gitmeye karar verdiğin an,
aynı zamanda gitmeye başladığın an olmalıdır.
aksi taktirde bir türlü gidememeyle yüzleştirir.
gitmeye karar veripte kalmak zorunda olmak gibisi yok.
acı verip, ziyadesiyle üzer. evet bunu yavaş yavaş yapar.
tıpkı kolanya kokusunun yavaşça tüm odaya yayılması gibi.
bulunduğun yerde olmaman gerektiğini bilirsin ancak koklamaya devam edersin.
çünkü nefes alıp vermen gerekir.
