çelişkiler yumağı, bana kalırsa abartılmış film. bana şimdi sövenleri, cahil diyenleri duyuyorum problem değil. bilimsel bir olay değil, zevk meselesi . neyse bir örnek veriyim geçiyim. tyler kardeşimiz calvin k. reklamlarındaki vücutlu elemanlara bakıp mastürbasyon kendini yoketmektir diyor. peki sormazlar mı adama tyler o baklava karın kasları, geniş omuzlar, son derece seksi adonis ne iş diye? sorarlar. ben sordum, cevap alamadım.
kilosu 50 liralık kaşardır. kimi çıkıp demiş yok kafası karışmış, yok kendini ona ait hissetmeyen. ona ait hissetmiyorsan siktir olup gideceksin erkeğin hayatından. siktir olup gideceksin ki seni seven, seni düşünen biri arken onun bunun kucağında dudaklarını dudaklarına değdirmeyeceksin. hayır gören erkeklerin hepsi tüm gün kerhanede takılıyor, canı sıkılınca peçetecilik yapıyor zannedecek.
filmi izlemeden önce ulan biraz tırt duruyo dediğim ancak izlerken oldukça memnun kaldığım film. alman disiplini, dönemin asker ve bürokratlarının yaşamı, yatılı okul hayatı ve diğer şeyler. muhakkak izleyin.
son günlerdeki tutumuyla takdirimi kazanmış siyasi parti. her ne kadar bu durumda payınız da olsa diğerlerine bakınca çok suçlu göremiyorum sizi. umarım devlet bahçeli eski silik karakterinden kurtulur da gerçek bir mhp lideri gibi davranır. işte o zaman mhp'nin oyları patlar. böyle devam et devlet, bir oy da benden!
tek okuduğu darağacında 3 fidan olan ezik bünyelerin bok attıkları tarihtir. bu kadar yanlışsa, bu kadar yalansa karşı belge getirin. kanıtlarınız ortaya koyun. hadi yapın. neden yapamıyorsunuz? yapamazsınız. anca bik bik ötersiniz. bu yüzden de kimse sizi siklemez. hepsi de tarihçi, hepsi de tüm günlerini arşivde geçiriyorlar da resmi tarih şöyle böyle diyorlar. size acımaktan başka yapacak bir şey yok.
şerefsizlerdir. konuyla ilgili ilk girdimi vatansever bir türk insanı olarak yazmıştım. şimdi ise bir polis çocuğu olarak yazıyorum.
sizin o barbar, rüşvetçi , hükümet köpeği dediğiniz bir emniyet personelinin çocuğu olarak. oturduğunuz yerden konuşmanın dayanılmaz hafifliği ile savunmak istiyorsunuz şu an teröristleri bazılarınız. kiminiz karı kız ortam olur ayağına bu işlere bulaştı ve zamanla dibine kadar, en radikal kısmına kadar indi .kiminiz ise genlerinin ona yaptığı etki ile bu yolu seçti. teröristliği.
açılım diyordunuz, demokrasi diyordunuz. özgürce kullanalım haklarımızı diyordunuz. buyrun. buyrun karşınızda işte mimarı olduğunuz yapı . arkada gözü yaşlı yakınlar, bayrağa sarılı bir tabut. sonrası? sonrası yok sizin için zaten. 5 dakika sonra başka bir başlık açıp, bu ulu davanızı orada sürdüreceksiniz. peki ya o aile? maalesef işler öyle değil. o aile evladını toprağa gömecek. çok ahkam kesersiniz ya yaşama hakkı falan. işte o hakkı elinden alındı bu polis ağabeyimizin. silah kullanmadığı için alındı, dibindeki teröristi vurma yetkisi olmadığı için hem de. ailesi geride kaldı demem sizin için klişe. o yüzden yazmıyorum. farklı bir şey söylemem gerek . evet, bu haberi duyan tüm polis çocukları diken üstünde. hemen hemen hepsi. her telefon çalışında tetikteler. babamız öldü mü acaba diye beklemedeler. ya eşleri? hayat arkadaşım bugün sağ dönecek mi eve diye durgun bir şekilde sürdürüyorlar hayatlarını. kapıları her çaldığında "başkomiser şehadet haberini vermeye mi geldi?" diye düşünüyorlar. yalan değil bunlar. gördüklerim, yaşadıklarım. beli içinizde az biraz adamlık vardır da bir şeyler öğrenirsiniz diye yazıyorum. hoş pek umudum yok sizden başkaları görsün, onlar bilsin bu yaşananları. rüşvetçi, şöyle böyle dediğini polislerin hayatlarını biraz öğrenin, biraz içlerinde bulunun . kan dursun, kan