en önemli günleri boka çeviren, o sırada yanınızda olan herkese elinizin tersiyle bir tane geçirme isteği veren, saatlerce kıvranıp soğuk terler döktükten sonra insani dehşet şekilde bitkin düşüren lanet olasıca ağrıdır.
böyle bunalım takılıp, sürekli olumsuz düşünüp, sızlanan şahıs sen benden uzak dur be gözünü seveyim uymuyoruz işte anlamıyor musun mal mısın yani kafa bu da.
günden güne hızla artan beyinsizler topluluğuna dahil olmamak için var gücümle kaçıyorum. evet evet onlardan olup hayatımın iyice boka sarmasına ve monotonlaşmasına izin veremem.
kopması sonucunda insanı hayatından bezdirir. spor hayatınız sona erer. bırakın koşmayı yürümek için dualar edersiniz ki ömür boyu sakat kalma riski bile vardır, ciddi bir durumdur.
1 gün önce düşünürsün hiçbir şeyden haberin yokken, ne yaptı acaba nerelerde diye. 1 gün sonrasında bu sorunun cevabını kendi gözlerinle görerek öğreneceğini nerden bilebilirdin ki. tesadüfün bu kadarı da olmaz ki canım. sadece donar kalırsın öylece.
faydaları saymakla bitmez. ilk olarak, stresli günün ardından yazmak iyi bir terapi yöntemidir. ikincisi, ilerde okudunduğunda insanı kahkahalara boğan güzel alışkanlıktır. üçüncüsü, dil öğrenmeyi hızlandırmak için yazılanları vardır v.s.
herkese yetemem ki ben. nedir bu afranız tafranız... o değilde sen kimsin ki benim yanımda kendini bir şey sanıp havalanırsın? seni yükselttiğim gibi indirmeyi de çok iyi bilirim. istediğim sürece hayatımdasın.
ne aciz insansın sen öyle! bu kadar mıydı cesaretin? kendine bile yutturamadığın bahanelerin, yalanların arkasında, kendince yürütmeye çalıştığın dünyanda daha kaç kere çuvallayacaksın? meraklar içerisinde izlemekteyim yazık lan.
