Durup durup kendime işkence ediyorum. Düşüncelerim acıyor diyor ya şair. Düşüncelerim iğne gibi beynime saplanıyor. Sonra kalbime bir kancalı kurt iniyor ve kanımı emiyor bütün gece. Yaramı kaşıyıp kanatmaktan zevk alan bir ruh hastası var içimde. Özür dilerim kendim..
“Artık bol bol konuşmak bir yana, hiçbir zaman hiç kimse ile, hiçbir konuda konuşmasının artık mümkün olmadığını tekrar, birdenbire ve gayet açık bir şekilde anladı ve kavradı..”
“Sorun değil.” Bu yalana ne çok sığınıyorum bir bilseniz. Sevdiklerinize kırılınca sorun değil diyorsunuz. Aslında sana param parçayım, sana kırığım, döküğüm.. ama sorun değil canımın içi.
Şımartma bu kadar yaralarını. Sen onlara baktıkça acıyacaklar, biliyorsun. izin verme elini kolunu bağlamalarına. Acıyor mu diye sorma artık. Evet acıyor! Ama bakma işte o yöne. Çevir kafanı bak; gökyüzü çok güzel!.
