birçok insanın yol yaptı metro yaptı hastaneleri kolaylaştırdı vb. savunmalarıdır.
2015 yılındayız ve bütün avrupa ülkelerinde her yerde metrolara var, düzgün yollar var (ki bizim asfaltlarımız bile 3.sınıf).hiç birini rte yapmadı zaten teknoloji çağının ortasındayız ve bunlar olacaktı. sadece onun hükümetine denk geldi o kadar.
x ya da y partisi baştayken farketmez son 10 yıllık gelişmeler kim olursa olsun yapılacaktı. mısır gibi kalmamız beklenemezdi heralde.
Vali bey amcamız çocukların okullara gidemeyeceğinden mütevellit okulları tatil etti.
Tamam çocuk değiliz elbette ama bu kadar metrobüs yolda kalmış gözümün önünde minibüslerin kaza yaptığını görmüşken;
Sorarım işverenler size bize günah değil mi? Yolda kaç kere düşme tehlikesi geçirip kayan arabaların yanından kaçmaya çalıştım. Bunu ben değil bütün insanlar yaşıyordur. ayrıca kendi araçlarıyla işe gitmeye çalışanlar hem maddi hem de manevi bir risk altındalar.
Patron evde yatsın uyusun sıcacık yatağından çıkmasın personel akşama kadar çalışsın. Para kazanmak için yapılan bu vicdansızlık.. yok ben bişi demiyorum artık.
Empati kuruyorum ben işveren olsaydım yaparmıydım? yapmazdım ulan.
Polise her türlü yetkiye veren yeni yasal düzenlemedir.
Amacın aslında teröre önlem almak olduğu öne sürülse de direkt olarak halka, kendi vatandaşına karşı bir yasa tasarısıdır. Terör bahanedir hedef gezicilerdir, eylem yapan vatandaşlardır.
Bu durumu en güzel ispatlayanda; 'molotofa, bilye ve sapana karşı polisin silah kullanma yetkisi.' adlı maddedir.
Bu durumun hükümetin işine yarayacaktır. Hepimiz çok üzüldük ama bilmeliyiz ki hayat devam ediyor. Gündemin değişmesiyle aç kurtlar gibi bekleyen hükümetin neler yaptığını kaçırmamak gerek.
Hayatında eğer biri varsa ve gerçekten bağlanmışsan seviyorsan onu kaybetmemek için yaşanan endişedir.
Bir çok insan; 'o beni kaybetti beni onu kaybetmedim.' felsefesini benimsemeye çalışsa da bu konuda samimi olduklarına inanmıyorum
Birini kaybetme korkusu kompleks değil, eziklik değil, özgüven eksiklikliği hiç değil.
Tüm benliğimi kaplamış bir insan var hayatımda. Sabah onun varlığına şükrederek uyanıyorum. Sabah önce ben evden çıkıyorsam ve hava soğuksa sıkı giyin! diye mesaj atıyorum. Yemek yedi mi mutlu mu nerede ne yapıyo biri canını sıktı mı her saniyesini bilip yanında olmak istiyorum. (Kontrol manyağı değilim!) ve ona da söylediğim gibi bu hayattaki tek amacım; 'Onu mutlu etmek olsun istiyorum.' bir o kadar da karşılıklıdır ki bu her saniyemi biliyor ve benimle her şeyini paylaşıyor. kimi zaman birbirimize itiraf ediyoruz aşık değiliz birbirimize ama birçok aşıktan daha samimi duygular beslediğimize inanıyoruz. Hayatı paylaşıyoruz, hayatın ta kendisini birlikte yaşıyoruz. Hiç bir zorlukta pes edip birbirimizi yarı yolda bırakmıyoruz. Gecem gündüzüm sabahım akşamım dünüm bugünüm yarınım herşeyim onlayken herşeyim o olmuşken nasıl kaybetmekten korkmaz insan!