dursun, kan dursun. tekrarladığınız yalnızca bu. yalnızca bu. hanginizin ocağına ateş düştü ? hanginizin bir akrabası bir yakını şehit düştü gazi oldu? kardeşinize biri tokat atsa adamı dövmeye gideceksiniz hepiniz. ama bizim babalarımıza, annelerimize, dayılarımıza tokat atılmadı. roket atıldı, mermi sıkıldı. kimisinin cesedi bile bulunamadı. hayatlarının geri kalanını anasız babasız geçirdiler. dedim ya az önce. anlamazsınız, anlayamazsınız. siz, yeni geldiğiniz okulda veya dershanede anne babanızı sormamaları için dua etmek nedir bilemezsiniz. siz sabah sizi öperek işe giden bir aile ferdinizin parçalanmış vücudunu tabut içinde gördüğünüzde neler hissedildiğini anlayamazsınız. siz ancak ve ancak şiddeti hakeden bölücülerin savunuculuğunu yaparsınız. bu ülkeye her türlü ihaneti yapar ve buna bir kılıf bulursunuz. gerek internetteki fareler, gerek gerçek hayattaki leş kargaları. ama kimse, hiçbirimiz parça parça dönen şehit cenazelerini unutmadık. sizi de parça parça edeceğimiz günü iple bekliyoruz. o gün geldiğinde kaçacak delik arayın. hem burada hem gerçek hayatta bu ülkenin, şehitlerin ve milletin aleyhinde söylediğiniz her bir kelimenin hesabı sorulacak size. şüpheniz olmasın.
faşist olmakla gurur duyan kişidir. ayrıca kendisine aklınca ayar vermeye çalışan 3. sınıf çapulcu tayfanın tahmin edemeyeceği bir bilgi birikime sahiptir. "resmi tarih şöyle böyle" diyip elinde bir belge ya da kanıt olmadan rezil komolar gibi değildir. herkesi kendiniz gibi sanmayın.
bir galatasaray taraftarı olan beni hasta eden durumdur. türkiye'nin en zengin kulübüsünüz. ekonomik anlamda çok büyük atılımlar yaptınız . gerçekten de tebrik ederim. ancak bu kadar paranız varken anelka gibi kezman gibi adamları getirin şu ülkeye de izleyelim. fakir diye dalga geçilen galatasaray bile baros, kewell, meira, elano, keita gibi adamları getirebiliyor bu ülkeye. siz ki guiza'ya 14 milyon euro veren kulüpsünüz artık biraz daha kalbur üstü oyuncuları alsanız diyorum? aldığınız oyunculara kötü demiyorum . iyi de diyemem henüz yorum yapmam yersiz olur. ama ben türkiye'nin imajının güçlenmesi, adının duyulması için, hazır zengin bir kulübümüzde varken sneijder'i getirmesini isterim. mehmet topuz ile özer hurmacı'ya verilen para ortada. sana zamanında anelka gibi ortega gibi adamlar da gelmiş. bence sen kulüp olarak 25 milyon euro bonservis bedelini ödeyebilecek kadar güçlü bir kulüpsün maddi anlamda. sneijder olmadı robben, robben olmadı bir başkası. kimse git kaka'yı takip et demiyor sana ancak bu takıma bir yıldız kat dünya çapındaki hem ligimiz daha güzel olsun hem ülkemiz daha çok tanınsın. umarım bir transfer daha yapıp bir yıldızı türkiye'ye getirir fenerbahçe. bir galatasaray taraftarı olarak bunu istiyorum.
bir galatasaray taraftarı olarak kendime yakışanı yapıp fenerbahçe'nin hakkıyla kazandığı maç yazacağım mücadele. iyi oynadılar kazandılar. bazıları gibi penaltıyla eheh gibi ucuz yollara başvuracak adamlar değiliz. gördüğüm kadarıyla baskılı da oynadı fenerbahçe. tebrikler.
polis öldüren orospu çocuklarıdır. buraya gelip bu adamları savunacak olanların bu adamlardan hiçbir farkı yoktur. şehit polisimize allah'tan rahmet diler, ailesine baş sağlığı dilerim. alın götünüze sokun kürt açılımını bu arada. türkiye'nin ihtiyacı olan teröriste mahçup durma politikası değil teröriste ve sempatizanlara şiddet uygulama ve ortadan kaldırma politikasıdır.
genelde insanın yaşama şevkini elinden alan köylerdir. öncelikle belirtmeliyim ki lütfen şu yazacağım yazıdan "köylüleri aşağılıyor", " emekçiyle dalga geçiyor" mesajı çıkarmayın. bu köylülerin içinde benim dedem de var çünkü. neyse.
