bugün arkadaşlarla sohbet ederken içlerinden biri ''hadi enleri seçelim'' dedi.
görmüşsünüzdür sağda solda. en dağınığı en temizi falan filan gibi şeyler.
benim için seçilen enler şunlar oldu ''uyuz, geçimsiz, aksi''
teselli olsun diye çapkını eklediler herhalde.
bunları söylerken onlar, ben şaşırıyordum.
kendimi hiç böyle görmüyordum çünkü. üzüldüm mü bilmiyorum ama bi garip olmadım desem yalan olur.
şakayla karışık ''lan bu kadar şikayet ediyorsunuz niye arkadaşlık ediyorsunuz benimle'' dedim.
''buradaki herkes senin merhametinde yaşamak ister'' dedi bi arkadaşım.
ne hissedeceğimi şaşırdığım bi andı.
ben yine düşünmeye devam..
