ve sen şimdi benden,
üstüne titrediğim umutlarımı kendi ellerimle öldürmemi istiyorsun,
dönüp arkana bakmadan....
bazen düşünüyorum;
seni sevmekle hata mı yaptım?
ama yok....
bunu hakediyorsun, sen beni sevmesen de olur...
aşkın en acısı ama en temizi,
en çekilmezi ama en unutulmazı...
hepsinden de önemlisi; en gerçeği de bu değil midir zaten?!
kabullenmek unutmak,
unutmaksa ölmek demek...
yazık bu hayata, yazık.
yaşanan onca özlem dolu günün bi anlamı olmalı...
bi manası olmalı;
karşılıksız bekleyişlerin,
gereksiz umutların,
gözyaşına bulanan gecelerin...
herşey bu kadar boş,
bu kadar basit,
bu kadar anlamsız olmamalı..
ben seni unutmak için sevmedim,
her ne kadar senin için her şeyi göze alsam da..