evet türkiye köyleri dedik. başta trakya olmak üzere farklı yerlerde köyler gördüm ve hangisine gidersem gideyim üzüldüm. yakıştıramadım kendi insanıma böyle köyleri. bir avrupa köylerine baktım bir de bizimkilere. milletin yollar asfaltlı, evler olsun iş yerleri olsun harika bir uyum içinde. ama benim köylerimde maalesef bu yok. benim köylerimde yani ülkemin köylerinde yollar maalesef asfaltlı değil. çukurlu, yağmurdan sonra yürümenin imkansız olduğu toprak yollar. istediğiniz kadar penguen gibi yürüseniz de paçalarınıza çamuru muhakkak bulaştıran yollar. evler desen zaten bir planlama yok. kimi simsiyah boyanmış, kiminde tuğladan başka bir şey yok. kimi derme çatma, görsen dersin hayvanlar yaşıyor ama bir bakmışsın 3 4 tane çanak anten takılı. yan tarafına tezekler yığılmış, bitişiğinde de bir masa yemek yenen. köyün en zeniginin ya da zenginlerinin evleri hemen çarpıyor göze. nasıl çarpmasın ki? genelde 3 katlı mavi renkli, bahçesi olan bir apartman oluyor. tek katlı evlerin arasından yükseliyor göğe. kapısında bir adet otomobil, bir adet te motorsiklet. kafamı biraz çeviriyorum ve köyün merkezine iniyorum. iniyorum dediğime bakma 20 adım yürüyüp sola döneceğim. bir köy kahvesi. sigara yasağı henüz kalkmamış. içeriye yoğun bir kalitesiz sigara **, ter ve tezek kokusu hakim. başta dedim ya onları suçlamıyorum bu durumdan ötürü kesinlikle. tarlada da çalışsa, inek te sağsa duş alıp kendine ve başkasına saygılı olması gerektiğini öğretememişiz biz onlara demek ki. suç onlarda değil. onları hem maddi hem de kültürel açıdan ayağa kaldıramamış, çağdaşlığa ulaştıracak kapıyı açamamış vizyonlarını genişletememişiz. avrupa köylüsü kültürel ve maddi anlamda güç kazanırken biz kendi köylümüze ne yapsam da ezsem demeye kalkmışız gazinin vefatından sonra. insanların yüzlerini görmek oldukça zor. sarı ışık veren bir lamba da yetmiyor zaten bu büyükçe ve sigara dumanıyla sis etkisinin yaratıldığı kahvehaneye. kıyafetleri iyi değil ama bundan şikayetçi değiller. zaten "kıyafetim çok kötü ya" diye düşünmüyorlar bizim gibi ya da ben gibi. hallerinden memnunlar. eksilemek için elin gittiyse eksile . ama dediğimi iyi dinle. kıyafetleri iyi değil demem yine kendime ve ülkeme dokundurmamdır aslında. yukarıda belirttiğim gibi bu insanların kendilerine hakettikleri değeri vermelerine ve bu değeri verdiklerini göstermelerine olanak sağlayacak güce ulaştıramadık. şimdi istersen eksile. kahveye döndüm yine. gözlerim yaşarmaya başladı, alışık değilim sigaraya. dişlerim sararır diye kahve içmeyen ben etrafımda kahverengi, siyah, sarı dişler görüyordum dayanamadım çıktım sonunda kahveden. aşağılamak için söylemiyorum bunu da, yalnızca rahatsız oldum. akşam vakti sokaklarda kimse yok. arada gençler görüyorum ellerinde şarap şişeleriyle bir yerlere gidiyorlar. tek yapabilecekleri de bu aslında. köyün arka tarafındaki koruda demleniyorlar. cep telefonlarından dj akman, ismail yk şarkıları açmışlar. endüstri meslek lisesinde okuyor çoğu. o arada bakkalı görüyorum, kapatıyor dükkanı. çok ta zor olmuyor zaten. dışarıya koyacak herhangi bir malı yok file içindeki plastik toplar dışında. zaten içeridekileri de satamıyor. şehre gidip süpermarketten alış veriş yaptığını söylemek, köy meydanından elde kipa, migros vb poşetlerle geçmek bir sınıf belirtisi bu gibi yerlerde. şimdi de bir minibüs yaklaşıyor köye. şehirdeki düğüne gidecekleri taşımak için. mor ışıkları açık bir minibüs bu. atiye'nin salla klibindekinin küçüğünü düşün. bir de markası deutz olanı. uzaktan kendilerini izleseler yapmayacaklarına inandığım hareketler yaparak büyük bir çılgınlıkla atlıyorlar minibüse. basıyorlar gidiyorlar sonra. yapacak bir şey yok köyde, malum eve gideceksin arkadaşının. misafir olmanın verdiği kırıklıkla eve geliyorsun. son derece cana yakınlar. asla "misafirsin yerini bil tarzı " bakışları veya sözleri yok. o kırıklık benim bünyemden kaynaklı. kümesten gelen tavuk dışkısı kokusuyla, uçuşan büyük sineklerin etkisiyle çok bir şey yiyemeden kalkıyorsun. alışık olmadığın o koku hakim.
