gördüm ki marmaray'a atlayıp 10 dakika içinde kadıköy'de olabiliyorum. kimin sayesinde acaba tüm bunlar dedim kendi kendime. sonra adımlarımı atarken, sağ tarafta kocaman bir resim gördüm. reisti o. recep tayyip erdoğan idi. dedim ki allah'a hamd olsun. sonra dışarı çıktım tramvaya bindim. bu tramvaylar, metrolar, metrobüsler, köprüler, camiler, geçitler.. kimin eseri? aynen böyle dedim. sonra solumda binali yıldırım'ın resmi vardı. allah'a hamd olsun dedim.
istanbul'a gelin, sizin de fikirleriniz değişecektir emin olun.
hepimizin başına sürekli olarak gelen olay. durduramıyoruz. sonra neden iddaa bayiileri agzina kadar dolu. kizlar neden zengin sevgili ariyor. erkeklerin zengin erkegin kucagina atlama gibi sansi olsa keske.
tolstoy gibi serinkanlı ve işini bilen bir üstad varken, london gibi kendine ve kelimelerine güvenen, bambaşka bir tarz varken gidip de karamsarlıktan öteye geçemeyen kinyas ve kayra kafasındaki dostoyevski'yi seven kişilerdir.
kaldırabilirim güzel kız,
kaldırabilirim bu hayatın tüm yükünü,
sırtlanırım da bütün acıları
fakat sensizlik, işte onu yapamam.
sözlük kızları ile kafayı bozmuş sapıkların açtığı başlıklara karşı tepki olarak açılmış bir başlıktır, herkes anlayamaz.
son derece haklı bir kızdır. sizin pis zihinlerinizin yansıması olan entryleri kimse çekmek zorunda değil. kız rica etmiş ama biz sert bir dille söyleyelim: kaldıracaksınız o entryleri!
