorunluluk sebebi ile gitmiştim Berlin'e. Berlin'in insanları gerçekten kibar insanlardı , saygılı insanlardı. en azından çevremde gördüğüm kadarıyla böylelerdi . Almanya'da tek başıma 16 yaşında olmam , ülkem insanlarının her gördüğü esmeri Suriyeli sanması kadar ironik ve saçmaydı . lakin Almanya da da olsam karakterimden ödün vermedim o zamanlar. erken yaşta olgunlaşmanın tek güzel yanı da bu zaten . pişman olmuyorsunuz. çünkü pişman olmayacak kadar çok düşünüyorsunuz . şahsen ben böyle bir geçmiş istemezdim . pişman olmak isterdim . okulu asmak , arkadaş edinmek , çılgınlık yapmak isterdim. o zamanlarda sakin olmanın ekmeğini şu yaşlarımda yiyor olabilirim . lakin bir saniye ben evliya çelebi tarzı anlatmayı , bir miniminnacık gezi yazısı çıkarmak istiyordum . ne ara bu denli şey oldu . neyse geçti artık ..
tahminlerime göre . şu 45 gün içinde inanılmaz zamlar gelecek . KDV dahil her türlü sikecekler milleti . koltuk sallanıyor . ne sikerlerse kâr . haklılar amına koyayım , MÜSTEHAK.
benimdir efendim . şöyle bir bahsetmek istiyorum , içimi dökmek istiyorum . lanet olsun ki komplekslerim var . bunun ne kadar berbat , lanet bir şey olduğunu bilsem de asla kendimi sevemiyorum . başkalarını da sevemiyorum. komplekslerim yüzünden insanlara ilgi gösteremiyorum , onlara uzaylı gibi davranıyorum. onlardan uzak durmaya muhabbet etmemeye çalışıyorum . oysa ki hiçbir kötü huyu olmayan içi dışı bir bir kişiyim . hiç kimseyi üzmek istemeyen , üzmeyen , asla dedikodu yapmayan , yalan söylemeyen , insanlara hep istediklerini söyleyen , insan psikolojisine hafifte olsa sahip olan biriyim. ama bir kaç özelliğim var bu şeyler beni alıp başka diyarlara götürüyorlar . bu özelliklerim beni delirtiyor. yardım edinsenize bana biraz.
yakışıklı adamların fotoğraflarına bakarım . sonra o fotoğrafları iPhone ile çektikleri için bu kadar güzel diye isimlendiririm . sonra da sen neyle çekilirsen çekil bir boka benzemessin diye kendimi gömerim . acaba neden yapıyorum bunu ?
insanların sevmesi için , saygı göstermesi için , bir bok yerine koyması için . illaha olmadığım biri gibi mi görünmem gerekiyor ? anlayamıyorum , kötü biri değilim ki ben . neden değişmemi istiyorsunuz ? neden beni ben olarak kabul etmiyorsunuz . ne yaptım ki ben size ? siz bunun karşılığında ben olmamamı istiyorsunuz ? olamam arkadaş , istemediğim insan olamam . yolunuz açık olsun.
var mı bunun adı ? umrumda değil diyorum. o bir hiç diyorum . ama mesaj sesi geldiğinde , bakıyorum ki bu sefer ondan ve o an orda değişik bir şey hissediyorum . kalbimin üst kısmı titreşim gibi oluyor. bir yandan ben bu tepkimeyle savaşırken falan filan.
bugün Kadıköy'de dolaşırken bir abi gördüm . meydanın ortasında hüngür hüngür ağlıyordu . dışardan bakıldığında emekçi , işçi olduğu her halinden belli oluyordu ki , bu sefer abimizin canı çok feci yanmıştı , belliydi . bağıra bağıra "namussuzlar , alçaklar , şerefsizler , pis insanlar , Allah belanızı versin , sizi Allah'a havale ediyorum" gibi sözleri bağıra bağıra ve hüngür hüngür ağlayarak söylüyordu . Etrafta ki insanlara baktığımda ise gördüğüm manzara berbattı . adama dilenciymiş gibi bakanlar mı dersin , gülenler mi dersin .. ben bu kadar ruhsuz olamadım . gittim tuttum kolundan abimizin. oturdum bir banka sakinleştirdim . anlatmaya başladı . oğlu ve karısını bundan 4 ay önce trafik kazasında kaybetmiş . o günden sonra hiç dönmemiş şansı . işten kovulmuş , ve çeşitli inanması insanlık için zor olan şeyler . sordum abiye , şimdi neden böylesin diye . nedenmiş biliyor musunuz ? sokakta simit sattığı içinmiş . bu amına koduğumun memleketinde adabıyla işini yapana neden bu kadar engel olunuyor lan ? bu afedersiniz ama oruspu çocuğu zabıtalar neden kendilerine para koklatmayanı yaşatmıyorlar . her neyse , demem şu ki . abimizin dediği gibi , yazıklar olsun bize , hepimize yazıklar olsun . böyle insanlık olmaz olsun , o adama orda gülenler , dalga geçenler hepsi bir gün aynı duruma düşsün . nasıl bu kadar ruhsuz olduk ? nasıl böyle acımasız olduk ? nasıl bu kadar umursamaz olduk ? olmayalım arkadaşlar , olmayalım . içimizde az biraz insaniyet kalmış onu da harcamayalım , insanları ve kendimizi heba etmeyelim . yazıktır , günahtır..
baba dedim , seni baba saydığımdan değil karaktersiz oruspu çocuğu , oraya yazacak başka bir sıfat bulamadım . insanın en nefret edeceği insan nasıl en yakını olabilir , oluyor . sen büyük bir oruspu çocuğusun. inşallah yarın faili bir meçhul şekilde geberir gidersin de herkes senden kurtulur , senin karakterini sikeyim ama bir şeyi unuttum sende sikebileceğim bir karakter dahi yok .
kendime sorduğum bir soru . nedeni ise gayet açık , ne olduğumu bilmiyorum . biri ile konuştuğumda kırıyor muyum acaba diye düşünmekten konuşamıyorum . kelimeleri seçe seçe konuştuğumda kendimi kandırıyormuşum gibi hissediyorum . nedenini bilmiyorum ama nedense iğrenç biri olduğumu düşünmeye başlıyorum . enteresan.