erkenden yatmak tek çare. burası bana göre değil hacı yarın gitmek lazım şehre. böyle sevgili dostlar köylerimiz. ne yazık ki böyle. umarım köylerimiz bir gün hollanda köyleri gibi italya köyleri gibi olur. belki de önceliği köylere vermeliyiz kalkınmada. bilmiyorum ekonomist değilim böyle bir konuda da ahkam kesmemek lazım ama . neyse ... saygılar sevgiler.
stalin'e kasida yazan nazım hikmetof hayranlarının ailesine dil uzattığı çocuktur. o çocuk en azından sevdiği için ağlıyor, yalakalık yapmıyor. sizin o rezil yazarlarınız ise beni sen yarattın diyerek onursuzluğun dibine vuruyor. yazık size.
insanın söylerken utanması gereken cümledir. bu partiyi çanakkale'yi savunur gibi savunup bu kadar şımartanlar, apo'ya sayın dediyse ne oldu diyenlerin bugün konuşma hakkı yoktur. samimi olduğunuzu iddia ediyorsanız sandık başında cevabınızı verirsiniz. ama nerde sizde o yürek. yağlı kapı varken ...
ülkemin durumunu çok güzel açıklayan cümle. tebrik ediyorum hepinizi. dinci liboşlar, kızıl komocuklar, bölücüler ve bugünlere gelmemizde payı olan herkes. hepinize helal olsun hepinize. bir milleti millet yapan değerleri nasıl da çökerttiniz hızlı ama farkettirmeden. nasıl da bu milletin kendine düşman olanlara karşı olan nefretini körelttiniz. ne kadar çabuk bizi pkk gibi bir örgütten özür dileyecek hale, bu ülkenin binlerce güvenlik görevlisi ve sivilini şehit eden aşağılık bir yaratığın hazırladığı "her yol kürdistan" adlı haritayı rehber edinecek hale getirdiniz. bıkmadınız, sıkılmadınız "kan dursun. bu çözümsüzlük, siz çözümü istemiyorsunuz" da dediniz pişkin pişkin. kan görmekten zevk alan sapıklar gibi nitelediniz bizi. karşımızda pkk değil de roket takımı vardı bizim haklısınız. durduk yerde operasyon yaptık, terörist öldürdük. bu kadar kanı boşuna döktük biz. ne anlatsam boş ne yazsam boş. sizi geçtim, adam yerine koymuyorum zira adam değilsiniz. ben adam deyip güvendiklerimize bozuluyorum biraz da. yıllardır güvendiğimiz, bir emrinde bünyesinde görev yapmaya hazır olduğumuz silahlı kuvvetlere de var tepkimiz. neredesiniz, ne yapıyorsunuz? kendinizi avrupa ülkelerinin köksüz ordularıyla bir mi tutmaya başladınız? size de yazık. bu süreç sona ermeden müdahale etmezseniz size de ayıp. şu an ordunun yönetim kademesinde olanlar , sizlere bu lafım. yıllarca şehit olan erler bizim çocuğumuz gibidir dediyseniz lafınızın arkasında durun. lafınızın arkasında durun da diyelim ki "bunlar gerçekten de adammış". diyelim ki "bunlar gerçekten de şanlı Türk ordusunun komutanıymış". oradan bana darbeci demokrasi düşmanı dediğini de duyuyorum gereksiz bünye. ne bok olduğunu da biliyorum senin merak etme. senin derdin demokrasi değil götüm tutuşur derdi ya neyse. güveneceğimiz bir siz vardınız siz de çekip gitmeyin. sayın ilker başbuğ, allah uzun ömür versin ama yaşınız da geliyor. 20 yıl daha ya yaşarsınız ya yaşamazsınız. ya bugün harekete geçip bu ülkenin karanlık geleceğini değiştirecek adımlar atarsınız ya da akp'nin yanında kuzu kuzu oturan bir sıradan general olarak kalırsınız. bizim yanımızda ne israil sermayesi var ne pkklılar. cumhuriyetin ordusundan başka güvenecek kimsemiz yok. ümidim var mı? çok çok az. o yüzden "aldığınız maaş, oturduğunuz lojman, gezdiğiniz makam arabası haram olsun" cümlemi cebimde saklıyorum kullanmıyorum şimdilik. dedim ya işte. ölmüşüz haberimiz yok.
