Zamanın birinde yollarımız kesişti. Yakın olduk. Aile olduk.Başımız sağolsun.'manyakmısınızz oluuum' desen ya yeniden.
Anne ve babana sabırlar diliyorum.
2010 senesi hayatımıza dahil olmuş gencecik bir üniversite öğrencisi.iftar yemeği fırının azizliğine uğramıştı. 'olsun ablam ben böylede yerim sen canını üzme' diyerek teselli verecek kadar mütavazi bir insandı. Sen evladımız gibiydin. sen gülen yüzün, temiz yüreğin ve o güzel sesinle hiç unutulmayacaksın.mekanın cennet olsun evlat.
'aramızda'
Hayatini zindan eden bir adamın ellerinde can vermiştir. Bir evlat anne yada babasını çoklu organ yetmezliğinden 90 yasında toprağa vermeli. Annesinin katili babası olmamalı.
Kucagına alınca anlarsın. Ceyda hamileyken aynı bende senin gibi düşünüyordum. Ama Berna'yı kucağıma verdikleri zaman her şey değişti lan. Her şey! Yaparım gibi geldi. Baba gibi hissettim yani. Onun her soluk alıp verişinde de ben buna daha da inandım. Hele yürümeye başladığı zaman , varya dünyanın en güçlü adamı gibi hissediyorsun lan kendini. Ona kimse bir şey yapamaz. Yapanın alayını sikerim ha ! Hayatın amınakorum ha ! Baba olmak kolay değil yani. Eşik atlamak gibi bir şey. Her şeye başka bir açıdan bakıyorsun. Çocuğun varsa her şey yalan geliyor. Onun böyle kokusunu ciğerlerine çektiğin zaman , cinayette yalan geliyor , ceset de yalan geliyor. O ölümün kokusu bile yalan geliyor adama. Öyle işte... Dünya sikime ! Onun o yumuşacık tombul yanaklarından gözlerini kapatıp bir öpücük aldığında yetiyor.
Sonra büyüyorlar tabi. Okula gidiyorlar sonra saçma sapan şeyler olmaya başlıyor. Sen onu elimde tutayım derken hayat onu senden almak için çabalıyor. Sonra hayatının baharında daha , en güzel zamanında onu senden alıyor. Soruyorsun tabi seni niye almadı diye. Cevap veremiyorsun. Bilmiyorsun... Anlamıyorsun ki.
Birileri buna sınav diyor. Sınav veriyormuşuz. Lan ben hayatım boyunca girdiğim sınavlarda hep başarısız oldum. Hep geçer not aldım yani. Daha fazlası beni ilgilendirmedi. Geçer not...
Biz hayattan da geçtik zannettik ya , biz o hayatta kalmışız. Biz niye hep bu hayatta kalıyoruz biliyor musunuz ? Ben bilmiyorum amınakoyim. *
ölmeden bir hafta önce 'yarın doktora git olur mu? kendine iyi bak babacığım' sarılıp seni seviyorum demiştim. son görüşüm oldugunu bilseydim içimde kalan ne kadar güzel şey varsa sıralardım. mezarının başında içimden teşekkürler yağdırmazdım. hep son cümlenizmiş gibi güzel dileklerle ayrılın yanından uyumaya gitseniz bile.
