bi de ayrıldıktan sonra aynı olayın kavgasını yapın, aynı şekilde sinirlensin, kızsın öyle göreyim sizi "ohhş sinirlenince ne kadar güzel oluyorsun" derken.
aslen erkeklerin muhabbetini çok sevdiği kız türüdür. lakin aradaki samimiyet arkadaşlıktan farklı bir hal alırsa erkek tarafı bundan pek hazzetmemeye başlar. daha kısa zaman önce enseye şaplak göte parmak olduğu kıza ona lanlı konuşmanın yakışmadığından filan dem vurur, komik olur.
"ama lanlı konuşma, yakışmıyo senin gibi nazik, güzel birine"
aşkın gerekliliği olarak gösterilmesi çok saçma olan eylem. her sevişmeden uyuyan aşık mı yani? bu nasıl saçma bir mantıktır.
sevgiliyle uyumak tabi ki çok güzel bir şey ama bu konuya gelince sevişmek neden hep dışlanıyor anlayamıyorum. sevdiğimi istemeyecem de kimi isteyecem?
